به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، پول نیست، هیچ‌جا نیست، هر جا می‌روی و با هر مسئولی صحبت می‌کنی گلایه از بی‌پولی دارد؛ البته پول نداریم بهانه خوبی است برای انجام ندادن، برای حرکت نکردن. وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها حتی دانشگاه‌ها در مقابل انجام هرکاری فقط یک جمله می‌گویند«پول نداریم!»

دانشجویان گلایه دارند؛ برای علاقه‌شان فعالیت می‌کنند اما دیده نمی‌شوند شنیده نمی‌شوند؛ برای انجام فعالیت نیاز به پول دارند و مجبورند برای دریافت پول پشت در اتاق مسئولان وقت تلف کنند؛ در نهایت هم بشنوند که پول نداریم! البته گلایه‌های دانشجویان تنها مالی نیست؛ حمایت نکردن معنوی مسئولان نیز فعالان دانشجویی را دلخور کرده است.

از بی‌تمایلی و بی‌اعتنایی دانشجویان به نشریات که بگذریم. بی‌پولی یا ندادن پول به نشریات دانشجویی توسط معاونان فرهنگی-دانشجویی دانشگاه‌ها گلایه همیشگی دانشجویان است؛ اما بهانه ندادن پول در ایام کرونا شکل دیگری دارد. غیر حضوری شدن دانشگاه‌ها باعث شد؛ فعالیت و انتشار در فضای مجازی خواسته یا ناخواسته تنها مسیر باقی مانده برای نشریات شد.

معاونان فرهنگی و حمایت از نشریان دانشجویی

بسیاری از مدیر مسئولان نشریات دانشجویی و فعالان این حوزه؛ با روند پیگری  بودجه از معاونان فرهنگی-دانشجویی یا طرح شکایت از آنها آشنایی کامل ندارند. به دلیل این نا آگاهی یا توقعات بی‌مورد از مسئولان دارند یا نمی‌توانند به درستی حقوق خود را  از مسئولان فرهنگی مطالبه کنند.

دانشجویان «دستورالعمل اجرایی ضوابط ناظر بر فعالیت نشریات دانشگاهی» را مطالعه کنند؛ به خصوص ماده 28حقوق نشریات دانشگاهی. این ماده معاونت دانشجویی و فرهنگی و سایر نهادهای فرهنگی دانشگاه را مجبور کرده تا در چـارچوب قـوانین و در حـدود اختیـارات و امکانات از نشریات دانشگاهی حمایت کنند. همچنین این معاونت باید سالانه از محل بودجه فرهنگی مبلغی را برای حمایت و کمک به انتشار نشریات دانشگاهی پیش‌بینی ‌کند.

با خواندن این دستورالعمل؛ متوجه می‌شویم که بی‌ابهام نیست و  با شرایط  فعالیت کنونی نشریات همخوانی ندارد. ابهامات باعث سردگمی دانشجویان و مسئولان دانشگاهی شده است. 

در قانون میزان پولی که باید به نشریات پرداخت شود؛ مشخص نشده. در نتیجه بهترین مسیر برای شانه خالی کردن مسئولان از مسئولیت به وجود آمده. دانشجویان هم نمی دانند چقدر پول طلب کنند؛ وگاهی دچار توقعات بی‌جا می‌شوند.

علی اسدی عضو کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی وزارت علوم، اعتقاد دارد که دستورالعمل فعالیت نشریات دانشجویی این وزارتخانه بی‌ابهام نیست.

وی بیان می‌کند که آیین نامه فعالیت نشریات دانشجویی وزارت علوم  باید مورد اصلاح مجدد قرار بگیرند. چراکه این آیین نامه سال 83 تصویب شده؛ و با گذشت چندین سال همچنان مورد بازنگری و اصلاح دقیق قرار نگرفته است.

به گفته اسدی؛ آیین‌نامه نشریات دانشجویی؛ باید متناسب با مسائل روز باشد. به عنوان مثال فعالیت نشریات الکترونیک یا انتخابات به صورت مجازی در این آیین‌نامه پیش‌بینی نشده است. همچنین انتخابات کمیته ناظر بر نشریات به صورت مجازی از نظر آیین‌نامه منع قانونی داشت ولی با توجه به شرایط فعلی کشور برگزار شد.

آیا دانشجویان می‌دانند چگونه پیگیر شکایت خود باشند؟

دانشجو باید بداند که برای رسیدگی به مسائل نشریات؛ کمیته ناظر بر نشریات دانشگاهی و شورای ناظر بر نشریات وزارت علوم، فعالیت می‌کند.

اگر مدیر مسئول نشریه دانشگاهی؛ شکایتی از مسئولان دارد یا از وی شکایتی شده؛ باید در مرحله نخست به کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه خود مراجعه کند. این کمیته باید شکایات مکتوب را حداکثر ظـرف مـدت 15 روز از تـاریخ دریافـت و ثبـت آن در دبیرخانـه، رسیدگی کرده و رأی خود را اعلام کند.

 در ادامه کمیته ناظر باید آرای خود را با ذکر موارد تخلف یا شکایت مستند به مواد 30 تا 39 صادر و آن را به صـورت کتبـی حداکثر ظرف مدت یک هفته پس از صدور به مدیر مسئول و شاکی خصوصی نشریه بیان کند. همچنین آرای صادره، ظرف مدت 20 روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض و درخواست تجدید نظر در شورای فرهنگـی دانـشگاه‌ست. 

محمد عسگری عضو شورای مرکزی ناظر بر نشریات دانشجویی وزارت علوم؛ با انتقاد از عملکرد ضعیف معاونان فرهنگی دانشگاه‌ها در حمایت از نشریات دانشجویی بیان کرد که مسئولان دانشگاه به اشتباه فکر می‌کنند بودجه نشریات فقط برای چاپ در نظر گرفته شده است و در حال حاضر که نشریات به صورت الکترونیک در فضای مجازی منتشر می‌شود، بودجه دیگر نیاز نیست به نشریات تعلق بگیرد.

عسگری معتقد است که معاونت‌های فرهنگی-دانشجویی دانشگاه‌ها موظف هستند بودجه‌ای را به نشریات دانشجویی اختصاص بدهند و اگر این نشریه به صورت مکتوب چاپ نشود بازهم باید بودجه به مدیر مسئولان پرداخت شود.

عضو شورای مرکزی ناظر بر نشریات دانشجویی وزارت علوم می‌گوید اگر دانشگاهی در این امر کوتاهی کند، مدیر مسئولان نشریات باید به کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه شکایت کند. اگر نتیجه نگرفت شکایت را به شورای مرکزی وزارت علوم منتقل کند؛ و از طریق وزراتخانه به دانشگاه ابلاغ می‌شود که بودجه لازم را در اختیار نشریات قرار دهند.

در پایان آیا هزینه‌های نشریات دانشجویی تنها در چاپ خلاص می‌شود؟ آیا نشریات دانشجویی هزینه‌هایی مانند صفحه بندی، قالب بندی و تولید محتوا ندارند؟ معاونت فرهنگی بر چه اساسی بودجه نشریات را تخصیص می‌دهد؟ این سوالات در واقع مطالبات این روزهای مدیر مسئولان نشریات دانشجویی از مسئولان فرهنگی-دانشجویی دانشگاه‌ها بوده که هنوز مسئولی به آنها پاسخ نداده است.

انتهای پیام/