حلقه های سیاره زحل در حال از بین رفتن است

بمباران ذرات خورشیدی و ابرهای پلاسما حلقه های سیاره زحل را در معرض نابودی قرار داده است.

به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز به نقل از « solarsystem.nasa.gov »، مواد تشکیل دهنده حلقه‌های زحل بیشتر یخ، آب و مواد دیگری همچون گرد و غبار فضایی و مواد شیمیایی است.

بمباران ذرات خورشیدی و ابرهای پلاسما حلقه های سیاره زحل را در معرض نابودی قرار داده است.

زحل یا کِیوان، پس از مشتری، دومین سیارهٔ بزرگ منظومه شمسی و ششمین سیاره نزدیک به خورشید است. زحل یک گلوله گازی غول‌پیکر است که با وجود حجم زیادش تنها ۹۵ برابر زمین جرم دارد. چگالی این سیاره حدود یک‌هشتم زمین و کمتر از آب است.

این سیاره دومین سیارهٔ بزرگ منظومه شمسی پس از مشتری است و به واسطه گسترده‌ترین سیستم حلقه سیاره ای شناخته می شود اما اگر مشاهدات جدید ناسا درست باشد این حلقه ها به سوی نابودی پیش می روند.

مواد تشکیل دهنده حلقه‌ها بیشتر یخ آب و آلودگی‌هایی همچون گرد و غبار فضایی و مواد شیمیایی است. این اجرام فضایی حدود ۱۰۰ میلیون سال عمر داشته و در واقع بعد از تشکیل سیاره زحل به و جود آمده اند.

مطالعات ناسا بر اساس یافته های کاوشگرهای «وویجر ۱» و «وویجر۲» صوت گرفته است. وویجر ۱ در حال حاضر دورترین فضاپیما نسبت به زمین محسوب می گردد و اولین ربات فضایی است که توانسته از منظومه شمسی خارج و در سال ۲۰۱۲ وارد فضای بین ستاره ای گردد. این فضاپیما به خاطر توانایی در دریافت دستورات و اجرایی کردن آنها به عنوان یک ربات می شناسد. وویجر۲ نیز هفته قبل ورود خود به فضای بین ستاره ای را جشن گرفت.

داده های دریافتی حاکی از این است که در هر ثانیه ۲۲ هزار تن از ذرات یخ حلقه ها به درون سیاره کشیده می شود. ذرات تشکیل دهنده حلقه های سیاره زحل توسط تشعشعات خورشید و ابرهای پلاسمای ناشی از صخره های فضایی بمباران می شوند. همین موارد باعث شده که حلقه ها در میدان مغناطیسی سیاره گیر کرده و به سمت زحل کشیده شوند.

ناسا با مقایسه حجم تخمینی کل حلقه های سیاره زحل و میزان بارش مواد آنها در هر ثانیه به این نتیجه رسیده که در صورت بقای شرایط فعلی تا ۳۰۰ میلیون سال دیگر کل حلقه ها به تاریخ خواهند پیوست. حلقه های این سیاره علاوه بر جاذبه به سمت داخل، از طریق شتاب مداری به سمت فضا نیز کشیده می شوند.

کد خبر: 990384

وب گردی

وب گردی