به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز به نقل از روزنامه فرهیختگان، متن این یادداشت به شرح زیر است:
انقلاب اسلامی ایران در حالی ۴۰ سالگی خود را پشت‌سر می‌گذارد که توانسته با تشکیل جبهه‌ای از دولت‌ها و گروه‌های مقاومت ضدآمریکایی و ضداسرائیلی ضمن خنثی‌سازی طرح‌های استعماری در برهم‌زدن نقشه سیاسی غرب آسیا و فروپاشی دولت‌های مرکزی، در وضعیتی کاملا آفندی قرار گیرد و عملا محو اسرائیل و اخراج آمریکا از منطقه را در دستورکار قرار دهد. در این میان نمی‌توان نقش ویژه سوریه در جبهه مقاومت را نادیده گرفت. سوریه با دارا بودن یک پیشینه تاریخی عربی-اسلامی، با فائق آمدن بر بحران و منازعه خونینی که از مارس سال ۲۰۱۱ آغاز شد و با تشکیل خلافت داعش به اوج خود رسیده بود، امروز برخلاف طرح آمریکایی-صهیونیستی برای منطقه غرب آسیا که به‌دنبال ایجاد بی‌ثباتی به‌نفع دولت غاصب اسرائیل بود، به پاشنه‌آشیل عدم تثبیت رژیم غاصب صهیونیستی در منطقه تبدیل شده است؛ به‌طوری‌که از زمانی که رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرد نظامیان این کشور را از شمال و شرق سوریه خارج می‌کند، اسرائیل نگران تبعات این موضوع بر افزایش نفوذ جبهه مقاومت است و معتقد است خروج آمریکا، راه ایران را برای حمایت از ایجاد ارتباط جغرافیایی بین تهران، بغداد، دمشق و بیروت باز می‌کند. ضمن اینکه جبهه مقاومت با اتحاد و همبستگی در سوریه توانست تروریسم منطقه‌ای تحت حمایت آمریکا و غرب را شکست دهد و اکنون این امر سبب حمایت مردم این کشور از این محور شده است. امروز ترس و وحشت رژیم صهیونیستی از حماسه مقاومت رزمندگان اسلام در سوریه به روشنی گویای این مطلب است که اراده مستحکم و آهنین سربازان جبهه مقاومت اسلامی، توانسته است توطئه شوم محور تروریستی- تکفیری منطقه به سرکردگی آمریکا و غرب را با شکست مواجه کند.
سفر اخیر بشار اسد به ایران و دیدار مهم او با رهبر معظم انقلاب به‌خوبی نشان داد که ایستادگی صادقانه جمهوری اسلامی ایران در کنار ملت و دولت سوریه از همان ابتدای بحران توانسته ظرفیت‌های جدید و مهمی را میان دو کشور فراهم کرده و به تعبیر رهبری این دو کشور را به عمق راهبردی یکدیگر بدل کند که هویت و قدرت جبهه مقاومت نیز وابسته به ارتباط مستمر و راهبردی آنها است.
لذا چنین عمق راهبردی و ضرورت ارتباط مستمر میان دو کشور، الزامات جدیدی را می‌طلبد که یکی از مهم‌ترین آنها کسب تجربه‌های مشترک میان دو ملت در حوزه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و علمی در جهت تقویت این عمق راهبردی است. باید بپذیریم حفظ و ارتقای اتحاد حاصل‌شده در دوران پساداعش نیازمند عمق‌بخشی ارتباطات اجتماعی میان دو جامعه ایران و سوریه است و از این رو باید از تمام ظرفیت‌ها در این خصوص بهره برد و از آنجا که موضوع بازسازی کشور سوریه می‌تواند ظرفیتی بزرگ در جهت این ارتباطات باشد، لذا انتقال تجربیات کشور که در دوران پس از جنگ تحمیلی در بازسازی کشور حاصل شد و همچنین پرورش نیروهای متخصص سوری در جهت کمک به بازسازی این کشور از اهمیت بالایی برخوردار است.
باید بپذیریم که انقلاب اسلامی ایران در جهت حفظ و ارتقای قدرت خود در مواجهه با زورگویی‌ها و زیاده‌خواهی‌های کشورهای غربی، نیازمند افزایش قدرت خود در عمق راهبردی‌اش است که علم و فناوری یکی از مولفه‌های آن به شمار می‌رود و می‌تواند زمینه‌ساز افزایش قدرت جمهوری اسلامی ایران شود.
این امر نیازمند تعریف یک جغرافیای جدید علمی در سطح منطقه‌ای با هدف افزایش قدرت جبهه مقاومت است و اقدام دانشگاه آزاد اسلامی در سوریه و امضای تفاهمنامه با دانشگاه دمشق و همچنین پیگیری تاسیس واحدهای دانشگاهی در این کشور در همین راستا قابل ارزیابی است. اقدامی که با هدف اشتراک گذاشتن دستاوردهای علمی و تحقیقاتی میان دانشگاهیان دو کشور آغاز شده و می‌تواند سرآغاز جدیدی از حضور موثر ایران در سوریه را برای دوران صلح و ثبات این کشور فراهم کند و ضمن تقویت نقش منطقه‌ای ایران، زمینه‌ساز رشد و شکوفایی اقتصادی کشور نیز می‌گردد.
باید توجه داشت که این اقدام در حالی از سوی دانشگاه آزاد اسلامی صورت می‌گیرد که طی یک‌سال گذشته و پس از پایان داعش در سوریه برخی مسئولان اجرایی با نادیده گرفتن ظرفیت‌های بالقوه سوریه، کشور را معطل اروپایی‌ها نگه داشته‌اند.
انتهای پیام/
