قرار بود کنفرانس آسایهل 2018 در دانشگاه آزاد قزوین برگزار شود. در اسناد رسمی آمده است: «اتحادیه بین‌المللی موسسات آموزش عالی جنوب شرق آسیا با نام اختصاری «آسایهل» از سال ۱۹۵۶ میلادی و با هدف توسعه آموزش عالی و افزایش کیفیت آموزشی در منطقه جنوب شرق آسیا فعالیت خود را آغاز کرده است» و در اجلاس سال 1395 ریاست دوره‌ای این اتحادیه به دانشگاه آزاد اسلامی رسید.

زودتر از انتظار به قزوین رسیدیم. شهر خوب و چشم نوازی است. برای پیدا کردن دانشگاه آزاد اسلامی قزوین بیشتر از آنکه از امکانات نوین بهره بگیریم تابلو های شهری را پیگیری کردیم. برخی از شهرها شهرک اداری دارند؛ اما در قزوین شهرک اداری_ دانشگاهی است که در تابلوها خودنمایی می کند.

البته از قزوین جز این هم انتظاری نیست، به هر حال هم دانشگاه بین المللی امام خمینی و هم دانشگاه آزاد اسلامی قزوین از دانشگاه های مطرح کشور هستند. البته در مسیر رسیدن به قزوین هم دانشگاه‌های مختلفی وجود داشت که برای ما جالب توجه بود. از دانشگاه جمشید کاشانی تا دانشگاه البرز و چند موسسه آموزش عالی که همه هم در یک راستا بود.

تبلیغات کنفرانس آسایهل در سطح شهر دیده می شد و دور از انتظار هم نبود.

در بدو ورود به دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، محیط زیبای آن توجه ما را به خود جلب کرد. از درب ورودی استادان وارد دانشگاه آزاد قزوین شدیم و از سالن علامه رفیعی و سپس سلف گذشتیم و به یادمان شهدا رسیدیم. از آن نیز عبور کردیم و به محوطه دانشجویی دانشگاه آزاد قزوین وارد شدیم که مجموعه ای بود از بازارچه دانشجویی و مجتمع خوابگاهی. وسایل خود را در خوابگاه گذاشته و راهی یادمان شهدا شدیم. جایی که مبدا آغاز برنامه برای طرف ایرانی همایش بود.

به گلزار شهدای دانشگاه آمدیم مزار دو شهید گمنام که در سال 66 شهید شده بودند و یادمان یک شهید مدافع حرم که در سال 68 به دنیا آمده بود.

ارتفاع مزار شهدا بالاتر از سطح دانشگاه است از آنجا تنها دانشکده های مهندسی را می بینیم؛ اما هرچه گشتیم خبری از دانشکده علوم انسانی نیست. بعدا موسی خانی رئیس این دانشگاه گفت، هدف این واحد توسعه فناوری است و الحق که بد هم عمل نکرده.

به طور کلی به نظر می‌آید دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین خود را دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین نمی داند! دانشگاه آزاد اسلامی قزوین می داند. این را از لوگوی متفاوتی که برای خود طراحی کرده، می شود فهمید.

کم کم مدیرکل روابط عمومی دانشگاه آزاد و یکی از نیروهای تشریفات دانشگاه سر می رسند که پیام‌آور ورود قریب الوقوع طهرانچی رئیس دانشگاه آزاد به صحن واحد قزوین است؛ اما به ناگاه برنامه تغییر می کند و همه به مرکز توسعه فناوری سینتک می رویم. عظمت ساختمان سینتک آنقدر است که بخواهیم از آن یاد کنیم و الیته یادی هم کنیم از مجسمه دکتر علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی که در ورودی این مرکز قرار داد و همه متفق‌القول معتقدند به صالحی شباهتی ندارد.

صالحی اصالتا قزوینی است و چهره ماندگاری برای این شهر محسوب می شود. البته برادر وی یعنی دکتر رضا صالحی نیز از چهره های ماندگار برق محسوب می شوند و به قول یکی از دوستان، این خانواده ژن خوب هستند.

جلسه هیات امنای آسایهل در همان مرکز سینتک برگزار می شود. همراه مهمانان خارجی خانم‌هایی هستند که بعدا فهمیدیم از عوامل اجرایی و مترجم هستند؛ ولی آنقدر خوب با نقش خود ارتباط برقرار کرده بودند که فکر کردیم خارجی هستند. هم با خودشان انگلیسی صحبت می کردند و هم با دیگران. از سوی دیگر قاعده همه محرم هستند خارجی‌ها را نیز به جا می‌آوردند و از دست دادن با مردان ابایی نداشتند.

صبح طبق اعلام، قرار بود برنامه از ساعت 8 آغاز به کار کند که عملا 10 صبح شروع شد. شایعه کردند تایلندی‌ها گفتند بذارید بخوابیم بابا!

در نهایت برنامه در سالن علامه رفیعی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین با حضور رئیس دانشگاه، مدیرکل بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی، استاندار، شهردار قزوین و سایر میهمانان آسایهل آغاز به کار کرد.

در ابتدای آغاز به کار کنفرانس، طهرانچی سخنانی ایراد کرد و نفر دوم نینات اولان ورووث دبیرکل آسایهل بود که باید صحبت می کرد. نکته جالب سخنرانی وی، خواندن زورکیِ یک صفحه فارسی بود. پیش از این در حد یک سلام فارسی و یک خوش آمدگویی را دیده بودیم؛ اما این پافشاری برای یک صفحه صحبت کردن واقعا شایسته تشویق بود که تشویق هم شد.

سالارآملی هم از سخنرانان این همایش بود که اینجا را نیز فرصتی دید تا در مورد بین المللی شدن دانشگاه‌ها سخن بگوید و از این حرکت حمایت کند. دو سخنرانی دیگر، ما را به وقت ناهار رساندند. الحق و الانصاف سلف خوبی هم دارد.

تیم تشریفات هم حواشی منحصر به فرد خود را داشت. همراه رئیس دانشگاه آزاد، یک تیم تشریفات به تمشیت امور می پردازد. این وسط ممکن است با تیم حفاظت طهرانچی هم بحث کند که کاسه ماست در زمان سرو غذا باید داخل ظرف غذا باشد و این پروتکل است.

ماندگار شدیم تا جلسه انتخاب رئیس دوره آتی آسایهل نیز برگزار شود. در این بین حضور دانشجوها، افزایش چشم گیری داشت. از برخی دانشجوها پرسیدیم می دانید چه خبر است که خیلی جواب مثبتی ندادند و گفتند استادشان گفته است که بیایند.

پنل های تخصصی شروع به کار کرده است و عمدتا حول محور نقش آموزش عالی غیردولتی می گردد.

یکی از سوالاتی که ما را درگیر خود کرده این است که دانشگاه های عضو آسایهل چند درصد تولیدات علمی جهان را به خود اختصاص داده که البته ظاهرا برای خود مسئولان آسایهل هم سوال بود!

هنگام استراحت، با برخی از میهمانان داخلی و خارجی همایش گفت‌وگو کردیم. تلاش داشتیم از جانشین دبیرکل آسایهل در خصوص تحریم علمی ایران و سابقه بستن دسترسی ایران به برخی از پایگاه های علمی مانند الزویر سوال کنیم که مترجم محترم گفت به ما گفتند سیاسی نپرسید. این صحبت برای ما مورد سوال بود چون بخشی از سخنان طهرانچی در این کنفرانس به بحث تحریم علمی اختصاص داشت و از سوی دیگر تیم حفاظت از وی بیانگر آن است که جان دانشمندان ما در خطر است! و جالب است که نباید از مهمانان در این خصوص پرسید.

البته شاید مترجم محترمه نمی‌خواستند خاطر این مهمان خارجی آزرده شود.

با اذان مغرب و عشاء، قزوین را به سمت تهران ترک کردیم اگرچه پنل های تخصصی آسایهل ادامه داشت.