به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)، امیر کریمی(کارشناس فوتبال)؛ حتما این روزها کسانی که فوتبال مدرن را دنبال می‌کنند با پرس اصطلاحات و مشتقات آن آشنا هستند. مثلاگیگن پرس همان نکته متمایز کننده لیورپول در یکی دو سال اخیر که در زمان دفاع و بخصوص لحظه از دست دادن توپ در فوتبال روز دنیا کاربرد دارد.

به عبارت دیگر گیگن پرس همان پرس زیر ۸ ثانیه در محل از دست دادن توپ بدون در نظر گرفتن سازماندهی کلی تیم است. دانشی که منتسب به یورگن کلوپ می‌باشد. کسی که در دورتموند و حالا بایرن از این روش استفاده می کند. البته که نمی توان آن را منحصرا به پای کلوپ نوشت چرا که آژاکس رینوس میشل هم از همین روش استفاده می‌کرد و آریگو ساچی هم تقریبا با همین ایده و کمی تفاوت میلان را دو بار پیاپی قهرمان اروپا کرد و اتفاقا پپ هم به این فلسفه اهمیت داد چه در بارسا چه بایرن. از همه اینها جالب‌تر اینکه بدانید در گوشه‌ای از پایتخت کشورمان این دانش برای خود جا باز کرده است!

ترمینال جنوب

خیابان ضلع شمالی ترمینال جنوب در زمین چمن طبیعی اما پر چاله چوله‌ی خیابان شاطری تهران، یکی از نبض‌های جریان فوتبال پایتخت در لیگ سه این روزها درحال تپیدن است. تیمی خصوصی با نام دارایی با سرمربیگری ابراهیم طالبی نام آشنا که دقیقا نقطه اشتراک این تیم با فوتبال روز دنیا شاید حضور این سرمربی باشد که روزگاری در کنار کریستوف دام آلمانی بود و با رولاند کوخ به ایران آمد و در استقلال حضور داشت. حالا او در یکی از لیگ های کشور و کمی پایین‌تر از لیگ برتر و لیگ یک در حال فعالیت است و دانسته‌های خود را به شاگردانش انتقال می‌دهد.

فوتبال ایران

برای فوتبال ایران زیاد می توان نوشت و صحبت کرد چه فنی چه غیر فنی. چرا که پتانسیل‌های آن در هر ُبعدی بالاست. خیلی بالاتر از این که در حال حاضر می بینیم. اما سر جای خود نبودن هیچ ابزاری و اهرمی باعث مستولی شدن سایه سر در گمی بر آن شده و تیغ بران آن را کندتر از همیشه نموده است. مقصود از این مبحث پرداختن به داشته های خود در این فوتبال است. در حالی که شاید خیلی از تیم‌های لیگ یکی و حتی لیگ برتری توانایی اجرای سازماندهی ساده دفاعی را ندارند اما در سطحی پایین‌تر و حتی با ابزارهایی متفاوت‌تر چه از لحاظ سخت افزار، نرم افزار یا انسانی، ابعاد تازه و به‌روز فوتبال در حال اجرا است. جالبتر اینکه حالا در همان سطح، فلسفه برای یک تیم تعریف شده و سبک بازی آن بر اساس فلسفه فوتبال آن مربی در حال شکل گرفتن است. حالا تصور کنید در فوتبال ما و در سطح بالای آن تمام تیم‌ها با آیتم‌های روز دنیا بازی می کردند، چقدر جذابتر و مدرن‌تر این فوتبال شکل می گرفت و قابلیت دنبال شدن داشت. فلسفه دار بودن یک طرف ماجراست و انتقال آن و اسمترار آن هم طرف دیگر ماجرا. و ما که همچنان به دنبال روزهای خوب فوتبالی در این مرز و بوم هستیم.

انتهای پیام/