به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری ایسکانیوز، بدون شک، انسان امروز، از نتایج تلاش، مطالعه و کنجکاوی‌های انسان دیروز تغذیه می‌کند و انسان فردا چشم به مطالعه و تجربه انسان امروز خواهد داشت، لذا می‌توان گفت مبنای هر کار تحقیقی، تجربه کردن واقعیات زندگی، کشف روابط بین اجزا و عناصر آن، کسب شناخت علمی بیشتر و بهتر از آن و سرانجام رسیدن به واقعیات نوین است، واقعیاتی که تا دیروز بر انسان مخفی بود. با این اوصاف تحقیق و پژوهش را می‌توان عنصر نجات دهنده انسان و عامل بلوغ و دست یافتن وی به زندگی آرمانی دانست.
امروزه همه کشورهای جهان برای دست یافتن به اهداف و آرمان‌ها، پیشرفت و توسعه، اختراع و ابتکار و روش‌های بهینه زندگی تنها از پژوهش و تحقیق سود می‌جویند. به دلیل اهمیت تحقیق و پژوهش و نقش آن در آگاهی مردم، این موضوع از سال 79 مورد توجه مسئولان کشور قرار گرفت به طوری که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به منظور ارج نهادن به مقام شامخ پژوهشگران هفته چهارم آذر ماه از سوی شورای فرهنگ عمومی کشور به نام هفته پژوهش نامگذاری شد.
همواره کشورهای استعمارگر از رشد و شکوفایی تحقیق و پژوهش در کشورهای در حال توسعه ممانعت به عمل می‌آورده و می‌آورند و سند حقیقی این مدعا دست و پا زدن‌های پی‌درپی استعمار در جلوگیری از دست‌یابی ایران به انرژی هسته‌ای و محروم نگه‌داشتن کشورهایی هم‌چون ایران از این دانش نوین است. آنها می‌دانند که ارمغان تحقیق و پژوهش، هوشیاری، آگاهی، فرار از سلطه، پیشرفت و توسعه است، پس فقدان آن در هر جامعه، مناسب‌ترین راه برای سلطه است که آن جامعه را از هر گونه نوآوری و بروز خلاقیت باز می دارد.
موفقیت روزافزون علم در شناخت جهان هدفدار و قانونمند که با تکیه بر ابتکارات خلاقیت‌های به ودیعه نهاده شده از سوی خداوند در وجود بشر و بهره برداری از قدرت شگرف اندیشه آدمی صورت گرفته، فضای زندگی جدیدی را برای انسان‌ها به ارمغان آورده است. این فضای جدید و این تمدن نوظهور که خود برخاسته از تعاملات عمیق میان تمدنی و میان فرهنگی است، پدیدآورنده خواست‌ها، نیازها، اندیشه‌ها مسائل و مشکلاتی است که به نوبه خود توسعه علم و اندیشه را می‌طلبند. در این مسیر اندیشه‌های ژرف در قالب پژوهش‌های بنیادین صورت بحث پذیر به خود می‌گیرند و دست‌مایه انجام پژوهش‌های کاربردی می‌شوند تا خواست‌ها و نیازها را پاسخ گویند و راه‌حل‌های بهتر و بیشتری برای مسائل و مشکلات جوامع بشری پیشنهاد کنند و همین جاست که نقش موثر و سهم بسزای بخش تحقیقات در روند تحولات جوامع آشکار می‌شود.
پژوهش، به معنای عام، بررسی یا کاوشی سخت کوشانه و به معنای خاص، تحقیق و تجربه‌ای جامع با هدف کشف واقعیت‌های نو و تفسیر درست این واقعیت‌ها، تجدید نظر در نتیجه‌گیری‌ها، نظریه‌ها و قوانین پذیرفته شده در پرتو واقعیت‌های کشف شده و به کارگیری عملی نتیجه‌گیری‌ها، نظریه‌ها و قوانین جدید است.
نقش پژوهش در توسعه همه‌جانبه پایدار چنان برجسته و انکارناپذیر است که می‌توان آن را بدون تردید نیروی محرک توسعه در همه حوزه‌ها اعم از فرهنگ، اقتصاد، سیاست و جامعه دانست؛ اما علی رغم اعتراف و اذعان نسبت به اهمیت مقوله پژوهش، این حوزه با دشواری‌های ساختاری و عملکردی فراوانی مواجه است.
پژوهش یکی از محورهای مهمی است که ضامن پیشرفت و توسعه پایدار در هر کشور به شمار می‌آید. اگر پژوهشی صورت نگیرد، دانش بشری افزایش نخواهد یافت و دچار سکون و رکود خواهد شد. بدون انجام پژوهش، امور آموزشی نیز از پویایی و نشاط لازم برخوردار نخواهد بود. ازاین رو یکی از عوامل اساسی پیشرفت در کشورهای توسعه یافته، توجه خاص به امر پژوهش است. اصولاً پیشرفت و توسعه، ارتباط مستقیمی با تحقیقات علمی دارد و رشد و توسعة کشورهای پیشرفته در نتیجة سرمایه‌گذاری در بخش پژوهش است. حجم وسیع پژوهش‌های علمی در کشورهای توسعه یافته صنعتی گویای این واقعیت است.
در دنیای امروز دانایی یکی ازمحورها و شاخص های اصلی پیشرفت و تعالی هر جامعه محسوب می شود. سنجش سطح دانایی به میزان تولید و مصرف اطلاعات و گسترش دانایی به دسترسی سریع و آسان به منابع علمی موثق وابسته است.
دانسته های ما یا از طریق مطالعه منابع اطلاعاتی موجود حاصل می شود یا براساس پژوهش هایی که خود انجام می دهیم به دست می آید. اگر این دانسته ها بر اساس نتایج پژوهش های قبلی باشد در واقع به مصرف اطلاعات پرداخته ایم واگر مبتنی بر مشاهدات و تحلیل های جاری باشد تلاش ما به تولید اطلاعات منجرشده است؛ بنابراین،منبع اصلی تولید اطلاعات و دانش جدید در واقع حاصل فعالیت های پژوهشی است که انجام می گیرد.
همچنین، پژوهش فعالیتی منسجم برای رسیدن به شناختی روشن تر از مفاهیم پیرامون ماست. درمجموع پژوهش راهی برای گسترش مرزهای دانش وگشودن افق های تازه برای آیندگان است. شخصی که به شیوه های گوناگون به انجام پژوهش می پردازد. پژوهشگر(محقق) نامیده می شود. پژوهشگر فردی است که با استفاده از روش های علمی در صدد رسیدن به شناختی تازه ازمسائل و مفاهیم مختلف است.
او با استفاده از ابزارهای گوناگون به مشاهده دقیق‌تر و عمیق ترپدیده های اطراف خود می پردازد. پژوهشگر با نگاهی نقادانه و موشکافانه به پیرامون خود می نگرد و برای رفع مشکلات جامعه و ارائه بهترین راهکارهای عملی اطلاعات موثقی را دراختیار متولیان امور قرار می دهد.
یک پژوهشگر موفق نگاهی کنجکاو و موشکافانه به پدیده های اطراف خود دارد. او نسبت به آنچه در اطرافش می گذرد حساس است و ذهنی پویا و پرسشگر دارد. ذهن پرسشگر او همواره درجهت یافتن پاسخ های تازه برای پرسش های موجود است.
گفتنی است؛ پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و ضرورت انقلاب فرهنگی، براساس فرمان حضرت امام خمینی (ره) در سال 1363، شورای عالی انقلاب فرهنگی شکل گرفت. این شورا وظیفة خطیر ساماندهی به وضعیت دانشگاه‌ها را به عهده داشت. پس از آن موضوع رسیدگی به وضعیت فرهنگی جامعه در آن شورا مطرح و بر اساس نظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ریاست وقت شورای عالی انقلاب فرهنگی، مبنی بر توجه به فرهنگ عمومی مردم، پیشنهاد تشکیل شورای فرهنگ عمومی مطرح شد و سرانجام در سال 1364، به منظور تعیین اهداف، سیاست‌گذاری و هدایت فرهنگ عمومی کشور، شورای فرهنگ عمومی با وظایف مشخص شکل گرفت و به صورت رسمی از سال 1365 آغاز به کار کرد. سال 1392 که دوره هشتم فعالیت شورا می باشد، با آغاز به کار دولت تدبیر و امید از مرداد ماه سال مذکور شروع شده است.
انتهای پیام/