به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز به نقل از مدیکال اکسپرس، از دست دادن حس بویایی، شرایطی که به آنوسمیا معروف است، می تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار دهد، بنابراین طعم دادن به غذا، تشخیص خطرات ناشی از هوا در محیط و انجام سایر عملکردهای وابسته به حس، کار را بسیار دشوار می‌کند.

مبتلایان به آنوسمی ممکن است دچار نگرانی در مورد وزن، کاهش تعامل اجتماعی، افسردگی و اضطراب عمومی شوند. در بعضی موارد از دست دادن بو منجر به مرگ در سالمندان می‌شود. اکنون محققان پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز یکی از علل شناخته شده آنوسمیا (قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوا) را مورد بررسی قرار داده‌اند تا بهتر درک کنند که چگونه می‌تواند توانایی بویایی و چشایی را از فرد سلب کند.

محقق ارشد این مطالعه که متخصص جراحی بینی و دانشیار گوش و حلق و بینی و جراحی سر و گردن است، در این زمینه می‌گوید: ما افرادی از مناطق مختلف را در این مطالعه شرکت دادیم؛ بیشتر آن‌ها در مناطق شهری زندگی می‌کردند که میزان آلودگی در آن‌ها بیشتر است. هدف ما ارزیابی این بود که چگونه قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا PM2.5، ذرات قابل استنشاق، ذرات با اندازه کمتر از 2.5 میکرومتر یا حدود 30 برابر کوچکتر از قطر موی انسان، ممکن است باعث از بین رفتن حس بویایی آن‌ها شود.

طبق آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا(EPA) ، PM2.5 (PM به معنای ذرات معلق) اصطلاحی است برای مخلوطی از ذرات جامد و قطرات مایع موجود در هوا که بسته به موقعیت مکانی، PM2.5 می‌تواند شامل بسیاری از مواد از قبیل گرد و غبار، خاک، دوده، ترکیبات آلی و فلزات باشد. این بیماری با بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان ریه، کاهش توانایی تفکر شناختی، بیماری انسدادی مزمن ریوی، آسم و مرگ زودرس مرتبط است. تحقیقات قبلی PM2.5 را به عنوان مقصر احتمالی در از بین رفتن حس بویایی دانسته است، ارتباطی که راماناتان و تیمش تصمیم گرفتند با جزئیات بیشتری کشف کنند.

محققان در مطالعه خود 2690 فرد 18 ساله و بالاتر را مورد بررسی قرار دادند که بین ژانویه 2013 و دسامبر 2016 توسط متخصصان گوش و حلق و بینی مورد ارزیابی قرار دادند. از این تعداد 538 نفر با میانگین سنی 54 سال مبتلا به آنوسمی تشخیص داده شدند که بیشتر آن‌ها را مردان تشکیل می‌دهند.

داده‌های آلودگی هوا برای این مطالعه از سیستم کیفیت هوا EPA به دست آمده است. محققان داده‌ها را در یک مدل پیچیده رایانه‌ای شامل اندازه گیری‌های زیست محیطی هواشناسی و ماهواره‌ای، اطلاعات کاربری زمین و شبیه سازی حرکت شیمیایی موجود در هوا برای تخمین سطح آلودگی PM2.5 مورد بررسی قرار دادند.

محققان دریافتند قرار گرفتن در معرض هوا در طولانی مدت در برابر PM2.5 خطر از دست دادن بویایی را تقریبا دو برابر افزایش می‌دهد. آن‌ها معتقدند این اتفاق ممکن است رخ دهد زیرا محل قرار گرفتن عصب بویایی که شامل رشته‌های عصبی حسی مربوط به حس بویایی است ، آن را مستقیما در مسیر استنشاق مواد PM2.5 قرار می‌دهد.

به گفته محققان بر اساس این نتیجه قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سطح بالایی از PM2.5 یک عامل خطر مشترک برای از دست دادن حس بویایی به ویژه در جمعیت‌های آسیب پذیر مانند افراد مسن است؛ در مرحله بعدی محققان قصد دارند عوامل اقتصادی را در میان بیماران مبتلا به آنوسمیا مورد بررسی قرار دهند تا تعیین کنند که آیا آن‌ها بر احتمال قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا PM2.5 تاثیر می‌گذارند یا خیر. آن‌ها همچنین امیدوارند که سایر مولفه‌های آلودگی هوا را که ممکن است در از بین رفتن حس بویایی نقش داشته باشند، ارزیابی کنند.

انتهای پیام/