به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، رایانش ابری روز به روز در حال رشد است. در سال‌های دهه‌ 90 با تجاری شدن اینترنت، رفته رفته شرکت‌های بزرگی به وجود آمدند که لازم بود زیرساخت‌های محاسباتی بزرگی را برای پشتیبانی از تجارتشان بنا کنند و با شروع به فعالیت آمازون این فناوری بین شرکت ها اقبال زیادی پیدا کرد.

رایانش ابری از مجموعه ای از لایه‌ها تشکیل شده که برنامه‌های توزیع شده روی آن ساخته یا مستقر می‌شوند. این لایه‌ها شامل زیرساخت، سکو و نرم افزار هستند. یک مشتری بسته به نوع و سطح سرویس عرضه‌شده می‌تواند روی این لایه‌ها برنامه‌های مبتنی بر ابر بسازد.

مدل‌های سرویس شامل زیرساخت به عنوان سرویس (lass)، نرم افزار به عنوان سرویس (saas) و سکو به عنوان سرویس (paas)، در طبقه بندی قابلیت‌های رایانش ابری و در عرضه محصولات و سرویس های فروشندگان، مصطلح می‌باشند. زیرساخت به عنوان سرویس، ایجاد سیستم‌ها یا شبکه‌های محاسباتی مجازی را میسر می‌سازد.

نرم‌افزار به عنوان سرویس، برنامه‌ میزبانی را نشان می‌دهد که در سراسر جهان در اینترنت موجود است و معمولاً از طریق مرورگر، یافتنی است. با نرم افزار به عنوان سرویس، کاربر مستقیما با نرم‌افزار تعامل دارد. Saas این توانایی را دارد تا جایگزین روش های سنتی خرید نرم‌افزار به صورت بسته‌بندی از مغازه ها یعنی مدل غالب مورد استفاده‌ امروزه شود.

سکو به عنوان سرویس، یک زیرساخت رایانش ابری است که محیط توسعه‌ای را فراهم می‌آورد تا برنامه‌ها ساخته شوند. مدلی که paas به وجود آورده، ساخت یا افزودن برنامه‌های پیچیده‌ای همچون مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) یا سیستم‌های طراحی منبع تجاری (ERP) را مقدور کرده است. Paas مزایای رایانش ابری را در قالب یک محیط توسعه عرضه کرده و اغلب بر اساس مدل معماری سرویس‌گرا مولفه‌سازی می‌شود.

با رشد یارانش ابری، چندین نوع سرویس دیگر نیز درحال مطرح‌شدن هستند که در زیرمجموعه‌ی سرویس‌های دیگر قرار می‌گیرند. توسعه‌یافته‌ترین نوع سرویس قابل ذکر، هویت به عنوان سرویس (IDaaS) توزیع‌شده را فراهم می‌آورد. پروتکل‌های زیرساخت و پشتیبانی IDaas در ادامه شرح داده می‌شوند.

زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS)

رایانش ابری را می‌توان از نظر اکوسیستمی به چهار لایه تقسیم کرد که در شکل بالا نشان داده شده است.

لایه برنامه (Application Layer)، اساس SaaS را تشکیل می‌دهد، لایه‌ سکو، اساس PaaS را تشکیل می‌دهد و لایه‌ IaaS یا زیرساخت به عنوان سرویس که یک مدل محاسبات سودمند بدون محدودیت در توسعه‌پذیری را تشکیل می‌دهد. شما هر زمان که می‌خواهید فقط بابت چیزی که به آن احتیاج دارید هزینه می‌پردازید. IaaS را می‌توان یک فناوری متحول‌کننده نامید. فناوری‌ که این قابلیت را دارد تا یک شبه ره صد ساله برود و این هیجان‌انگیزترین جنبه‌ آن است. بی تردید هم‌زمانی بحران اقتصادی جهانی نیز تاثیر مثبتی بر این فناوری می‌تواند داشته باشد.

زیرساختی به عنوان سرویس (IaaS)، یک مدل سرویس رایانش ابری است که بر طبق آن سخت‌افزار در ابر مجازی می شود. در این مدل، فروشنده‌ ابر مالک تجهیزات است، تجهیزاتی مانند سرورها، فضای ذخیره‌سازی، زیرساخت شبکه و غیره. توسعه دهنده، سخت افزار مجازی را می‌سازد تا برنامه ها و سرویس ها را بر روی آن توسعه ببخشد. بدون شک فروشنده‌ IaaS ، سرویس سودمند سخت افزاری را ساخته است تا کاربر بتواند در آن منابع مجازی مورد نیازش را تدارک ببیند.

توسعه دهنده با مدل IaaS در تعامل است تا سرورهای اختصاصی مجازی، فضای ذخیره‌سازی اختصاصی مجازی، شبکه‌های اختصاصی مجازی و غیره را بسازد و سپس این سیستم‌های مجازی را با برنامه‌ها و سرویس‌های تکمیلی پر کند. در IaaS منابع مجازی به سیستم‌های واقعی نگاشت می‌شوند. هنگامی که مشتری با یک سرویس IaaS تعامل برقرار و از سیستم‌های مجازی منابع تقاضا کند، آن تقاضا به سمت سرورهای حقیقی هدایت می‌شوند. گویی سرورهای حقیقی فی‌الواقع کار را انجام می‌دهند.

سکو به عنوان سرویس (PaaS)

مدل سکو به عنوان سرویس، محیطی نرم‌افزار را تشریح می‌کند که در آن یک توسعه‌دهنده می‌تواند قالب سفارشی را در حدود و اندازه‌‌ای که مطابق با ابزارهای توسعه تدارک دیده شده‌ سکو است ایجاد نماید. سکوها می‌توانند مبتنی بر انواع گوناگون زبان توسعه، چهارچوب‌های برنامه‌ یا سایر ساختارها باشد. یک محصول PaaS ،ابزارها و محیط توسعه را برای استقرار برنامه‌ها روی برنامه‌ فروشنده دیگر فراهم می‌آورد. PaaS اغلب یک محیط کاملا مجتمع‌شده‌ توسعه است. سیستم‌های PaaS برای کاربردی بودن در عرضه ی رایانش ابری باید راهی را برای ساختن واسط کاربر ارائه نمایند و از استانداردهایی مانند HTML ، JavaScript ،یا سایر فناوری‌های نوین پیروی کنند.

در یک مدل PaaS ، مشتریان باید تا جایی که فروشنده این اجازه را می‌دهد برای واردکردن یا بازیابی داده، انجام عملیات، کسب نتایج و غیره با نرم‌افزار تعامل داشته باشند و سکو را سفارشی نمایند. مشتری هیچ مسئولیتی در رابطه با نگهداری سخت‌افزار، نرم‌افزار با توسعه برنامه‌ها ندارد، او تنها عامل مسئول تعامل با سکو است. فروشنده مسئول تمامی جنبه‌های عملیاتی سرویس برای نگهداری و مدیریت چرخه‌ استفاده‌ محصول است.

مثالی که در این مورد قابل ذکر است، سکوی موتور برنامه‌ی گوگل است. توسعه دهندگان با استفاده از API گوگل برنامه می‌نویسند. ابزار کاری درون چهارچوب توسعه، به همراه ساختار سیستم فایل و فضای ذخیره‌ی داده توسط گوگل تعریف می‌شود.

مثال دیگر PaaS ، Force.com از سکوی توسعه‌دهنده‌ SalesForce.com است.

توسعه‌دهنده می‌تواند با استفاده از APIگوگل، برنامه‌ای را با یک زبان برنامه‌نویسی مانند python بنویسد. فروشنده‌ PaaS در اغلب موارد خود توسعه‌دهنده است و عرضه‌ کامل به مشتری را برعهده می‌گیرد. گوگل نیز به عنوان فروشنده‌ی PaaS در سیستم سرویس‌دهی می‌کند زیرا بسیاری از برنامه های وب‌سرویس را به عنوان بخشی از مدل این سرویس به مشتری عرضه می‌نماید. شما می‌توانید سرویس نقشه‌ی گوگل، کره‌ی زمین گوگل، جی میل و بسیاری دیگر از محصولات PaaS را در جهت مدل سرویس PaaS بنگرید. با این حال خود این برنامه‌ها تحت عنوانی مناسب‌تر، یعنی مدل نرم‌افزار به عنوان سرویس به مشتریان عرضه می شوند که در ادامه درباره‌ی آن بحث شده است.

مشکل pass این است که توسعه‌دهنده ( و مشتری) را در راهکاری محصور می‌کند که به فروشنده‌ سکو متکی است. برنامه‌ای که در Python نوشته شده برخلاف API گوگل که از موتور برنامه‌ی گوگل استفاده می‌کند، فقط در همان محیط می‌تواند کار کند. در مدل PaaS ، وابستگی قابل توجهی به فروشنده وجود دارد.

کامل‌ترین مدل سرویس یارانش ابری را می‌توان مدلی معرفی کرد که نرم‌افزار و سخت‌افزار محاسباتی به همراه راهکار توسط یک فروشنده به صورت سرویسی کامل عرضه شود. به این مدل، نرم‌افزار به عنوان سرویس یا SaaS می‌گویند. SaaS زیرساخت، نرم افزار و پشته‌ی راهکار را برای محصول سرویسش فراهم می‌کند. برای درک بهترSaaS می‌توان آن را مدل ابری نرم‌افزارهایی تعریف کرد که تاکنون از مغازه‌ها تهیه می‌شدند.

اما فرم اصلی نرم‌افزار به عنوان سرویس (SaaS) نرم‌افزاری است که روی سرویس میزبانی مستقر شده و از طریق اینترنت در سراسر جهان اغلب به وسیله‌ مرورگر قابل دسترسی است. در SaaS به استثنای تعامل کاربر با نرم‌افزار، تمامی جنبه های دیگر از سرویس جدا شده اند.

همه کاربران کامپیوتری با سیستم‌های SaaS که جایگزین نرم‌افزار‌های جایگزین نرم‌افزارهای نصب در محل هستند، آشنایی دارند. مثال نرم‌افزار SaaS برای کاربران نهایی شامل جی‌میل، تقویم و Quick Book آنلاین گوگل، Zoho Office Suite و بسیاری دیگر از موارد شناخته‌شده‌ی این چنینی است. برنامه‌ی SaaS به شکل‌ها و اندازه‌های گوناگون وجود دارند و از نرم‌افزارهای سفارشی مانند سیستم‌های صورت‌حساب ماهانه، برنامه‌های مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) و برنامه‌های کمکی دسکتاپ گرفته تا نسخه‌های آنلاین بسیاری از برنامه‌های معروف را در بر می‌گیرند.

بسیاری از افراد اعتقاد دارند نرم افزار SaaS قابلیت سفارشی‌شدن ندارد و بدون شک در بسیاری از برنامه‌ها این مسئله‌ مهمی است. برای برنامه‌های کاربرمحور مانند بسته آفیس، این بحث غالبا ً صحیح است. چنین برنامه‌هایی تنها به شما اجازه می‌دهند انتخاب‌ها یا اولویت‌ها را تنظیم کنید. هر چند در بسیاری از راهکارهای دیگر، SaaS واسط برنامه‌ی کاربردی (API) برای توسعه‌دهندگان ارائه می‌شود تا بتوان برنامه‌های ترکیبی سفارشی ایجاد کرد. این API ها می‌توانند مدل امنیتی، طرح داده، مشخصه‌های جریان کاری و سایر ویژگی‌های بنیادی سرویس که کاربر آن را تجربه می‌کند را تغییر دهند. مثالی برای SaaS که از سکو نیز استفاده می‌کند، Quicken.com و Salesforce.com می‌باشد. از اینرو SaaS لزوماً بدین معنا نیست که نرم‌افزار استاتیک و تک صداست و تغییر‌پذیری در آن مسیر شده است.

انتهای پیام/