ایران از نظر استراتژیکی و منطقه‌ای اهمیت بالایی در جهان دارد

پنل تخصصی دانشگاه و گفتمان انقلاب اسلامی، صبح امروز در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد.

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، دکتر موسی حقانی رئیس پژوهشکده تاریخ معاصر ایران در ادامه پنل تخصصی دانشگاه و گفتمان انقلاب اسلامی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی که به همت سازمان بسیج اساتید در حال برگزاری است، اظهار داشت: مناسبات ما با اروپا از دوره صفویه آغاز شد و از حدود سال ۱۸۰۰ میلادی و در دوره قاجار با توجه به قدرت بالایی که داشتیم، به صورت جدی‌تری ادامه یافت.

وی ادامه داد: استراتژیست‌ها بر این معتقدند که ایران باید روابط خود با اروپایی‌ها را بسیار محتاطانه؟‌تر پیش می‌بردند.

حقانی تصریح کرد: همچنین در آن زمان، انگلیسی ها بر هند تسلط یافته بودند و کشورهای اروپایی ایران را به دید یک سنگر دفاعی یا دروازه نفوذ نگاه می‌کردند و هیچ‌ یک از کشورهای اروپایی نمی‌خواستند ایران قدرتمند شکل بگیرد.

وی در ادامه افزود: بعضی از صاحب‌نظران معتقدند که سرزمین بین هلند، هند و شمال آفریقا قلب زمین است و کشورهایی که بر این منطقه مسلط شوند می توانند بر کل جهان حاکم شوند که این موضوع نشان دهنده اهمیت کشور ایران و غرب آسیاست.

حقانی بیان کرد: در واقع بیشترین تأثیر روابط میان ایران و اروپا در دوران قاجار و ۲۲۰ سال اخیر ظهور کرده است. همچنین ایران در دوران قاجار قدرت بالقوه‌ای داشت اما استعمارگران اروپایی اجازه عملی شدن این قدرت را ندادند.

وی در ادامه گفت: درآن زمان، وزیر وقت انگلیس، سِر بروزلی در نامه‌ای به لندن نوشته بود که ایران باید ضعیف و در بربریت نگه‌داشته شود. استعمار انگلیس برای مهار ایران، پنج راهبرد اساسی داشت که می‌توان آن ها را در قالب نفوذ، تضعیف، تجزیه، نابودی و غارت جمع بندی کرد.

حقانی خاطرنشان کرد: در آن زمان لژهای فراماسونری در ایران تشکیل شد تا سیاست داخلی ایران و نهضت‌های مردمی را منحرف کنند. دستخطی از ناصرالدین شاه به‌جا مانده است که اشاره می‌کند حتی اجازه احداث راه هم به ایران داده نمی‌شد و همین نبود راه‌های دسترسی مناسب یکی از علل تشدید قحطی بعد از جنگ جهانی اول بود.

وی اظهار کرد: همچنین در راستای سیاست تجزیه نیز در دوران قاجار، قفقاز، هرات، بلوچستان، آرارات کوچک از ایران جدا شدند. در واقع برنامه‌های استعماری انگلیس به‌گونه‌ای بود که ایران پس از تجزیه به هند الحاق شود.

حقانی افزود: بس از آن که پروژه استعمار و نابودی کاملاً اجرایی نشد، سیاست غارت در دستور کار استعمار قرار گرفت به‌طوری‌که ۷۰ امتیاز استعماری به روسیه و ۷۰ امتیاز استعماری به انگلیس واگذار شده بود.

حقانی ادامه داد: در همین زمینه، برخی از مورخان نوشته اند که ایرانی‌ها تنها حق تنفس را برای خود باقی گذاشته بودند و مابقی امتیازات تجاری را به کشورهای استعماری دادند که از جمله آن ها می توان به کنترل کمرگ و تعرفه گمرکی و همچنین بانک شاهنشاهی که در دست استعمار انگلیس قرار گرفته رود، اشاره کرد.

وی عنوان کرد: دخالت استعمار فرانسه نیز در تاریخ ایران قابل تأمل است، هرچند این کشور سابقه استعمار مستقیم ایران را ندارد اما محمل نفوذ در ایران بوده است. در واقع در راستای بررسی وضعیت ایران و چگونگی مناسبات سیاسی با سایر کشورها، مطالعه سیر تاریخی و سابقه استعمار ضروری خواهد بود.
انتهای پیام/

کد خبر: 997401

وب گردی

وب گردی