مهدی رزمی کارشناس ارشد مدیریت دیجیتال در گفت‌وگو با خبرنگار گروه علم‌وفناوری ایسکانیوز، گفت: یکی از قالب‌های مهم تحقق اقتصاد دیجیتال در کشور، توجه به حوزه کسب و کارهای نوپاست. به‌ویژه اگر در کشور ما بیکاری هم مسئله‌ای مهم و قابل توجه است؛ بنابراین توجه به این حوزه می‌تواند در حل نسبی مشکل بیکاری هم در حد و اندازه خود موثر باشد. توجه لزوما به معنای حمایت دولتی از این کسب و کارها نیست؛ بلکه مهم‌تر از آن رفع موانع قانونی و مقرراتی از سر راه آنهاست.
رزمی افزود: اقتصاد دیجیتال جایگاه خود را در کشور پیدا کرده است؛ اما هنوز برای رسیدن به جایگاه واقعی فاصله زیادی دارد.
وی تصریح کرد: هم‌اکنون با توجه به شناختی که مردم به آن پیدا کردند در حال حاضر شرکت‌های بزرگ( دیجی کالا، بامیلو، اسنپ، تپسی و... ) در این عرصه فعالیت می‌کنند. این شرکت‌ها همه نوعی از اقتصاد دیجیتال است که در کشور جایگاه خود را پیدا کرده‌اند؛ ولی قطعا فاصله زیادی برای پیشرفت و موفقیت دارند.
رزمی با تاکید بر اینکه باید مدل‌های بومی در زمینه اقتصاد دیجیتال در کشور طراحی شود، گفت: در حال حاضر نمونه‌های موفق زیادی در دنیا داریم که بایستی از آن‌ها الگو گرفت.
وی در پاسخ به این سوال که تا چه حدی اقتصاد دیجیتال در بخش اقتصاد کشور تاثیرگذار بوده است، اظهار کرد: به طور یقین درصد اعداد و ارقام آن در این زمینه در مقایسه با بازارهای جهانی خیلی پایین است. به عنوان نمونه در مقایسه با کشورهایی همسایه مثل ترکیه و ارمنستان فاصله مان از نظر اقتصاد دیجیتال زیاد است؛ چرا که ساختار اقتصادی کشور بیشتر متکی به نفت است.
می‌توان گفت؛ مهم‌ترین اشکال ساختار اقتصادی و اداری از جنس اخذ مجوز و نگاه‌های سیاسی و حکومتی هم راستا با این پیشرفت ها نیست. مشخصه بزرگ در این زمینه بحث تکنولوژی سرعت و چابکی است، اگر می خواهید در این اقتصاد رشد پیدا کنید، باید به اندازه کافی چابک شوید. به طور یقین ساختارهای اقتصادی و بوروکراسی اداری در همه دنیا به سرعت متناسب باساختارهای بخش خصوصی و عصر دیجیتال نیست طبیعتا بدتر از این وضعیت است؛ بنابراین مهم‌ترین مسئله برای رفع چالش‌ها خصوصی‌سازی آن است. باید در اقتصاد خصوصی همه اقشار جامعه درگیر شوند و این نیاز اصلی است که ساختارها بتوانند چابکی لازم را حفظ کند؛ اگر حفظ نشود این ساختار نمی تواند به قدر کافی رشد کند. سرعت و چابکی یکی از مؤلفه های بنیادی درونی این اقتصاد است. گفتنی است نیاز پولی، اخذ مجوز و بحث تبلیغات همه به چابکی ساختار برمی گردد که متاسفانه ما نداریم.
این کارشناس افزود: علی‌رغم همه شعارها اقتصاد ما همچنان وابستگی شدید به نفت دارد و این وابستگی نفتی، لختی را در سیستم ایجاد کرده است و عوض کردن این لختی زمانبر است و نیاز به عزم و جزم ملی در کشور دارد. متاسفانه تا به امروز عزم ملی در این زمینه احساس نشده است و دولتمردان ما به این باور بنیادین نرسیدند که ساختارها به نوعی باید تغییر پیدا کرده تا بخش خصوصی بتواند با چابکی کامل وارد عرصه شود و اقتصاد دیجیتال به رونق و شکوفایی واقعی دست پیدا کند.
وی تاکید کرد: ایران از لحاظ فناوری و تکنولوژی فاصله چندانی با کشورهای خارجی ندارد. می‌توان گفت از نظر دانش و منابع انسانی از دنیا عقب نیسیتم؛ بلکه باید ساختارها عوض شوند.
رزمی خاطرنشان کرد: وقتی که دنیا به سمت توسعه تکنولوژی حرکت کرده ما نمی توانیم خلاف جهت شنا کنیم؛ بنابراین پیشرفت ما بستگی به ساختار حکومتی و اداری دارد که تا چه حدی چابک شود و این امر مهم نیاز به تغییر بنیادین در ساختار دارد.
اساسا درباره تاثیر فناوری اطلاعات بر اشتغال دو نگرش وجود دارد؛ نگرش اول به ایجاد مشاغل جدید در عرصه فناوری اطلاعات توجه دارد و ایجاد مشاغل در این حوزه را نوید‌بخش رشد اشتغال می‌داند. براساس این دیدگاه فناوری اطلاعات زمینه‌ساز ایجاد فرصت‌های شغلی جدیدی خواهد بود که بر نرخ اشتغال می‌افزاید. نگرش دوم هم که ارتقای نقش ماشین‌ها و سیستم‌های کامپیوتری در کسب‌وکار را مطرح می‌کند، معتقد است چنین حرکتی حذف تدریجی جایگاه انسان در مشاغل موجود و در نتیجه کاهش فرصت‌های شغلی را به دنبال دارد.
انتهای پیام/
