آغاز سال تحصیلی برای دانش آموزان، معلمان، دانشجویان و استادان همواره از هیجان خاصی برخوردار است. از آنجا که هر کسی از همان ابتدا درصدد کسب بهترین نتایج در طول سال تحصیلی است، شاید باید برای کسب نتایجی متفاوت راه های جدید و متفاوت تری را برای تغییر در سیستم آموزشی در پی گرفت.
شاید همه بدانند که دانش آموزان با یاد دادن مطالب به دیگران بیشتر یاد می گیرند؛ اما پژوهشگران با استفاده از کمک هزینه فعالیت بنیاد «جیمز اس. مک دانل» تحقیقاتی را انجام دادند تا به میزان صحت آن پی ببرند.
طبق این مطالعه مردم هنگامی که فکر می کنند باید به زودی چیزی را به شخص دیگری یاد بدهند، بیشتر مطالب را در حافظه خود نگه می دارند و بهتر یاد می گیرند.
به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، «جان نستوکو»، محقق روانشناسی در دانشگاه واشنگتن سنت لوئیس در این باره می گوید: دانش آموزانی که برای امتحان دادن درس می خوانند در مقایسه با دانش آموزانی که می خواهند چیزی را به کسی بیاموزند، مطالب بیشتری را به یاد آورده، آموخته های خود را به طور مؤثرتری سازماندهی می کنند و برای اطلاعات مخصوصاً مهم، حافظه بهتری دارند.
این تحقیق مبتنی بر سلسله آزمایش های خواندن و یادآوری است که در آن به یک گروه از دانش آموزان گفته شد که از آنها در مورد مواد نوشتاری امتحان گرفته خواهد شد و گروه دیگر به باور این که قرار است این موارد را به دانش آموزان دیگر یاد بدهند شروع به مطالعه آن کردند. در صورتی که در واقعیت، همه شرکت کنندگان مورد آزمایش واقع شده و هیچ کس قرار نبود تدریس کند.
یافته ها حاکی از آن است که اگر تنها به دانش آموزان بگویید که بعداً قرار است به دانش آموز دیگری درس بدهند، به سادگی طرز فکر خود را به اندازه ای تغییر می دهند که درگیر رویکردهای مؤثرتری برای یادگیری و یاددهی نسبت به همسالان خود شوند. این در حالی است که در دانش آموزانی که تنها برای امتحان درس می خوانند چنین رویکردی دیده نمی شود.
انتظاری که تغییر یافت
شرکت کنندگان در این مطالعه که انتظار داشتند تدریس کنند نسبت به کسانی که در انتظار امتحان بودند، به سوالات متون مورد مطالعه، به خصوص سؤالات مربوط به نکات اصلی کامل تر و منظم تر پاسخ دادند.
نستوکو در این باره می گوید: پیامد فوری روش مذکور در این است که طرز فکر دانش آموز قبل و در حین یادگیری می تواند تأثیر بسزایی در فرایند یادگیری داشته باشد. به طور کلی تغییر مثبت در طرز فکر دانش آموزان می تواند به طور مؤثر از طریق دستورالعمل های نسبتاً ساده ای حاصل شود.
بنا به نظر کارشناسان آموزشی، هنگامی که معلمان برای تدریس آماده می شوند، به دنبال نکات کلیدی متون و همچنین سازماندهی کردن آنها از طریق ساختاری منسجم هستند تا ارتباط معنادار این نکات با یکدیگر حفظ شود. تحقیق اخیر هم در تایید این نظر نشان داد، دانش آموزانی هم که قرار است به سایرین چیزی را یاد بدهند از این استراتژی های موثر در سیستم یادگیری به صورت ناخودآگاه استفاده می کنند.
براساس این مطالعه، القای انتظار برای تدریس، ممکن است یک مداخله ساده و ارزان با امکان افزایش فراوان کارایی یادگیری در خانه و کلاس باشد.
نستوکو می گوید: نکته جالب تری که از این مطالعه دریافتم این است که حتی اگر کاری بیشتر از «تغییر دادن انتظارات و تصورات شرکت کنندگان قبل از یادگیری» انجام ندهیم؛ باز هم فرایند یادگیری و مطالعه در افراد به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و متفاوت می شود.
آمادگی برای آموزش در برابر آمادگی برای امتحان
«الیزابت بورک»، استاد روانشناسی شناختی در دانشگاه کالیفرنیا ، لس آنجلس و یکی از همکاران این پروژه تحقیقاتی در این باره می گوید: علی رغم سال ها مشارکت فعال در فعالیت های یادگیری رسمی و غیررسمی، دریافتم که دانش آموزان لزوماً از فعالیت هایی که بهترین راه بوده و یادگیری را تقویت می کند، استفاده نمی کنند؛ حتی اگر (همانطور که نتایج مطالعه ما نشان می دهد) این استراتژی ها در «جعبه ابزار» بهترین روش های یادگیری مؤثر قرار داشته باشند.
بدتر از همه این که اگر به دانش آموزان بگویید که برای آمادگی در هر آزمونی می توانند از این جعبه ابزار، گزینه هایی را انتخاب کنند که منجر به بهترین عملکرد آنها شود؛ باز هم آنها برای امتحان به سراغ این گزینه نخواهند رفت و استرس ناشی از امتحان هم باعث نمی شود که آنها از این استراتژی به عنوان گزینه ای برای آمادگی و بیشتر، عمیق تر و بهتر استفاده برند.
معمولا این گونه به نظر می رسد که دانش آموزان همیشه برای یادگیری بهتر به راهنمایی و هدایت شدن احتیاج دارند. در همین راستا و با توجه به نتایجی که از تحقیقات کارشناسانه به دست آمده، اگر معلمان درصددند تا دانش آموزانشان یادگیری مطلوب تری داشته باشند، باید در نحوه کشف استراتژی هایی که برای یادگیری موثرتر هستند، تلاش کرده و آنها را به آن سمت راهنمایی کنند.
انتهای پیام/