الهام از هنر اوریگامی برای ساخت فضاپیماها

ناسا می‌خواهد از مهارت اوریگامی مردم، در طراحی سپر اشعه ایکس برای فضاپیماهای خود کمک گیرد.

به گزارش خبرنگار گروه علم‌و‌فناوری ایسکانیوز، اوریگامی فعالیتی مناسب و قدیمی برای بالا بردن قدرت ذهن و خلاقیت‌های فردی است. هدف این هنر خلق طرح های جالب با کاغذ به کمک تاهای هندسی است و به نوعی پرورش و هماهنگی ذهن و دست است. در این گزارش با تعریف هنر تا زدن کاغذ یا همان اوریگامی و تاریخچه آن به توضیح درخصوص کاربردهای این هنر خلاق و استفاده از آن توسط مهندسان ناسا در فضا پیماها خواهیم پرداخت.

اوریگامی چیست؟

هنری است که در آن خوب دیدن، تمرکز ذهن و به‌کارگیری ظرافت دستان بسیار مهم و مورد توجه است. به قول تاکتوشی نوجیما مدرس دانشگاه کیوتو و استاد اریگامی تئوری «اریگامی را می توانیم برای همه چیز استفاده کنیم چونکه همه جا هست». (اُری) به معنی با اندیشه تا دادن و (گامی) به معنی کاغذ است ترکیب آنها با یکدیگر کلمه اریگامی را می‌سازد؛ بنابراین اریگامی هنر و اندیشه تا دادن کاغذ (یا صفحاتی از جنس پلاستیک ، فلز و مواد دیگر) برای خلق شکل‌های مختلف‌، است. به طور کلی، این طرح‌ها با یک برگ کاغذ مربع شکل آغاز می‌شود، که هر روی آن ممکن است به رنگ متفاوتی باشد و بدون بریدن کاغذ ادامه می‌یابد.

تاریخچه اوریگامی

اولین کارگاه ساخت کاغذ در آمریکای شمالی در سال 1690 ایجاد شد. گروهی معتقدند که اولین بار تا کردن کاغذ در چین متداول شده است. استفاده از ماکت‌های کاغذی خانه برای سوزاندن در مراسم تدفین از دلایل این ادعا است؛ اما شکی نیست که این ژاپنی‌ها بودند که هنر تاکردن کاغذ را کمال بخشیدند و به‌ عبارتی از آن خود ساختند البته هزینه‌ی بالای تهیه‌ی کاغذ ایجاب می‌کرده که از این هنر فقط برای مراسم خاص استفاده شود، مانند پروانه‌های کاغذی نر و ماده که برای تزیین فنجان‌ها در مراسم ازدواج استفاده می‌شده است.

در دوره‌های مختلف تاریخی ژاپن، اریگامی حضور داشته است. در خلال دوره‌ موروماچی در قرون چهاردهم تا شانزدهم میلادی (1333 – 1573) اریگامی مدرن به‌گونه‌ای اصولی توسط نویسنده‌‌ای ناشناس نگاشته شده است؛ سپس در دوره‌ی ادو (1603 – 1867) اریگامی به‌صورت یک سرگرمی فراگیر درآمد که البته در آن زمان Orisue نامیده می‌شد. کتاب «چگونه 1000 مرغ ماهیخوار با کاغذ بسازیم» در سال 1797 در ژاپن به چاپ رسید.

در دوره‌ی میجی (1868 – 1912) اوریگامی در برنامه‌ درسی مدارس و حتی مهدکودک‌ها وارد شد تا کودکان هنر و مهارت کار با انگشتان را بیاموزند از آن زمان تاکنون کاغذ مربعی 15 در 15 سانتی‌متری اوریگامی در همه‌جا فروخته می‌شود و اریگامی برای سرگرمی و آموزش در مقیاس وسیع مورد استفاده است. گروهی معتقدند که در اسپانیا تا کردن کاغذ مستقل از ژاپن ابداع شد گنجشک کاغذی اسپانیایی (Pajarita)، در قرن شانزدهم میلادی و یا حتی قبل از آن ساخته شده است در انگلستان از حدود قرن شانزدهم میلادی از روش‌هایی برای تا کردن دستمال سفره روی میز غذا در محافل استفاده می‌شده است که احتمالا بعدها به خم کردن کاغذ تبدیل شده باشد.

هر چند امروزه آن را قسمتی از اوریگامی می‌دانند؛ ولی احتمال ابداع آن به طور مستقل از اریگامی نیز مطرح است. یادداشت‌هایی در زمینه‌ آموزش و خم کردن کاغذ حدود سال 1874 به چاپ رسیده است. جزئیات نحوه ساخت پرنده در حال پرواز هم در سال 1889 چاپ شده است. افراد مشهور در زمینه‌ اوریگامی در سال 1952 «ج. لگمان» کتاب «کتاب‌شناسی خم کردن کاغذ» را به چاپ رسانید.

همچنین «باب هربین» در سال 1955 با سری برنامه‌ی تلویزیونی «آقای چپ و آقای راست» توجه عمومی را به اوریگامی جلب کرد. وی سپس کتاب مهمی به‌نام «جادوی کاغذ» را منتشر کرد که شاید یکی از مهم‌ترین کتاب‌ها در این رابطه تا آن زمان به‌شمار می‌رود در سال 1967 هم «انجمن بریتانیایی اوریگامی» بنیان نهاده شد که در حال حاضر از سراسر جهان عضو دارد و کتابخانه آن در مورد اوریگامی بسیار قابل توجه است.

بازسازی مجدد اوریگامی به ‌عنوان یک هنر خلاق در ژاپن تا حد زیادی مدیون این افراد است: - ایسائو هوندا (Isao Honda)، که کتاب اریگامی را در سال 1931 منتشر کرد. - آکیرا یوشیزاوا (Akira Yoshizawa) ‌که برای سال‌های زیادی به‌عنوان یک نابغه مسلط بر اریگامی شهرت داشته است و اولین اثرش در سال 1952 چاپ شده است.

که بر عقیده بعضی افراد رنسانس اریگامی را آغاز نموده است: - میچیو اوچیاما (Michio Uchiyama) که این هنر را از مادرش آموخته بود و در سال 1908 نوع جدیدی از اریگامی به‌نام سبک کوکو (Koko – styler) به‌نام وی به ثبت رسید پس از جنگ دوم جهانی آثار زیادی در این زمینه به چاپ رسیده و انجمن‌های فراوانی تاسیس شده‌اند از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان از انجمن بین‌المللی اریگامی نام برد که توسط «آکیرا یوشیزاوا» بنیان‌گذاری شده است.

سمبل اوریگامی

سمبل اوریگامی پرنده دریایی است، که سمبل بین المللی صلح نیز است در ژاپن هر بچه ای عاقبت ساختن پرنده دریایی را می آموزد الینور کوئر (Eleanor Coerr)کسی است که با نوشتن کتاب ساداکو و هزار پرنده دریایی کاغذی ، به این سمبل عمومیت داد این کتاب که به‌صورت گسترده ای منتشر شد، داستان دختر جوانی بنام ساداکو را بازگو می کند که در اثر تشعشعات رادیواکتیو بمب باران اتمی ژاپن توسط آمریکا در جنگ جهانی دوم، صدمه دیده بود.

در پایان جنگ، او در بیمارستانی تحت درمان قرار گرفت. چند سال بعد سرطان خون او عود کرد. دوست او با در دست داشتن یک پرنده دریایی کاغذی به ملاقاتش رفت او به ساداکو گفت که پرنده دریایی سمبل سلامتی است و اگر او بتواند هزار پرنده دریایی بسازد ، حالش خوب خواهد شد دوست او ساخت پرنده دریایی را به او آموخت کار ساده ای نبود؛ اما وقتی که ساداکو در ساخت اولین پرنده دریایی مهارت یافت ، شروع کرد به ساختن تای دیگر.

او دلیرانه مصمم شده بود که آنها را بسازد. ساختن پرنده دریایی چنان فکر او را به‌خود مشغول می کرد که بیماریش یادش می‌رفت، مصمم بودن او و کارش توجه پرسنل بیمارستان و بازدیدکنندگان را به خود جلب کرد و آنها نیز مجلات ، پاکت‌های عکس‌های رادیوگرافی و دیگر کاغذهایی که به‌دستشان می‌رسید را برای او می آوردند تا او بتواند کارش را کامل کند. وقتی دید که بیماران دیگر نیز به این کارعلاقه‌مند شده اند، او کارش را متوقف کرد و شروع به آموزش ساختن پرنده دریایی به دیگر بیماران نمود تا آنها هم بتوانند این کار را انجام دهند.

جنگ موجب بیماری او شده بود، ساداکو همانطور که پرنده دریایی را می ساخت ، پیام صلحش را به همه جا گسترش می‌داد، به‌زودی او صد پرنده دریایی را ساخت که حال او بهتر شده بود و او توانست از بیمارستان مرخص شده و به خانه برگردد؛ اما بیماری او مجدداً عود کرد، توانش به حدی کاهش یافت که متاسفانه دیگر قادر نبود کار ساختن بقیه پرنده های دریایی را تمام کند و به حالت کما افتاد و سپس مرد. وقتی همکلاسی‌هایش فهمیدند که او قادر نبوده رویای خودش را کامل کند،همه تصمیم گرفتند تا درست کردن پرنده دریایی را بیاموزند.

به‌زودی آنها توانستند کار ساختن هزار پرنده دریایی ساداکو را تمام کنند و به رویای او تحقق بخشند. بچه ها تصمیم گرفتند به تمام کودکان دیگر ژاپنی نامه نوشته و داستان ساداکو را به آنها گفته و از آنها خواستند با جمع آوری پولهای‌شان بنای یاد‌بودی برای ساداکو و گسترش پیام صلح او بسازند وقتی دولت ژاپن از این طرح مطلع شد تصمیم گرفت یک پارک در هیروشیما را بنام پارک صلح تغییر نام دهد آنها در این پارک بنای عظیمی ساختند و شبیه پرنده دریایی ساداکو یک پرنده دریایی بزرگ ساخته و روی این بنا قرار دادند همکلاسی‌های او تصمیم گرفتند به‌خاطر احترام گذاشتن به ساداکو نوشته ای روی پایه این بنای یاد بود، نصب نمایند. این متنی است که آنها انتخاب کردند: این فریاد ماست. این خواسته ماست. صلح در دنیا.

کاربرد اوریگامی

اوریگامی در ابتدای پیدایش بیشتر کاربرد تزئینی و مصرفی داشت به طوری‌که در فستیوال‌ها و جشن های مختلف برای هدیه به راهبان به صورت گل‌های زیبا مورد استفاده قرار می‌گرفتند؛ همچنین استفاده از آن به عنوان یادبود در مراسم مذهبی از جمله مراسم تطهیر کاربرد گسترده‌ای داشت. به مرور زمان استفاده از اوریگامی در معاشرت‌های اجتماعی رواج پیدا کرد به طوری‌که برای تزئین هدیه‌ها در مراسم عروسی و یا تهیه یادبود در مراسم تدفین مورد استفاده قرار می‌گرفت. تهیه پروانه‌های نر و ماده یکی از بارزترین جلوه‌های استفاده از آن در مراسم جشن ازدواج میان ژاپنی ها است.

امروزه نیز به دلیل استفاده از کاغذهای قابل بازیافت در ایجاد انواع اوریگامی، از آن به عنوان نماد محیط زیست یاد می‌شود؛ همچنین کاربرد آن در کیهان شناسی، ریاضیات و مهندسی نیز در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. طراحی بروشور نیز یکی از کاربردهای خلاقانه از این هنر است.

الهام از هنر اوریگامی برای ساخت فضاپیماها

ناسا می‌خواهد از مهارت اوریگامی مردم، در طراحی سپر اشعه ایکس برای فضاپیماهای خود کمک بگیرد هیچ شکی نیست که مهارت تا کردن کاغذ اوریگامی هنر ساخت مجسمه‌های مینیاتوری کاغذی را برای جهان به ارمغان آورده است؛ حالا ناسا می‌خواهد از این کاردستی پیچیده در خارج از سیاره‌مان استفاده کند. آژانس فضایی به دنبال متخصصان هنر اوریگامی است تا به کمک آنها سپر محافظی برای فضاپیماهای آینده طراحی کند که در مقابل اشعه‌های کیهانی کهکشانی خطرناک مقاوم باشد.


ناسا به دنبال ایده‌های الهام‌بخش اوریگامی است تا یک شکل تاشوی سه‌بعدی برای سپر محافظتی توسعه دهد. قرار است از این سپر محافظتی برای پوشش بخش سکونت انسان در فضاپیماهای نسل آینده استفاده شود. بسیاری از افراد در تکنیک‌های اوریگامی متخصص هستند و ناسا در جست‌وجوی پیدا کردن روش مناسبی برای ساخت و طراحی سپر محافظتی تاشوست، آژانس فضایی به دنبال طراحی است که به راحتی باز و بسته شود؛ بنابراین وقتی که مسافران فضایی روی سطح سیاره‌ای فرود آمدند، بتوانند سپر را باز کنند و از حداکثر محافظت در برابر اشعه‌های مضر بهره ببرند چنین طراحی‌ای می‌تواند خطر ابتلا به سرطان به دلیل قرارگیری در معرض اشعه‌های فضایی را کاهش دهد.

اوریگامی و سازه های ماهواره ای

یک استارت‌آپ بریتانیایی روشی جدید برای کاهش میزان فضای مورد نیاز جهت ارسال فضاپیما به مدار ابداع کرده است. سیستم فضایی آکسفورد (OSS) در سال ۲۰۱۳ توسط مایک لوتون، محقق دانش فضانوردی‌ای که خودش اظهار می کند با مشاهده جنگ ستارگان و پیشتازان فضا بزرگ شده است، بنیان نهاده شد. OSS آنتن ها و سازه های قابل گسترش برای ماهواره ها طراحی و تولید می کند.

این ساختارها مواد اختصاصی خود را دارد که گفته می شود سبک تر است و کمتر از مواد سنتی مورد استفاده در فناوری فضایی استفاده می شود. این استارت‌آپ بریتانیایی به نام لاوتون می گوید آنچه که ما انجام داده ایم، راهی برای ساخت فیبر کربن است و همچنین برای ذخیره انرژی، توسط وسیله ای که همانند فنر باز و بسته می شود.

اوریگامی بسیار مبتنی بر ریاضی است. در فضا به پیش‌بینی‌پذیری و این که اجزا چگونه رفتار می کنند نیاز داریم. اوریگامی به ما شیوه‌ای زیبا از ساختارهای تاشو می دهد ما از تا کردن کاغذ یا مقوا شروع کردیم آنتن به فضاپیماها اجازه می دهد تا با زمین ارتباط برقرار کند به طور کلی، آنتن بزرگتر، ارتباطات کارآمدتر برقرار می کند با این حال، آنتن های بزرگتر برای پرتاب به فضا با هزینه های بالغ بر هزاران دلار در هر کیلوگرم بسیار سنگین تر و گران تر هستند. بدین ترتیب حتی برای کاهش وزن به اندازه نیم کیلوگرم می‌ارزد که از تخت جدا شویم و به کار مشغول شویم؛ البته آنتن‌های OSS نیاز به تحقیق و توسعه بیشتری دارند؛ اما در حال حاضر علاقه تجاری قابل توجهی برای تولید این آنتن ها وجود دارد که تا اوایل سال ۲۰۲۰ آنتن های باز شونده در فضا باشد.

انتهای پیام/

کد خبر: 998122

وب گردی

وب گردی