به گزارش خبرنگار گروه سیاسی ایسکانیوز، تصمیم نظام مبنی بر لغو پروتکل الحاقی بر اساس مصوبه مجلس از روز پنجم اسفند اجرایی شد و تعامل تهران با اروپا و دیگر اعضای برجام و البته با آژانس بینالمللی انرژی اتمی به عنوان نهاد ناظر بین المللی بر برنامه هسته ای کشورهای جهان وارد فاز جدیدی کرد.
پیش از آغاز زمان اجرایی شدن این قانون «رافائل گروسی» مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی در سفری که به تهران داشت در خصوص نحوه چگونگی اجرای این قانون و البته همکاری با ایران در فضای جدید ایجاد شده متعاقب خروج از تعهدات فرا پادمانی با طرف ایرانی وارد مذاکره شد که نتیجه آن دستیابی به توافقی میان دو طرف بود.
توافقی که بر اساس آن آژانس تا سه ماه نمی تواند به تصاویر دوربین های نصب شده در چارچوب تعهدات فرا پادمانی دسترسی داشته باشد و این اطلاعات نزد ایران باقی می ماند تا اگر ظرف این مدت طرف اروپایی و آمریکایی به تعهداتش عمل کرد و تحریم ها را لغو کردند ایران تصاویر را در اختیارشان خواهد گذاشت و اگر این مهم محقق نشود آن اطلاعات و تصاویر ضبط شده، نزد ایران باقی خواهند ماند.
در هفتههای اخیر مجموعه ای از تحرکات و تلاش های دیپلماتیک را از سوی اروپایی ها و آمریکایی ها شاهد هستیم که از جمله آنها میتوان به اظهارات بایدن در کنفرانس امنیتی مونیخ مبنی بر اعلام آمادگی آن دولت برای مذاکره با ایران در موضوع هسته ای، پس گرفتن نامه اسنپ بک از شورای امنیت، تاکید بر اعتبار قطعنامه ۲۲۳۱، لغو محدودیت تردد دیپلمات های ایران در نیویورک و البته پیشنهاد اروپا برای دعوت از آمریکا به عنوان مهمان در یک جلسه غیر رسمی با حضور دیگر اعضای ۴ بعلاوه ۱ به منظور تسهیل شرایط بازگشت آمریکا، اشاره کرد.
در این خصوص دو نکته به صورت کلی وجود دارد که می تواند این در روند تحولات آینده و ارتباط میان بازیگران تاثیر گذار باشد و در این گفتار به صورت موجز به آنها اشاره خواهیم داشت.
اگر آژانس به واقع تمایل به تداوم همکاری با ایران دارد که با سفر گروسی به تهران این امر مورد تایید قرار گرفت، باید به این موارد توجه ویژه داشته باشد که اولاً به جای ابراز نگرانی از برنامه صلحآمیز هستهای ایران، بهتر است نسبت به برنامه غیر شفاف و کاملاً غیر صلحآمیز هستهای رژیم سعودی و تلآویو نگران باشد.
تل آویو رسما از در اختیار داشتن سلاح هسته ای سخن می گوید وهیچ گاه هم عضو انپیتی یا معاهده عدم گسترش سلاحهای هسته ای نبوده و نیست و البته در چارچوب هیچ قاعده و قانون بین المللی هم فعالیتهای خود را محدود نمی کند، از سوی دیگر سعودیها هم اجازه بازرسی و دسترسی آژانس به برنامه هستهای خود را نمیدهند.
با توجه به کارنامه سیاه حکام سعودی و تلآویو در پیش برد سیاستهای تنش زا، ناامن کننده و نقض موارد متعدد حقوق بشری، قطعاً بیشترین میزان نگرانی را جامعه جهانی باید از اقدامات و فعالیتهای این دو رژیم که تحت حمایت های گسترده آمریکا هم قرار دارند داشته باشند.
در همین راستا هم بهتر آن است که آژانس، برخی کشورهای اروپایی و متحدان منطقه ای آنها بجای نگرانی از برنامه صلح آمیز هسته ای ایران که تحت بیشترین میزان بازرسی و نظارت های آژانس قرارداشته و گزارشات متعدد آن نهاد بین المللی در زمان اجرای برجام پایبند بودن ایران به تعهداتش را تایید کرده، نسبت به برنامههای هستهای آن دو رژیم نگران باشد و ابزار کنترل و نظارت خود را برای آنها بیش از پیش فعال کند.
نکته دوم آنکه آمریکای دولت بایدن به خوبی می داند که اقداماتی که تاکنون انجام داده و در سطور فوق هم به آنها اشاره شد صرفاً جنبه نمادین و دیپلماتیک داشته و در عمل اتفاق خاصی نیفتاده و از آنجا که ایران هم بارها اعلام کرده که برای ما صرفاً عمل طرف مقابل معیار است، بنابراین تا زمانی که آمریکا کلیه تحریم های ایران را لغو نکند و خسارت های وارده به ایران را جبران نکند، بازگشت دولت بایدن به برجام را شاهد نخواهیم بود.
در پایان آنکه شواهد امر و روند تحولات در دولت بایدن تا امروز نشان از این واقعیت دارد که دولت کنونی آمریکا هم در همان ریل و مسیر سیاست های دولت ترامپ علیه ایران گام بر می دارد که همان رویکرد فشار حداکثری است.
انتهای پیام /
نظر شما