شما در این اجرا هرگز بی کار نخواهید بود!

محمد معیری در حال کارگردانی و آماده سازی نمایشی پداگوژیک با نام  «لثه های پشت دندان هایت را آزار بده» نوشته علی اشکان نژاد است.

به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، محمد معیری که در حال کارگردانی و آماده سازی نمایشی پداگوژیک با نام «لثه های پشت دندان هایت را آزار بده» نوشته علی اشکان نژاد است، متن زیر را پیرامون این نمایش نوشته است:

پداگوژى یا فرایند «فراگیرى- آموزش»، تعبیرى بسیار کهن است؛ از دوران باستان تا شکل گیرى مدارس اولیه و تا عصر حاضر که معناى بسیار وسیع ترى یافته است. همان طور که پیداست، پداگوژى مفهومى کلى است که مى تواند در زمینه ها متعددِ فردى و اجتماعى، کاربردى و پیش برنده باشد.

با وجود این که این مفهوم بیشتر در حوزه هاى آموزش کودکان و نوجوانان مطرح بوده و همیشه در طول زمان، معلمین را منظور نظر داشته است، اما در عین حال پتانسیلى جدى است براى ایجاد روندهایى متفاوت.

به طور مثال در هنر، و به طور خاص در هنرِ اجرا و تئاتر، از سویى به سایکودراما نزدیک مى شود و از سویى مى تواند با شکل دهىِ نوعى تئاتر تعاملى ، با بهره گیرى از امکانِ مشارکتِ مخاطب، جریانى پداگوژیک را به وجود آورَد. گرچه که این ها، تنها بخشى از امکانات پداگوژى است، و این نگاه ، می تواند در اَشکال بسیار نامحدودى ظاهر شود و اثرگذار باشد.

در یک اجراى پداگوژیکِ تعاملى، مخاطب، تماشاگرِ صِرف نیست، و درست در همین نقطه، جریانى اینتراکتیو، مخاطب را به تداخل جدى در جریان نمایش وارد مى کند. پس در چنین اجرایى ما با تماشاگرى منفعل مواجه نخواهیم بود. شکل تعامل مخاطب البته به فراخور اهدافِ اثر، طبعاً در هر اجرا، متفاوت خواهد بود.

اجرای «لثه های پشت دندان هایت را آزار بده»، قرار است به زودی به کارگردانی محمد معیری و نویسندگی علی اشکان‌نژاد در سالن شانو روی صحنه برود.

کارگردان در ادامه مسیر خود این بار متنی را انتخاب کرده با رویکرد «پِداگوژی»، اما در زمینه اى متفاوت و بسیار چالش برانگیز. پداگوژی را اگر به معنای روش آموزگاری یا فن و علم تعلیم تصور کنیم، کارگردان در این اثر، انگاره اى نوین برای آن در نظر گرفته است.

او با خلق شرایطى عجیب و دشوار، سعی دارد مفاهیم عمیق فلسفی - روانکاوانه را با استفاده از مدیای تأتر، آن هم در فضایی به شدت اگزیستنسیل، به تماشاگر عرضه کند.

تشکیک در گستره ى معناى لذت، سادومازوخیزم پنهان و آشکار، درک گسترده تر از مفهوم درد و نظایر این ها، در این پرفورمنس پداگوژیک، دستمایه هایى جدى اند. در این روند، مخاطب در نقاطى متفاوت از کار، نه تنها با اکنونِ خود، چه بسا با گذشته ى خود نیز، دست و پنجه نرم خواهد کرد.

در طى این اجرا، تماشاگر، در هر جایگاه و نسبتى با خود و محیط، به مواجهه اى تنگاتنگ و شاید تجربه نشده با درون خود خواهد رسید و تماشاگر در این اجرا هرگز بی کار نخواهد بود!

تک بازیگر این اثر خاطره حاتمی است.

انتهای پیام/

کد خبر: 992066

وب گردی

وب گردی