افخمی:  وحشت مسؤلین از تماس سینما با طبقات پایین جامعه به سانسور می انجامد

کارگردان سینما و مدرس دانشگاه گفت: بعضی از فیلم های جدی هم مورد علاقه دستگاه های نظارت و سانسور نیست، در نتیجه سینما به سمت کمدی های امروزی پیش رفته است.

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، نشست نقد و بررسی سینمای کمدی ایران، به همت بسیج دانشجویی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، در تالار شهید بهشتی این دانشکده برگزار شد.
بهروز افخمی، کارگردان و مدرس سینما، در این نشست گفت: امروزه مردم سینما را جدی نمی گیرند. بعضی از فیلم های جدی هم مورد علاقه دستگاه های نظارت و سانسور نیست، در نتیجه سینما به سمت کمدی های امروزی پیش رفته است.
وی افزود: سینمای دنیا هم توجه زیادی به کمدی داشته است و به سمت ساخت فیلم های کمدی، ترسناک، انیمیشن و فیلم های کودکان پیش رفته است. لذا می بینیم که درام ها در سینما به حاشیه رفته اند و به تلویزیون منتقل شده اند.
افخمی ادامه داد: به عبارتی می توان گفت که سینمای جدی در دنیا به حاشیه رفته است و در ایران هم وضعیت از تمام دنیا بدتر است؛ چراکه در ایران مردم اساسا فیلم های جدی را جدی نمی گیرند.
وی گفت: مسدودیت، باعث شده است که سینمای ایران به این قبیل کمدی ها روی آورد. سینمای ایران هم از لحاظ مالی مسدود شده است و هم سانسور، سبب مسدودیت آن شده است.
این کارگردان ادامه داد: البته این سانسوری که مورد اشاره قرار گرفت، کاملا در خلاف جهت آن چیزی است که مورد ادعای برخی از افراد قرار می گیرد. به شکلی که فیلم های سیاه نمای مورد علاقه جشنواره ها ساخته می شود، اما مانع فیلم هایی مثل لاتاری می شوند که با زندگی مردم سر و کار دارند.
وی افزود: البته دیدیم که ابتدا با فیلم لاتاری مخالفت کردند که با سماجت تهیه کننده فیلم مواجه شدند. تهیه کننده لاتاری تهدید کرد که در صورت عدم صدور پروانه، از آن ها شکایت می کند و به این وسیله مجوز لاتاری را دریافت کرد، اما در مقابل آن ها گفتند که ما در جشنواره به تو جایزه نمی دهیم و جایزه هم ندادند.

افخمی گفت: در همه جای دنیا سانسور وجود دارد؛ این امر در برخی از کشورها به قوه قضاییه واگذار شده است. یعنی فیلم سازها می توانند هر فیلمی که خواستند بسازند؛ اما در مقابل هر شهروندی هم این حق را دارد که به دادگاه برود و از سازنده آن فیلم شکایت کند.
وی ادامه داد: به عبارتی می توان گفت که برخی از کشورها صرفا سانسور پیش از نمایش را برداشته اند. برخی دیگر از کشورها نیز بر اساس قوانین خود، سانسور پیش از نمایش دارند.
این کارگردان افزود: بنابراین نمی توان مخالف سانسور بود؛ چون یک جایی، چه پیش از نمایش، چه پس از نمایش، باید به مسائل رسیدگی شود.
او تصریح کرد: سانسوری که در ایران وجود دارد در برخی از موارد، ناشی از وحشت مسئولین از تماس سینما با طبقات پایین جامعه است. لذا سینما به قشر مرفهی پرداخته که می توانند ساعت ها پول خرج کنند و در سینما بنشینند.
این مدرس سینما گفت: برخی از فیلم ها در بهترین حالت برای ۲ میلیون نفر ساخته شده اند. به عنوان مثال، فیلم فروشنده علی رغم تبلیغات بسیار زیاد و افسانه سازی و ایجاد تعصبات فوتبال گونه، ۱/۵ میلیون نفر تماشاگر داشت.
وی افزود: اما یک فیلمی مثل لاتاری، با وجود تمام تلاشی که برای سرکوب آن صورت گرفت، به فروش ۱۵میلیاردی رسید.
افخمی ادامه داد: نکته مهم این است که نوع تماشاگران لاتاری، متفاوت از نوع تماشاگران فروشنده است. یعنی کسانی که لاتاری را دیدند، ممکن است که برای فیلم های دیگر وارد سینما نشوند.
وی ضمن تأکید بر این که سینما به وسیله ای برای پول درآوردن تبدیل شده است، گفت: سیاست های دولت فعلی، در شعار لیبرالی است؛ در صورتی که لیبرالی نیست و صرفا کوششی است برای زندگی روزمره و از هیچ برنامه بلند مدتی هم پیروی نمی کند.
افخمی ادامه داد: هرکس هم که از عدالت صحبت کند، به اشکال مختلف مورد حمله قرار می گیرد. در شرایطی که با یکی از ناکارآمدترین شیوه های مدیریتی کشور مواجه هستید، یک نوع بی شرمی خاصی در مواجه با منتقدان وجود دارد.
وی افزود: از نظر آن ها تا وقتی که سینما ابزاری برای پول درآوردن باشد، خوب است؛ اما به محض این که به ابزاری برای بیان مشکلات جامعه تبدیل شود، سرکوب می شود.
این کارگردان سینما گفت: شورای پروانه ساخت اساسا خلاف قانون است و کارش را هر ساله با مصوبه دولت تمدید می کند. تنها تأثیر شورای پروانه ساخت این است که مانع نیروهای جوان می شود و صرفا به یک شبکه تولید و توزیع رانت تبدیل شده است.
انتهای پیام/

کد خبر: 989819

وب گردی

وب گردی