به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، دانشگاه لورنتیان کادانا اوایل سال ۲۰۲۱، اعلام ورشکستگی کرد. به همین دلیل ۱۰۰ نفر از اعضای هیئت علمی اخراج و ۶۹ رشته دانشگاهی متوقف شدند. این دانشگاه کانادایی نخستین نهادی است که با وجود داشتن بودجه عمومی، ورشکست شده است.

ورشکستگی سبب شد ماموریت فرهنگی‌ای که این دانشگاه برای خود تعریف کرده بود، به دلیل کاهش نامتناسب برنامه‌های فرانسه‌زبان و ‌پیشنهادات بومی، ناموفق بماند. منظور از ماموریت فرهنگی خدمت‌رسانی همزمان این دانشگاه به استان انتریوی کانادا، فرانسه‌زبانان و بومیانی است که در نزدیکی دانشگاه زندگی می‌کنند.  

کریستوفر دانکنسون-هیلز (Christopher Duncanson-Hales) یکی از استادان اخراج شده دانشگاه لورنتیان، معتقد است؛ مدت‌ها بود که دانشگاه در امور مالی خود شفافیت نداشت. مسئولان دانشگاه با وجود دریافت بودجه معمول دولتی، می‌گفتند؛ ما هیچ پولی نداریم.  

سال‌ها سومدیریت سبب شد یک دانشگاه منطقه‌ای با هفت هزار دانشجو، ۲۶۷ میلیون دلار آمریکا بدهی به بار بیاورد و گروه‌های آموزشی فلسفه، محیط زیست، بوم‌شناسی، زبان‌های مدرن و موسیقی خود را حذف کند.

رابرت هاچه (Robert Haché) رئیس دانشگاه لورنتیان به دانشجویان و کارمندان گفت که هیئت رئیسه تصمیم گرفته است بر اساس قوانین کانادا از طلبکاران خود حمایت کند. این دانشگاه با وجود تلاش‌های مسئولان در سال‌های گذشته، ورشکست شده است.

رئال فیلیون (Réal Fillion) استاد فلسفه دانشگاه سودبری (Université de Sudbury) ورشکستگی لورنتیان را عجیب دانسته و می‌گوید؛ همه ما تعجب کردیم که چگونه یک موسسه با بودجه عمومی می‌تواند خود را ورشکست اعلام کند؟ هرچند به نظر می‌رسد دانشکده‌های این دانشگاه، شرکت‌هایی خصوصی هستند و قانونا می‌توانند چنین درخواستی داشته باشند.

گزارش‌ها حاکی از این است که دانشگاه سودبری وابسته به لورنتیان در اواخر ماه می ۲۰۲۱، ۱۰۰ میلیون دلار وام اضطراری درخواست کرده بود. درخواستی که البته با مخالفت دانشگاه روبرو شد. با این حال، اسناد حسابداری نشان می‌دهد که این دانشگاه حدود ۱۰۰ میلیون دلار به سه بانک بزرگ کانادا، بدهکار است.

طلبکار دیگر این دانشگاه، دانشکده پزشکی شمال آنتاریو است که قبلا تحت حمایت لورنتیان بود. این دانشکده متوجه شد که لورنتیان بودجه تحقیقاتی را صرف هزینه‌های جاری می‌کند.

تعطیلی رشته‌های دانشگاهی به منطقه آسیب می‌رساند

کارشناسان معتقدند تعطیلی گروه‌های آموزشی به منطقه آسیب می‌رساند. برای مثال فیلیون می‌گوید؛ دانشگاه تنها جایی است که برای انجام مطالعات فلسفه مناسب است، با تعطیلی رشته فلسفه، محققان این رشته چگونه به فعالیت خود ادامه دهند.

دانکنسون هیلز می‌گوید؛ تعجب نکردم وقتی فهمیدم که رشته معدن باقی مانده است؛ اما رشته محیط زیست و دیگر رشته‌های منتقد فعالیت‌های معدن و رفتار با کارگران آن تعطیل شدند.

عجیب‌ترین رشته حذف شده، فیزیک است که در سال  ۱۵ رادیولوژیست برای درمان بیماران سرطانی تربیت می‌کرد و همکاری نزدیکی هم با دیگر آزمایشگاه‌های معتبر منطقه داشت. آرتور مک دونالد برنده جایزه نوبل کانادایی و یکی از مدیران سابق تحقیقاتی این کشور  معتقد است؛ با تعطیلی رشته‌های فیزیک و ریاضی، دانشجویان لورنتیان دیگر نمی‌توانند در تحقیقات پیشگامانه این حوزه مشارکت داشته باشند.  

فرهنگ و زبان فرانسه یکی از پایه‌های شکل‌گیری لورنتیان بود که در دهه گذشته با کاهش سرمایه‌گذاری مواجه شده بود. به طوریکه استادان پس از بازنشستگی، جایگزینی نداشتند و بازاریابی برای برنامه‌های زبان فرانسه کافی نبود. همچنین برنامه‌های تئاتر دانشگاه لغو می‌شدند و به همین دلیل فرصتی برای دیدن دیدگاه‌های مختلف هنری وجود نداشت.

به نظر می‌رسد لورنتیان برنامه خاصی برای پیشبرد ماموریت خود نداشته است. این دانشگاه در ۱۰ سال گذشته چندین ساختمان جدید ساخته است؛ اما هیچ برنامه تمرینی یا فضای اختصاصی برای برنامه‌های تئاتر ایجاد نکرده است. با این وجود همچنان ادعا می‌کند که قصد دارد ۲۸ برنامه فرانسوی ارائه دهد و در حال خدمت‌رسانی به جامعه فرانسوی زبان است.

لورنتیان دیگر متعهد به جامعه بومی نیست

مرحله سوم ماموریت سه جانبه لورنتیان، تعهد آن به آموزش دانشجویان بومی بود. پذیرش دانشجو در رشته مددکاری اجتماعی به همین منظور انجام می‌شد که پس از ورشکستگی این دانشگاه، متوقف شد.  کارشناسان معتقدند حذف رشته مددکاری اجتماعی سبب می‌شود حل مشکلات مردم این منطقه فراموش شود چون این منطقه دارای فرهنگ و مراسم خاصی است.

یکی از دانشجویان سال سوم رشته برنامه مطالعات بومی با ابراز نگرانی از نحوه برگزاری آخرین سال تحصیل خود، می‌گوید؛ وقتی دانشجویان بومی از جوامع، خانواده‌ها و فرهنگ و سنت خود فاصله بگیرند، چگونه می‌توانند به بهبود شرایط جامعه‌شان کمک کنند؟ بیشتر دانشجویان دیگر به زادگاه خود بازنمی‌گردند.

تعطیل شدن رشته‌ها، ادعای سه فرهنگی بودن اورنتیان را زیر سوال می‌برد. چون بدون مطالعات بومی، هیچ دستور سه فرهنگی وجود نخواهد داشت.

در نهایت، حتی برخی استادان اخراج شده لورنتیان معتقدند دولت می‌توانست با تامین بودجه مورد نیاز، مانع تعطیلی گروه‌های آموزشی شود؛ اما تصمیمی برای کمک به دانشگاه‌ها ندارد.

انتهای پیام/