به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، روی کار آمدن دولتی انقلابی یکی از موضوعاتی بود که تشکلهای دانشجویی در چندماه گذشته برای روی کارآمدن آن از هیچ تلاشی دریغ نکردند. به طوری که حتی برخی از تشکلهای بزرگ نیز به صورت مشخص از نامزدی خاص در انتخابات حمایت کردند تا رئیس جمهور منتخب با تشیکل کابینهای قوی و انقلابی، به حل مشکلات کشور بپردازد.
با وجود تلاش چندین ماهه جریان دانشجویی اما باید ببنیم که آیا روی کار آمدن دولتی انقلابی، پایان راه روحیه مطالبهگری این جریان خواهد بود یا اینکه جریان دانشجویی با قدرت و قوت بیشتری مطالبه گری خواهد کرد؟
در همین ارتباط، علی بزرگخو دبیرسیاسی اتحادیه دانشجویی دفتر تحکیم وحدت در گفتوگو با خبرنگار ایسکانیوز، درباره لزوم حفظ روحیه مطالبهگری جنبش دانشجویی در دولت سیزدهم اظهارکرد: دولت سیزدهم به لحاظ حقوقی، هیچگونه تفاوتی برای جنبش دانشجویی ندارد و قطعا باید روحیه مطالبهگری خود را حفظ کند.
وی افزود: اما باید به این نکته توجه داشته باشیم که جنبش دانشجویی در زمان دولت غربگرا، به دنبال بدیهیات بود و مطالبات این جنبش در سطح مطالبه بدیهیات باقی میماند. درواقع در دولت غرب گرا شاهد بودیم که جریان دانشجویی نزدیک به ۵ سال فقط برروی یک مطالبه باقی مانده بود. به بیان دقیقتر، به دلیل اینکه سرعت فعالیتها در دولتهای یازدهم و دوازدهم بسیار پایین بود و آن چابکی لازم را نداشت، طبیعتا مطالبات دانشجویی در بعد نظری متوقف میشد.
محافظه کاری قتلگاه جریان دانشجویی است
بزرگخو ادامه داد: اما بنظر میرسد که دولت انقلابی بتواند به دلیل پرکاری و نشاطی که در آن وجود دارد، نوسان پیگیری مطالبات دانشجویی را کاهش دهد و حرکت به سمت علمیاتی سازی مطالبات، سرعت بیشتری به خود بگیرد. البته جنبش دانشجویی در دولت انقلابی نیز هیچگاه نباید دچار محافظه کاری شود زیرا محافظه کاری در مواجه به مسائل مختلف، قتلگاه جنبش دانشجویی است.
دبیرسیاسی دفتر تحکیم وحدت تصریح کرد: فرآیند مطالبهگری از آیت الله رئیسی به عنوان رئیس دولت سیزدهم باید شدت بیشتری داشته باشد زیرا در این دوره مطالبات سر و شکل تخصصیتری به خود میگیرد. در ۸ سال گذشته مطالبهگری جریان دانشجویی متمرکز بر بدیهیات بود اما در این دوره باید وارد فضای تکثر آرا شویم و بر اساس بحثهای نظری و عملی، نظر اصلح را انتخاب کنیم.
وی با بیان اینکه دولت انقلابی، فضای مطالبهگری بیشتری را میطلبد گفت: در دولت سیزدهم باید وارد حوزههای جدید شویم و فضای نظری و عملی را گسترش دهیم تا بتوانیم ایدئولوژی و عملیات را به همراه یک دیگر پیاده کنیم. بسیاری از مسائلی را که آرزو داشتیم در دولتهای گذشته ببینیم، در دولت انقلابی میتواند صرفا به یک دستور اتفاق بیفتد.
بزرگخو با اشاره به مواجه جریان دانشجویی با حضور احتمالی برخی پدرخواندههای جریان اصولگرایی در دولت سیزدهم بیان کرد: مخالفت با پدیده پدرخواندگی به معنای حذف پدرخواندههای سیاسی نیست؛ بلکه ما به دنبال ایجاد فضایی عادلانه برای کارکرد صحیح یک دولت هستیم. این موضوع درحالی است که پدرخواندههای سیاسی به دنبال حذف جوانان هستند و اگر جوانان نیز بخواهند همین رویکرد در پیش بگیرند، هیچ تفاوتی با آنها ندارند.
حضور پدرخواندهها؛ سکوی پرش برای جنبش دانشجویی
دبیرسیاسی دفتر تحکیم وحدت اضافه کرد: حضور افراد باتجربه در دولت که سالیان متمادی در مسندهای اجرایی و غیر اجرایی کشور بودهاند، اتفاق بدی نیست و بنظرم برای انتقال تجربه، حضور چنین افرادی در دولت نیاز است. البته نظر من این نیست که حضور این افراد در دولت حتما خوب است؛ اما باید در نظر داشته باشیم که حضور برخی پدرخواندهها، منجر به محدودسازی فضای مطالبهگری از دولت سیزدهم نخواهد شد و آن را مانعی برای فرآیند مطالبهگری نمیدانم.
بزرگخو یادآور شد: حضور احتمالی پدرخواندهها در دولت میتواند سکوی پرشی برای فرآیند مطابه گری جنبش دانشجویی باشد زیرا این جنبش نشان داده است که حرف خود را در هر شرایطی میزند و این مسائل نمیتواند مانعی برای روحیه مطالبه گری جنبش دانشجویی باشد.
وی خاطرنشان کرد: یکی از راهکارهایی که جنبش دانشجویی باید در نظر بگیرد تا وارد فضای مصلحت اندیشی در مواجه با دولت نشود، تدوین مانیفست جداگانه برای هرکدام از تشکلهای دانشجویی است. در این مانیفست باید خطوط قرمز و نظام اولویت بندی به طور مشخص تعریف شده باشد تا تشکل دانشجویی باتوجه به این نظام اولویت بندی، هرکجا که لازم بود وارد میدان شود. این موضوع سبب میشود که جریان دانشجویی براساس حرف و نظر افراد مختلف، دچار محافظه کاری نشود.
انتهای پیام/
نظر شما