به گزارش گروه علم و فناوری ایسکانیوز، شایع ترین ارگانیسم اقیانوس ها و احتمالاً در کل سیاره زمین، خانوادهای از باکتری های دریایی تک سلولی به نام SAR11 است. به نظر میرسد این موجودات در حال چرخش مانند لوبیا ژله ای ریز برای کمبود باکتریها جهت منابع کمیاب اقیانوس ها تکامل یافته اند.
اکنون می دانیم که این گروه از موجودات زنده با وجود توانایی میزبانی از ویروس ها در DNA آنها رشد می کنند. مطالعه منتشر شده در ماه می در «Nature Microbiology» میتواند به درک جدیدی از استراتژی های بقای ویروس منجر شود.
اقیانوس شناسان دانشگاه واشنگتن دریافتند که باکتریهای حاکم بر آب دریا، معروف به Pelagibacter یا SAR11، میزبان ویروسی منحصر به فرد هستند. این ویروس بیشتر در DNA میزبان خفته میماند؛ اما گاهی اوقات برای آلوده کردن سلول های دیگر فوران می کند و به طور بالقوه مقداری از مواد ژنتیکی میزبان را به همراه خود حمل می کند.
«رابرت موریس» استاد دانشگاه واشنگتن در زمینه اقیانوس شناسی گفت: «بسیاری از باکتریها حاوی ویروسهایی هستند که در ژنوم آنها وجود دارد. گمان می کنیم احتمالاً رایجترین مورد است.»
استراتژی بقای دو جانبه این ویروس با موارد مشابه موجود در موجودات دیگر متفاوت است. ویروس در DNA میزبان کمین میکند و با جدا شدن سلول ها از آن کپی می شود؛ اما به دلایلی که هنوز درک نشده نیز تکثیر می شود و از سلول های دیگر آزاد می شود.
مطالعه جدید نشان می دهد که تقریباً 3درصد از سلولهای SAR11 می توانند ویروس را تکثیر و تقسیم کنند که درصد بسیار بالاتری نسبت به اکثر ویروسهای موجود در ژنوم میزبان دارد. این روش تعداد زیادی ویروس تولید میکند که برای بقای آن مهم است.
موریس گفت: «ویروس در اقیانوس 10 برابر بیشتر از باکتری وجود دارد. درک چگونگی وجود این تعداد و چگونگی زنده ماندن ویروس مهم است.»
این مطالعه به روشن شدن اثرات متقابل میزبان و ویروس کمک میکند. گروه اقیانوس شناسی دانشگاه واشنگتن مقاله قبلی را در سال 2019 منتشر کرده بود که به بررسی چگونگی استفاده از فیتوپلانکتون های دریایی (از جمله SAR11) از گوگرد می پردازد. این امر به محققان این امکان را میدهد که دو گونه جدید ارگانیسم ساکن در اقیانوس را پرورش دهند.
«Kelsy Cain» نمونه ای را از سواحل اورگان طی یک سفر دریایی تحقیقاتی ژوئیه 2017 جمع آوری کرد. او چندین بار آب دریا را رقیق کرد و سپس از ماده حاوی گوگرد برای رشد نمونه ها در آزمایشگاه استفاده کرد.
این تیم سپس دنبالهDNA این گونه را در مرکز توالی UB PacBio در سیاتل را پیدا کردند. محققان دریافتند که ویروس وظیفه توالی ژنوم را پیچیده می کند.
آزمایش ها نشان داد که انتقال ویروس به تکثیر و ترکیدن سلول ها (هنگامی که سلول ها از مواد مغذی محروم شوند) بیشتر کمک میکند و تا 30درصد سلول های میزبان را از بین میبرد. نویسندگان معتقدند که ژنهای باکتریایی که به ویروس سوار می شوند، میتوانند به SAR11 دیگر کمک کنند تا در شرایط نامساعد از مواد مغذی، مزیت رقابتی خود را حفظ کنند.
دانشمندان به دنبال این هستند که چگونه این امر به تکامل و بوم شناسی زندگی در اقیانوس ها کمک کرده است.
انتهای پیام/