به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، سیستم آموزش عالی در ایران مانند مدرسه اداره میشود. به این معنا که دروس و سرفصلهای یکسانی برای هر رشته تعریف شده و دانشگاهها امکان دخل و صرف در دروس را ندارند. به همین دلیل، دروس در بسیاری از رشتهها، متناسب با دانش روز جهان نیست و در نتیجه، دانشجویان شناخت واقعی و کاملی از رشته تحصیلی خود ندارند.
کارشناسان معتقدند وقتی وزارت علوم تصمیمگیرنده اصلی در نظام آموزش عالی کشور است و همه دانشگاهها مجبور هستند از قوانین یکسانی پیروی کنند، در نتیجه همه چیز تحمیلی خواهد بود از پذیرش دانشجو گرفته تا دروس و سرفصلها.
دروس رشته شیمی در دانشگاههای ایران قدیمی هستند
سیدشهابالدین نقوی در گفتوگو با ایسکانیوز، درباره مشکلات آموزشی دانشجویان و استادان رشته شیمی اظهار کرد: شرایط اقتصادی سبب ایجاد مشکلاتی در زمینه امکانات آموزشی و آزمایشگاهی در بیشتر رشتهها از جمله شیمی شده است.
استاد سرآمد علمی و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی با بیان این که شناختی که دانشجویان شیمی از رشته خودشان دارند، ناقص است، افزود: دروسی که در رشته شیمی تدریس میشود، قدیمی بوده و بیشتر بر پایه شیمی آلی هستند.
وی با ذکر مثالی یادآور شد: بیشتر دانشجویان، شیمی را محدود به شیمی آلی و کربن میدانند و اطلاعی از ساختارهای کریستالی ندارند. در حالی که شیمی در دنیا به سمت حالت جامد میرود؛ اما مباحث حالت جامد در ایران، کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
نقوی با اشاره به این که بیاطلاعی از شیمی نیمه رساناها برای یک دانشجوی شیمی که در دوران مدرن زندگی میکند، نوعی ضعف به حساب میآید، گفت: دو سوم دروس شیمی در دانشگاههای ایران، شیمی آلی یا پایه هستند و موضوعات دیگر در قالب دروس اختیاری ارائه میشوند که تاثیرقابل قبولی ندارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی با تصریح بر این که مشکل با تغییر سرفصلها حل نمیشود، بیان کرد: فقط بحث سرفصل نیست چون در تغییر سرفصلها قالب یکسان است و تنها عنوان عوض میشود. لازم است برخی دروس حذف شوند و دروسی دیگر اضافه شوند.
وی با تاکید بر این که دروس اجباری هم میتوانند حالت داینامیک و پویا داشته باشند، افزود: وقتی دانشجویی به شیمی آلی علاقه ندارد، چه دلیلی دارد تمام واحدهای درسیاش در همین زمینه باشد. به همین دلیل معتقدم؛ دانشگاه باید بتواند با توجه به شرایط خودش و تخصص استادانش، دروسی را ارائه دهد و دست دانشجویان هم در انتخاب دروس بازتر باشد.
نقوی با ذکر مثالی یادآور شد: شیمی متریال در خیلی از دانشگاههای دنیا یک دپارتمان جداگانه دارد؛ اما در ایران فقط اسمی از آن شنیده شده است چون حوزهای بین علوم شیمی و فیزیک است. در رشته فیزیک هم این مشکل وجود دارد که فیزیک حالت جامد کمتر مورد توجه قرار میگیرد.
کنکور روش مناسبی برای پذیرش دانشجویان تحصیلات تکمیلی نیست
استاد سرآمد علمی درباره مشکلات پژوهشی دانشجویان و استادان رشته شیمی گفت: استادان مجبورند زمان زیادی را صرف کارهای غیرمرتبط مانند کارهای اداری کنند. اصلیترین مشکل در حوزه پژوهش هم به دانشجویان تحصیلات تکمیلی برمیگردد.
وی با بیان این که پذیرش دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری از طریق کنکور، شیوه مناسبی نیست، افزود: با مطرح شدن علوم بینرشتهای، گرایشهای استادان بسیار متنوع شده است، برای مثال رشته من شیمی با گرایش فیزیک است. امروز گرایشها همپوشانی کمی دارند، در حالی که شاید در گذشته، رشتهها به استانداردهای تعریف شده نزدیکتر بودند.
نقوی با اشاره به این که دانشجویی که از طریق کنکور جذب میشود، توانمندی کافی ندارد، تصریح کرد: پذیرش دانشجو در کشورهای دیگر اینگونه است که دانشجو به استاد نامه میزند و سپس در جریان صحبتهایی که دانشجو و استاد دارند، صلاحیت افراد برای پذیرش در دانشگاه بررسی میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی با تاکید بر این که کنکور معضلی در زمینه پذیرش دانشجویان تحصیلات تکمیلی ایجاد کرده است، گفت: اگر دست دانشگاه باز باشد، دانشجویان از رشتههای مختلف مانند فیزیک یا مواد هم میتوانند در رشته شیمی پذیرش شوند.
وی با تصریح بر این که کنکور در هیچ جای دنیا وجود ندارد و در ایران هم که وجود دارد، مشکل آفرین بوده است، بیان کرد: ترویج روشهای تستزنی و تالیف کتابهای کمک آموزشی با کمترین اطلاعات و پایه علمی از دیگر مشکلاتی است که ریشه آن به کنکور برمیگردد.
نقوی، سیستم آموزشی و پژوهشی دانشگاهها در ایران را مانند مدرسه دانست و یادآور شد: این که وزارت علوم برای همه دانشگاهها تصمیم میگیرد، اصلا درست نیست. در یک سیستم استاندارد، هر دانشگاه روش جذب دانشجو و دروس خاص خودش را دارد. مثلا دانشگاههای MIT، برکلی یا نورثوسترن، هر کدام قوانین خاصی دارند که بر اساس شرایط، استادان و محیط خودش تدوین شده است.
استاد سرآمد علمی با بیان این که در سیستم آموزشی ایران، همه چیز تحمیلی است، از دانشجو گرفته تا دروس و سرفصلها، افزود: تا پارسال اینگونه بود که حتی اگر دانشگاه میگفت ظرفیت پذیرش برای دانشجوی دکتری ندارم، وزارتخانه آنها را مجبور میکرد که حداقل سه دانشجوی دکتری پذیرش کنند.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: به نظر من وقتی دانشگاه تهران استادی دارد که در یک حوزه بهتر میتواند کار کند و تخصصاش در آن زمینه است و در مقابل دانشگاه شهید بهشتی استاد متخصص در حوزه دیگری دارد، خوب است که دانشجوی دانشگاه تهران بتواند در دانشگاه بهشتی واحد بگذراند و برعکس.
نقوی تمرکزگرایی در آموزش عالی را غیرداینامیک و ایستا دانست و افزود: بر اساس یک شیوه داینامیک دروس متنوعی برای دانشجویان ارائه میشود، نه این که سرفصلها از کتابهایی مشخص انتخاب شوند و همه مجبور باشند از دانشگاه شریف گرفته تا دانشگاه بندرعباس همین سرفصلها را تدریس کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در پایان با اشاره به این که سیستم آموزشی مانند مدرسه که همه جزئیاتش از پیش تعیین شده است و قابلیت انعطاف ندارد، برای محیط علمی مناسب نیست، اظهار کرد: شیوه داینامیک در همه جای دنیا، آزمایش شده است. بر این اساس درسها حتی بین دو دانشکده یکسان نیستند. مثلا من شاهد بودم که دانشکده شیمی در آلمان، برای پذیرش دانشجوی دکتری مدرک تافل میخواست؛ اما دانشکده فیزیک شرایط دیگری داشت.
انتهای پیام/
نظر شما