به گزارش ایسکانیوز، الهام فخاری در یکصد و بیست هفتمین جلسه شورا نسبت به بودجه فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران انتقاد کرد و گفت: هر یک از ما مسئولیت بیش از یک میلیون رأی مردم را بر دوش داریم و ساعتها مردم در صفوف رأی به انتظار نشسته اند تا امیدشان به بهبود تحقق یابد. با شعار نجات تهران آمدیم و سوگند یاد کردیم که در راه صرفه و صلاح و پیشرفت شهر و شهرداری بکوشیم. این سوگند اکنون به ویژه در شرایط دشواریهای زندگی مردم ناشی از تحریمهای ظالمانه و آشفتگیهای اقتصادی، بیشتر بر دوش ما سنگینی میکند. در این شرایط دشوار باید در کنار مردم باشیم، در کنار مردم بودن، دو معنای تؤامان با هم دارد: نخست آنکه شریک و همدرد دشواریهایشان باشیم، دوم آنکه، نیازها و مطالبات آنها را پاسخ گوییم.
وی مهمترین نمود کارکردی امید، وفای به پیمان و همراهی با مردم را در بودجه سالانه شهرداری دانست و افزود: بودجهای که در صورتی تأمین کننده این هدفها است که برخوردار از شرایط ویژگیهای بنیادی از جمله عادلانه بودن در زمینههای گوناگون منطقهای، اجتماعی، جنسیتی و سنی، هم خوانی با برنامهها و اسناد بالادستی چون قانون شهرداری، طرح جامع تهران، برنامه سوم شهرداری تهران و سیاستهای کلی و الزامات اجرایی بودجه ۹۸، انضباط مالی، شفافیت، تکیه بر درآمدهای پایدار و در خدمت شهر باشد.
رییس کمیته اجتماعی شورا در بخش دیگری از سخنان خود گفت: سال گذشته گفتیم که دیگر سال آینده بهانهای وجود ندارد، باید بودجه را با مشارکت مردم تدوین کنیم. سال گذشته، هنوز برنامه سوم تهیه نشده بود و هم مدیریت بودجه شهرداری با مدیریت شهری گذشته بود. امسال که این هر دو این موارد تغییر کرده اند ولی در بودجه شاهد تغییری نیستیم، نه ساختار بودجه تغییری کرده است و نه تخصیص ردیفها و اعتبارات. نه بودجه را برنامهپذیر کرده ایم، نه شفاف و نه منضبط و نه عادلانه.
وی یادآور شد: افزون بر این شرایط زندگی مردم نسبت به سال گذشته دشوارتر شده است و بایسته است که عدالت در تخصیص بودجه و توجه به کاهش نابرابری شمال و جنوب شهر بتواند نقش مرهمی برای آلام شهروندان ایفا کند وگرنه این ابرهای تیره خواهند بارید و پیامدهایش را با هزینههای جبرانناپذیر اجتماعی، اقتصادی و حتی امنیتی و سیاسی باید بدهیم.
الهام فخاری افزود: سال گذشته گفتیم که بودجه باید صدای شهروندان را بشنود. صدایی که از دل زیست و معیشت دشوار مردم بر میخاست. اکنون نمیتوانیم نسبت به فقدان عدالت منطقهای در بودجه (هم از حیث سرانه و هم از حیث شاخص محرومیت مناطق)، بی توجهی به سهم زنان، کودکان، معلولان و سالمندان و نبود عدالت جنسیتی و سنی و قابلیتی، افزایش سهم عوارض ساختمانی و درآمدهای ناپایدار نسبت به بودجه سال گذشته، نادیده انگاری احکام برنامه سوم شهرداری و اولویتهای مسائل کلیدی شهر و شهرداری در سیاستهای کلی و الزامات اجرایی بودجه ۹۸ شهرداری و حتی اصلاحات شورا بر لایحه بودجه ۹۷ و بی انضباطی مالی در بهای خدمات در مناطق ۲۲ گانه، بی تفاوت باشیم و اجازه دهیم که مسیر بودجه بدون اصلاحات به راه نادرست طی شده، ادامه دهد.
رییس کمیته اجتماعی شورا گفت: بودجه ۹۸ نه عادلانه است و نه در جهت تقویت و بسط عرصهی عمومی و حمایت از کنشگران مدنی و اجتماعی انگیزهای دارد. بگذارید صریحتر بیان کنم. بودجهی ۹۸ سر ندارد! در واقع هیچ ایده محوری پیشرویی در بودجهی ۹۸ وجود ندارد که بتواند نویدگر آیندهای بهتر در افق یک سالهی خویش باشد. نه در حوزهی فرهنگ و جامعهی شهری، چرا که نگاه کالبدی و توسعهی فیزیکی در حوزهی اجتماعی، فرهنگی غالب است و کل بودجهای که برای کاهش آسیبهای اجتماعی، توانمند سازی و جلب مشارکتهای اجتماعی و بهبود سرمایه اجتماعی، حمایت از نهاد خانواده و مشارکت زنان و سلامت شهری در نظر گرفته شده تقریباً برابر است با ردیف بودجهای که برای توسعه، تعمیر و تجهیز اماکن ورزشی در نظر گرفته شده است، و نه در حوزه مالی، اداری شهری، چرا که همچنان تمرکز گرایی شدیدی بر بودجه عارض است و همچنان شاهد وجود بعضی از فعالیتها و پروژههای غیر مأموریتی در آن هستیم!
الهام فخاری با بیان اینکه بودجه ۹۸ راه حل نیست، مسئله است گفت: مسئلهای که در سال آتی تبدیل به عارضهای سخت خواهد شد و گره بر گرههای حوزه مدیریت شهری خواهد افزود چرا که وامدار عقلانیت انتقادی نیست و به تأملی خود بنیاد دست نمیزند!
انتهای پیام/