مدیریت انرژی و محیط زیست

استفاده از انرژی های قابل احیا، اهتمام در کارائی مصرف انرژی و استفاده از آن، اعمال ملاحظات اقتصادی و مالی مناسب، حفاظت از منابع انرژی و جلوگیری از ایجاد آلودگی های زیست محیطی باید در صدر سیاست تولید و مصرف انرژی در مقیاس کلان در نظر گرفته شود.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، علیرضا جوانمردی، معاون برق و نیرو ستاد توسعه حوزه انرژی معاونت علمی، نوشت:
امروزه انرژی به منزله موتور توسعه اقتصادی، اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی انسان تلقی می شود؛ از سوی دیگر ضعف و کارائی جریان تولید، انتقال، توزیع، مصرف و عدم وابستگی لازم به انرژی های مطمئن و سالم که لازمه یک سیاست توسعه پایدار است، نیز وجود دارد.بنابراین ضرورت دارد اقدامات متناسبی در حل مشکلات مرتبط با محیط زیست صورت پذیرد. به عبارت دیگر امروزه حفاظت از محیط زیست در گرو استفاده صحیح و بهینه از منابع انرژی به ویژه انرژی های تجدید شونده می باشد. بدین ترتیب، استفاده از انرژی های قابل احیاء، اهتمام در کارائی مصرف انرژی و استفاده از آن، اعمال ملاحظات اقتصادی و مالی مناسب، حفاظت از منابع انرژی و جلوگیری از ایجاد آلودگی های زیست محیطی باید در صدر سیاست تولید و مصرف انرژی در مقیاس کلان در نظر گرفته شود.

در سال های آینده صنعت انرژی جهان با چهار محور چالش اصلی مواجه خواهد شد بطوریکه برای غلبه بر این چالش ها کشورها نیازمند نوآوری های قابل توجه دولت و ابتکارات صنعتی است. این چهار عنوان چالش عبارتند از :
1- کاهش رو به رشد نفت
2- دستیابی به امنیت انرژی
3- مقابله با تخریب محیط زیست
4- تامین نیازهای رو به رشد کشورهای در حال توسعه
انرژی های تجدیدپذیر از قبیل حرارت خورشید، ژئوترمال و تکنولوژی های بادی نشان داده اند که بر سلامت انسان نه تنها آثار سوء نداشته بلکه مصرف آنها نیز موجب کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می شوند .

تولید انرژی و محیط زیست
آلودگی محیط زیست و هوا ناشی از سوخت زغال سنگ و نفت و رهاسازی دی اکسید کربن در هوا موجب بروز خسارات و نابسامانی های فراوانی جهت اسکان بشر در شهرها و روستاها شده است. تحقیقات نشان داده که چنانچه کشورها با استفاده از یک منبع، انرژی مورد نیاز خود را تامین نمایند. میزان مرگ و میر با توجه به مقدار و نوع مختلف انرژی بسیار متفاوت خواهد بود. در حال حاضر گاز، کمترین مرگ و میر انسانی را دارا بوده، انرژی هسته ای 3 برابر، انرژی برقابی 4 برابر، انرژی حاصل از نفت 20 برابر و انرژی حاصل از زغال سنگ 60 برابر خطر مرگ و میر را افزایش خواهد داد و نتیجه آنکه انرژی های فسیلی چندین برابر انرژی هسته ای برای سلامت انسان و محیط خطرآفرین است.

به منظور کاهش گازهای گلخانه ای مجموعه ای از راهبردها شامل بازنگری و اصلاح الگوهای مصرف، افزایش بهره وری، جایگزینی انرژیهای تجدیدپذیر و کم آلاینده، برقراری ساز و کار محدودیت و تجارت آلاینده ها و همچنین ذخیره گازهای گلخانه ای و در صدر آنها دی اکسید کربن مورد توجه صاحب نظران سازمان محیط زیست قرار گرفته است. تعاملات اقتصادی موجب شده که در بین این راهبردها ذخیره دی اکسید کربن جایگاه ویژه ای را در زمان کوتاه و میان مدت به خود اختصاص دهد .

از دیدگاه زمین شناسی ساختارهای مناسب جهت ذخیره دی اکسید کربن به سه گروه کلی تقسیم می شوند :
اولین گروه که دارای بیشترین ظرفیت انباشت دی اکسید کربن در کره زمین به شمار می روند ساختارهای آب شور میباشند .
دومین گروه مخازن تخلیه شده نفت و گاز بوده که این مخازن به عنوان ظرفی ایمن برای نگهداشت دی اکسید کربن شناخته شده و با توجه به خصوصیات مناسب این گاز برای بازیافت هیدروکربنها از لحاظ اقتصادی نیز دارای توجیه می باشد .
سومین گروه نیز بسترهای غیر قابل استخراج زغال سنگ بوده که برای ذخیره دی اکسید کربن و بازیافت گاز متان از آن استفاده می شود.

منابع گاز تزریقی در بسیاری از این پروژه ها شامل نیروگاه ها و کارخانجات با مصرف سوخت فسیلی یا دی اکسید کربن استخراج شده همراه با هیدروکربن ها و گاز اسیدی جداسازی شده در مراحل شیرین کردن گاز طبیعی است. علیرغم جذابیتهایی که برای ذخیره زیرزمینی دی اکسید کربن به عنوان راه حلی عملی و اقتصادی برای مقابله با بخشی از مشکل تغییرات آب و هوایی وجود دارد، نگرانی های شدیدی نیز شامل نشت آن به سطح زمین یا آلوده شدن آب های شیرین زیرزمینی، زمین لرزه های القایی، تغییر شکلهای سطحی و عمقی زمین و بروز برخی تبعات اجتماعی- منطقه ای هم وجود داشته که ضرورت دارد کارشناسان زمین شناسی تمهیدات لازم را بکار گیرند .

انتهای پیام/

کد خبر: 989564

وب گردی

وب گردی