به گزارش گروه علم‌و‌فناوری ایسکانیوز، تکنولوژی واقعیت مجازی این روزها بسیار بر سر زبان ها افتاده و تلاش‌ها برای برقراری ارتباط بین فضای مجازی و واقعی مورد توجه محققین قرار گرفته است.

ردپای واقعیت مجازی در مواردی چون استفاده در صنعت توریسم، سرگرمی، بهداشت و درمان، فضانوردی، خودروسازی، خرید، صنایع نظامی و دیگر موارد مطرح شده است.

با توجه به پیشرفت‌های روزافزون در زمینه تکنولوژی، مدارس و دانشگاه ها مجبور به تغییر روش کار و آموزش خود در جهت تطابق با تکنولوژی هستند.

برای مثال، نرم افزاری مانند پاورپوینت، که مدت‌هاست به عنوان ابزاری آموزشی مورد استفاده قرار گرفته، برای آموزش و پرورش طراحی نشده بود. با وجود این، پاورپوینت یک ابزار اصلی در تنظیمات آموزشی است که به عنوان راهی برای ارائه اطلاعات از آن استفاده می‌شود.

اخیرا شاهد فناوری هستیم که به طور خاص برای زمینه‌های آموزش و پرورش طراحی شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد و شیوه یادگیری و درک را تغییر می‌دهد.

با توجه به موارد مطرح شده، چیزی که به ذهن خطور می‌کند این است که آیا فناوری واقعیت مجازی می تواند به یادگیری دانشجویان کمک کند؟ در ادامه به بررسی تجارب دانشگاه‌ها در مورد این امر می‌پردازیم.

اصل واقعیت مجازی

واقعیت مجازی فناوریی است که در آن محیطی مجازی جلوی چشمان کاربر قرار می گیرد و براساس حرکت سر و بدن با آن محیط مجازی تعامل برقرار می کند. به عبارت دیگر هنگامی که یک فرد هدست واقعیت مجازی را روی سر خود نصب می کند،جلوی چشمان خود محیطی را مشاهده می کند که بر اساس تغییر موقعیت بدنش تغییر می کند و ذهن انسان پس از مدتی می پذیرد که در یک محیط واقعی قرار گرفته است.

یک محیط واقعیت مجازی در هدست واقعیت مجازی، توسط اپلیکیشن های اختصاصی آن به وجود می آید. برخی از این محیط ها به صورت گرافیک رایانه ای و سه بعدی هستند و برخی دیگر نیز ویدئوها یا تصاویری 360 درجه از محیط های واقعی هستند که از قبل فیلمبرداری شده اند. با این قابلیت فناوری واقعیت مجازی، می‌توان این امکان را فراهم کرد تا افراد بتوانند از امکانات و مکان شما به خوبی دیدن کنند.

دانشگاه‌های جهان کجای راه واقعیت مجازی هستند

دانشگاه غربی علوم بهداشتی دارای یک جدول مجزای مجازی است که دانشجویان می‌توانند عملکردهای آناتومیک را با حرکت دادن لایه‌های بافت مجازی بین بیش از 300 تصویر، یاد بگیرند.

در دانشگاه «له‌های» مرکز نوآوری آموزش و یادگیری به دانشجویان و استادان استفاده از دو سیستم HTC VIVE VR را آموزش می دهند تا آنها بتوانند از این فناوری‌های نوظهور در کلاس‌های آینده خود استفاده کنند.

واقعیت مجازی به عنوان ابزاری انقلابی مورد توجه قرار گرفته و انتظارات بر این است که تا سال 2021، 60 درصد از موسسات آموزش عالی ایالات متحده این تکنولوژی را مورد استفاده قرار دهند.

اما تحقیقات جدید دانشگاه کرنل نشان می دهد که باید در مورد ورود به این تکنولوژی جانب احتیاط را رعایت کرد.

مطالعه درک مراحل کامل شدن ماه روی 172 دانشجوی کارشناسی دانشگاه کرنل نشان می‌دهد که در استفاده از VR نتایج یادگیری بهبود یافته‌ای وجود ندارد.

برای این مطالعه، محققان سه نوع فعالیت را برای سه گروه از دانشجویان ایجاد کردند: یک فعالیت دستی سنتی، یک نسخه مبتنی بر کامپیوتر و یک نسخه مبتنی بر VR.

در نسخه سنتی، شرکت کننده (زمین) یک چوب کوتاه با یک توپ بالای آن (ماه) را نگه می‌دارد. یک نقطه کانونی روشن (خورشید) به آن اشاره شده است. نگه داشتن توپ به وسیله بازو و چرخش اطراف الگوی روشنایی مراحل ماه را در سیستم Sun-Earth-Moon شبیه‌سازی می‌کند.

نسخه شبیه‌سازی دسکتاپ، تصویری واقعی از خورشید، زمین و ماه را به دانشجویان نشان داد و سپس با استفاده از صفحه کلید کامپیوتر زمان و موقعیت را تنظیم می‌کنند.

برای نسخه VR، دانشجویان از عینک واقعیت مجازی Oculus Rift که در اطراف آن دو کنترل کننده وجود داشت استفاده کردند و اطراف آن با استفاده از موتور بازی Unity شبیه سازی شده اجرا می‌شد.

تمایز واقعیت مجازی و دسکتاپ، توانایی استفاده از کنترل کننده‌ها برای حرکت به جلو یا عقب بود. آنها همچنین می‌توانند از طریق مکان نما روی مدار، ماه را به جلو یا عقب حرکت دهند.

دانشجویان باید قبل و بعد از هر سه فعالیت آزمون چند گزینه‌ای را پشت سر بگذارند. نمره میانگین قبل از آزمون حدود 36 درصد بود. پس از آزمون، نمرات دانشجویان در هر سه رویکرد به 58 درصد افزایش یافت و محققان هیچ اختلاف قابل ملاحظه‌ای بین روش‌های آموزشی پیدا نکردند؛ اما مشخص شد که 78 درصد از شرکت‌کنندگان واقعیت مجازی را ترجیح می‌دهند.

نتیجه ‌گیری

نکته قابل تأملی که توسط دانشمندان ذکر می شود این است که تعلیم دهندگان باید نسبت به VR و استفاده از تکنولوژی برای جایگزینی روش های آموزش سنتی محتاط باشند.

با توجه به نتایجی که از تجربیات دانشگاه‌ها به دست می آید این نکته نمایان می شود که اگر چه بیشتر دانشجویان نسبت به VR گرایش دارند؛ اما این مسئله به خودی خود نشان‌دهنده لزوم ارزش استفاده از این تکنولوژی نیست؛ با این حال این فناوری یافته‌ای دلگرم کننده است.

مطالعه‌ ای که در دانشگاه کرنل انجام شد، مثالی خاص از بازسازی رویکردی تثبیت شده برای تدریس یک مفهوم در محیط جدید است و نباید از این که یادگیری به طور قابل توجهی متفاوت نیست، بیش از حد تعجب کرد.

انتهای پیام/