به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری ایسکانیوز؛ گذران معیشت در دوران ۸ ساله «تدبیر و امید» سخت شده است. افزایش حقوق‌ها در تورم‌های ۴۰ و ۵۰ درصدی گم می‌شود و اثرخود را از دست می‌دهند. این سختی مختص یک قشر و یک طبقه نیست تقریبا تمام اقشار با این مشکل دست به گریبان‌اند. کارمند و معلم و استاد دانشگاه در گیر و دار معیشت و دانشجو هم درپی راهی برای تامین شهریه.

دانشگاه آزاد که از بودجه نفت بی‌بهره است از یک سو باید پاسخگوی دانشجویان باشد که در بحبوحه کرونا مثل همه دانشجوها نسبت به برخی سامانه‌ها و آموزش‌های مجازی معترض‌اند و از سوی دیگر معیشت در معرض خطر کارکنان دانشگاه را بهبود بخشد. دانشجوها می‌گویند: «شهریه زیاد است؛ ما این همه پول می‌دهیم اما استاد کم‌فروشی می‌کند.» حرف دانشجوها این است که چرا برخی استادان کلاس‌های خود را تشکیل نمی‌دهند؟ چرا برای راهنمایی پایان‌نامه، دسترسی به استاد سخت است؟ چرا استاد برای سواد دانشجو دل نمی‌سوزاند؟

استاد هم اعتراض دارد. دغدغه معیشت دارد و معترض که چرا حقوقش کم است. حقوق خود را با استادان دانشگاه‌های دولتی مقایسه می‌کنند. 

این وسط مدیران دانشگاه هم باید دانشجوها را به عنوان خدمت‌گیرنده سازمان خود راضی نگه‌دارند و هم باید کاری کنند که استادان به عنوان کارکنان سازمان، نسبت به وظیفه خود متعهد بمانند. انتظار اینکه دانشگاه آزاد اسلامی بدون توجه به مشکلات اقتصادی جامعه، شهریه‌ را بدون حساب و کتاب بالا ببرد تا بتواند حقوق استادان را بالاتر ببرد؛ انتظار به جایی نیست.

وضعیت فعلی در مجموعه‌ای با بیش از ۴۰ سال قدمت قطعا برآیند تصمیمات امروز مدیران نیست؛ مجموعه‌ای که زمانی با وجود وفور دانشجو و درآمد حاصل از شهریه می‌توانست برای این روزهای سخت هم پیش‌بینی داشته باشد تا کار به شرایط سخت اقتصادی نرسد. به هرحال باید در شرایط فعلی هم مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی به نفع خانواده دانشگاه که کارمندان و استادان و دانشجویان هستند تصمیم بگیرد.

به اذعان کارشناسان اداره دانشگاه آزاد اسلامی با روند گذشته قطعا تا کمتر از یک دهه این دانشگاه را به تعطیلی می‌کشاند به همین دلیل هم برای افزایش بهره‌وری اقتصادی از یک سو؛ بهره‌وری علمی و پژوهشی که تقریبا به فراموشی سپرده شده بود از سوی دیگر و از همه مهم‌تر حفظ حیات خود به تحول نیاز داشت.

مسأله‌محور شدن، تغییرات گسترده‌ در سیستم‌های آموزشی، توجه به اشتغال دانشجویان، توجه به سراهای فناوری و نوآوری و افزایش درآمدهای غیرشهریه‌ای از مهمترین اهداف دانشگاه در دوره مدیریت جدید است. تحولی که صرفا با تغییر سیاستگذار و تصمیم‌گیر اتفاق نمی‌افتد و مهم‌تر از مدیر نیازمند تغییر نگرش و همراهی کارکنان و استادان این دانشگاه است.

درهرحال تغییر و تحولات مطابق میل همه نبود و واکنش برخی افراد در بدنه دانشگاه و بیش از آن بیرون دانشگاه را به دنبال داشت. این واقعیت که منافع برخی افراد با این نگاه مدیریتی جدید به خطر افتاده غیرقابل انکار است. البته در این بین نباید اعتراضات کارکنان و استادان دانشگاه نادیده گرفته شود و باید به دغدغه‌های این افراد به عنوان سرمایه‌های انسانی دانشگاه توجه شود.

در ماه‌های اخیر و در کنار برخی اعتراضات واقعی کارکنان و استادان دانشگاه، برخی از این موقعیت سواستفاده کرده‌اند و هجمه‌های تخریبی خود را علیه مدیران دانشگاه و برنامه‌های تحولی آن آغاز کرده‌اند. این موج‌های تخریبی در فضای مجازی هم بسیار پررنگ بوده و از انتشار فیش‌های حقوقی دروغین برای مدیران دانشگاه تا ترند کردن هشتگ علیه دانشگاه آزاد در توییتر ادامه داشته است.

در موج توییتری اخیر علیه دانشگاه آزاد که از ابتدای خرداد ۱۴۰۰ شروع شده است؛ هشتگ‌های «عزل طهرانچی و معاونین»، «به داد اساتید دانشگاه آزاد برسید»، «در دانشگاه آزاد چه خبر است» و «همسان‌سازی حقوق دانشگاه آزاد با وزارتین»؛ توسط کاربران استفاده شده است.

طبق آمار موسسه پژوهشی «بتا»، در این مدت نزدیک به ۷۰۰ هزار توییت با هشتگ‌هایی علیه دانشگاه آزاد منتشر شده است که تنها ۳.۵ درصد آنها توییت اصلی و مابقی ریتوییت است.

مرکز پژوهشی بتا با استفاده از «علم داده و شبکه» (data science) و «تحلیل داده» (data analysis) داده‌های خام یا همان اطلاعات را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد و از آنجا که این برای تحلیل های خود از سامانه های مختلف جمع آوری داده ها استفاده می کند، دقیقترین نتایج را در میان شرکت های تحلیل داده ارایه می کند.

تحلیل‌های این موسسه نشان می‌دهد که کل توییت‌های که در این موج ایجاد شده توسط ۳۱۶ کاربر بوده است. البته مشارکت‌کننده‌ها در این موج توییتری فقط همین ۳۱۶ کاربر نبوده‌اند و مابقی کاربران که به رقمی حدود ۲ هزار نفر می‌رسد صرفا ریتوییت کننده بوده‌اند. عجیب‌تر آنکه تنها ۳۱۶ اکانت در مجموع ۹۰ درصد کل توییت‌ها و ریتوییت‌های این موج را منتشر کرده‌اند و ۲هزار نفر دیگر تنها ۱۰ درصد مشارکت داشته‌اند.

چند نکته مهم در این آمار توجه‌ را جلب می‌کند که گمانه‌زنی درباره سازماندهی بودن رباتی یا انسانی برای ترند کردن این موج را تقویت می‌کند. یک اینکه بخش عمده کاربران در چند ماه اخیر ایجاد شده‌اند که به گفته کارشناسان تحلیل محتوا و داده در یک موج توییتری طبیعی کاربران قدیمی نیز حضور دارند. دوم فعالیت ۳۰۰ اکانت اصلی به صورت انحصاری فقط توییت زدن درباره دانشگاه آزاد بوده است و سوم اینکه تعداد توییت منتشر شده توسط برخی از این اکانت‌ها به بیش از ۶۰۰ توییت می‌رسد که نشان دهنده سازماندهی رباتی یا انسانی بوده است.

فعال‌ترین کاربر در این موج توییتری کاربری با نام «F۲۲۵۶» است. اکانت این کاربر اردیبهشت ۱۴۰۰ (ماه می ۲۰۲۱) ایجاد شده است و در همین دو ماه فعالیت، ۲۹ هزار و ۵۰۰ توییت منتشر کرده است. بررسی صفحه این اکانت نشان می‌دهد که تمام توییت‌های منتشر شده وی حاوی هشتگ‌هایی علیه دانشگاه آزاد است.

در این بین اما توییت یک سلبریتی سیاسی اجتماعی اقتصادی فرهنگی روانشناسی و ... بیش از دیگر کاربران جلب توجه می‌کند چرا که  پرلایک‌ترین پست بوده است. علی اکبر رائفی‌پور که رسانه و موج‌ها و استفاده از آنها را به خوبی می‌شناسد در حالی از این هشتگ استفاده کرده است و اتفاقات در حال رخداد دانشگاه آزاد را افتضاح عنوان کرده که در برابر پرسش مخاطبان خود که پرسیده‌اند: چه اتفاقی در دانشگاه آزاد صورت گرفته؛ سکوت کرده است و هیچ توضیحی نداده است. ضمن اینکه بعد از این هم، توییت دیگری درباره این منتشر نکرده و به قول خودش این افتضاح را پیگیری نکرده است.

آمارها و بررسی اکانت ها نشان میدهد این موج صرفا یک حرکت رباتی نبوده و سازماندهی انسانی و ایجاد تعداد زیادی اکانت های با نام های مشابه توسط تعداد اندکی از کاربران نیز در این موج دخالت داشته اند اما سوال مهمی که پیش می‌آید؛ این است که چرا افرادی باید با صرف هزینه‌، سعی در ایجاد جو رسانه ای علیه دانشگاه آزاد و تغییرات آن دارند؟

البته ورود برخی افراد به این موضوع، آن هم بدون داشتن اطلاعات دقیق، باعث شده که درصد پایینی از موج سازی توسط کاربران واقعی شکل بگیرد مثلا در بین توییت‌هایی که از این هشتگ‌ها استفاده کرده‌اند؛ توییت علی‌اکبر رائفی‌پور بیش از ۷ هزار لایک دریافت کرده است؛ در حالی که طبق آمار تحلیلی موسسه «بتا»، میانگین لایک گرفتن هر توییت در این موج توییتری کمتر از یک است. اتفاقی که با توجه به موارد و اطلاعات ذکر شده کمتر از ۱۰ درصد موج را به خود اختصاص داده اند.

نحوه فضاسازی انجام شده علیه دانشگاه آزاد در فضای توییتر نشان می‌دهد که یک فعالیت سازماندهی شده رباتی  و انسانی برای ایجاد موج توییتری علیه دانشگاه آزاد استفاده شده است. برخی از افراد حاضر در بدنه دانشگاه آزاد هم بدون اینکه از نیت واقعی افرادی که این سازماندهی را انجام داده‌اند به خاطر دغدغه‌های خود با این موج همراه شده‌اند. 

اعتراض نه تنها بد نیست که اثرات مثبتی هم دارد اساسا بخشی از مشکلات امروز دانشگاه آزاد به خاطر سکوتی است که در سال‌های گذشته نسبت به حیف و میل سرمایه‌های دانشگاه صورت گرفت. فضای بسته و مدیریت آن زمان به اعضای هیأت علمی این اجازه را نمی‌داد که اساتید خود را شریک در مدیریت دانشگاه بدانند. امروز این فضا به وجود آمده است و باید از آن برای ترمیم برند دانشگاه آزاد در جامعه استفاده کرد؛ چرا که چنین چیزی اثر آن را به صورت دائمی در زندگی همه کارکنان دانشگاه خواهد گذاشت. 

انتهای پیام/