به گزارش گروه علم‌ و‌ فناوری ایسکانیوز، بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیقات جدیدی که در دانشگاه « آریزونا » انجام شده، هنگامی که انسان ها اشتباهات فاحشی انجام می دهند، اندازه مردمک چشم‌های آنها تغییر می‌کند. محققان برای بررسی اشتباه در انسان، آزمایشی شنیداری را در 108 آزمایشگاه انجام دادند.

هر شرکت کننده به یک سری از 20 کلیک پاسخ داد که برخی از آنها در گوش چپ خود و برخی از آنها در سمت راست، در طول یک ثانیه گوش ضربه زده شد. سپس آنها مجبور بودند تصمیم بگیرند که کدام گوش بیشترین کلیک را داشته است. هر مشارکت کننده این کار را به طور میانگین760 بار تکرار کرد که با الگوهای کلیک در هر آزمایش متفاوت بود.

با توجه به ماهیت سریع این آزمایش، پاسخ های اشتباه، امری معمولی بود و در 22٪ موارد شرکت کنندگان پاسخ اشتباه دادند. در تمام طول مطالعه، محققان می خواستند بدانند زمانی که آنها خطایی انجام می دهند چه اتفاقی در چشم‌های شرکت‌کنندگان، مخصوصا مردمک‌شان می‌افتد.

انسان ها معمولا در خیلی از موارد تصمیمات کامل و درستی ندارند. آنها در معرض بسیاری از جهت‌گیری‌های شناختی هستند؛ بنابراین سوال این است که در این فرآیند این ادغام اطلاعات، شواهد در طول زمان در معرض چه نوع تعصباتی قرار دارد؟

گذشته از مباحث انسان شناختی از لحاظ علم فیزیولوژی و پزشکی در چنین مواردی اندازه مردمک چشم بازتابی از سطوح مغز « نوراپی نفرین » در مغز است - انتقال دهنده های عصبی که انعطاف پذیری را تعدیل می کند.

در حالی که برخی از آزمایش شوندگان در مطالعه تغییرات شدیدی را در مردمک چشمان خود نشان می دادند، برخی دیگر بسته به میزان و ریشه اشتباهاتی که انجام داده بودند، از بین هیچ تا میزان اندکی از تغییرات مردمک را داشتند.

این که چرا برخی از افراد نسبت به برخی دیگر مستعد ارتکاب اشتباهات بیشتری هستند، امری است که برای محققان روشن نیست و می تواند زمینه آزمایشات و مطالعات بعدی را فراهم آورد.

وقتی تصمیماتی را در زندگی واقعی اتخاذ میکنیم، تمامی اطلاعاتی را که برای تسلط بر اوضاع لازم داریم به یکباره در اختیار ما قرار ندارند؛ بنابراین باید در طول زمان و با افزایش تجربه و اطلاعاتمان، داده هایی که داریم را برای تصمیم گیری با یکدیگر ادغام کنیم.

این امر به صورت بالقوه به معنای آن است که نوراپی نفرین کنترل تعداد اشتباهاتی که ما در حال انجام آن هستیم و همچنین میزان تغییرات رفتاری ما را در دست دارد.

حال در پایان این سوال پیش می آید که « اگر نوراپی نفرین مربوط به تعداد اشتباهات شما باشد، تا چه حد می توانید آن را کنترل کنید؟»

این تحقیق بخشی از کار جاری در آزمایش عصب شناسی تقویتی ویلسون است که مطالعاتی را درباره انسانها در شرایطی که برای اکتشاف، ریسک و اشتباه اقدام می کنند، انجام می دهد.

دانشمندان سعی دارند به پاسخ این سوال برسند که چرا اشتباهات را انجام می دهیم؟ و در پاسخ می توان گفت که در سیستم مغز ما چندین سیستم وجود دارند که با یکدیگر به شدت رقابت می کنند و همین تداخل عملکرد سیستم ها ( تا حدی که قابل کنترل است، اما نه کاملا ) ما را به تصمیم گیری های غیر مستقیم و اشتباه می رسانند.

مترجم: آزاده شهریاری

انتهای پیام/