«محمدصادق کوشکی» کارشناس سیاسی و عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در گفتوگو با خبرنگار گروه سیاسی ایسکانیوز؛ درباره وضعیت فساد پس از انقلاب اسلامی گفت: پس از انقلاب فساد تشدید نشد بلکه اطلاعرسانی درباره آن افزایش پیدا کرده و بسیاری از مواقع درباره آن مبالغه نیز شده است.
وی با بیان اینکه متهم کردن رقبای سیاسی به فساد مالی و اقتصادی به روشی برای کنار زدن یکدیگر تبدیل شده است ادامه داد: مسئله فساد یک موضوع حقوقی-قضایی است یعنی باید دستگاههای نظارتی وارد عمل شده و پس از کشف موارد فساد مالی و اداری در ساختار دولت، مفسدان را محاکمه و نتیجه را اعلام کنند.
کوشکی افزود: در حال حاضر این اتفاق نمیافتد؛ برای مثال یکی از جناحهای سیاسی، رقیب خود را متهم به فساد کرده و اخبار عجیب و غریبی را درباره آن مطرح میکند. جناح مقابل نیز همین کار را انجام میدهد اما نکته جالب اینجاست که هیچکدام از این افراد به دستگاه قضایی مراجعه نکرده و اطلاعات خود را در اختیار سازمانهای نظارتی قرار نمیدهند و در زمان مسئولیت برای جلوگیری از فساد هیچ اقدامی انجام ندادهاند.
این عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران با بیان اینکه همین موضوع باعث شده که درباره فساد اطلاعرسانیهای هدفدار و سیاسیکارانهای انجام شود اظهار کرد: به طور طبیعی وضعیت فساد مالی در کشور ما و در ساختار دولت، مانند بسیاری از کشورهای دیگر است و تمام نظامهای دنیا، حتی دولتهایی که برای رفع آن تلاش کردهاند با این مشکل دست و پنجه نرم کرده و شاهد موارد فساد هستند.
وی ادامه داد: برای مثال در انتخابات آمریکا و مناظرات میان نامزدها مانند «جو بایدن» و «دونالد ترامپ» شاهد بودیم که بارها اشکال مختلفی از فساد اقتصادی سیاتمداران آمریکایی منتشر شد و آنچه در کشور ما نیز رخ میدهد از همین جنس است یعنی علیه همدیگر افشاگری کرده و به یکدیگر اتهام میزنند در حالی که پیگیریها باید از طریق دستگاه قضایی صورت گرفته و اطلاعرسانی به مردم پس از رسیدگی به پرونده و صدور حکم از طریق منبع رسمی و قانونی انجام شود.
کوشکی با بیان اینکه آنچه در کشور ما اتفاق میافتد بزرگنمایی میشود افزود: فساد به ابزاری در دست جناحهای سیای برای زدن همدیگر تبدیل شده است. هرچند از آنجایی که حکومت ما جمهوری اسلامی است حتی یک ریال فساد مالی برای ما زیاد است اما مقدار آن متناسب با همان چیزی است که در جهان اتفاق میافتد.
فساد در دولتهای سازندگی و اصلاحات رواج یافت
این عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران با بیان اینکه پس از جنگ و در دولت سازندگی فساد میان مسئولان بسیار افزایش پیدا کرد اظهار کرد: نگاه مرحوم «هاشمی رفسنجانی» این بود که اگر مدیران کار و خدمت کنند، برداشت و سوءاستفاده از بیتالمال بلامانع است. برای مثال دولت معتقد بود اگر مدیری 100 تومان حقوق میگیرد، اما به اندازه هزار تومان خدمت میکند، مشکلی نیست که 100 تومان نیز تخلف و از بیتالمال برداشت کند.
وی با بیان اینکه این دیدگاه در دولتهای سازندگی و اصلاحات رواج پیدا کرد و ریشه دواند ادامه داد: در مجلس گذشته شاهد بودیم که «فاطمه حسینی» دختر «صفدر حسینی» که با حمایت اصلاحطلبان و از لیست امید به مجلس راه یافته بود در جلسه مجلس درباره حقوق نجومی پدرش در « صندوق توسعه ملی و ذخیره ارزی» گفته بود که «پدرم از سفره انقلاب سهم دارد و سهم خود را این سفره برداشته است».
کوشکی با بیان اینکه این نگاه که برداشت از بیتالمال حق ماست در دو دولت مذکور میان برخی مسئولان رایج شد افزود: نگاهی که از دولت سازندگی آغاز شده بود، تبدیل به «حق» شد و به همین دلیل برخی از مسئولان از هر دو جناح سیاسی، بدون خجالت و سرافکندگی این تخلفات را انجام دادند و این مسئله همچنان ادامه دارد.
این عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درباره راه برخورد با این دیدگاه گفت: باید سرچشمههای فساد خشکانده شود یعنی قوانین و مقررات باید به اندازهای دقیق، جدی و سختگیرانه شود که امکان تخلف و فساد مالی به حداقل برسد.
وی درباره کافی بودن قوانین فعلی برای مقابله با فساد گفت: متخصصان نیز معتقدند که قوانین ما درباره مفاسد مالی کافی و بازدارنده نیست و باید به روز و مجازاتها بازدارنده شده و به صورت جدیتر اجرا شود یعنی به جای مبارزه با مفسدان، ریشههای فساد را از بین ببریم تا فساد مالی به حداقل برسد و اصلا نتواند شکل بگیرد.
کوشکی در پایان گفت: اگر این مشکل از ریشه حل شود امکان بهرهبرداری و دستدرازی به بیتالمال به حداقل میرسد. در این حالت اگر فردی بسیار زیرکانه مرتکب فساد شد، با وی برخورد نیز صورت میگیرد اما در شرایط فعلی که مفسدان اقتصادی برداشت از بیتالمال را حق و سهم خود میدانند، اگر با تمام مفسدان نیز برخورد شود، به دلیل باز بودن فضا، افراد فاسد جدیدی در دولت پرورش پیدا میکنند.
انتهای پیام/
نظر شما