به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری ایسکانیوز، دانشجویان سال آخر کارشناسی یا ارشد، این روزها به دنبال کارهای فارغ‌التحصیلی و اتمام دانشگاه هستند. نخستین دغدغه همه آن‌ها، اشتغال است. اخیرا چند نفر از دانشجویانی که در مورد مشکلات دوران دانشجویی و دفاع پایان‌نامه، با آن‌ها مصاحبه داشتم. از من خواستند اگر مرکزی را می‌شناسم که نیرو لازم دارد، معرفی کنم.
برخی قصد دارند در مقاطع بالاتر ادامه تحصیل دهند و فقط شغلی برای چند ماه باقی مانده تا شروع ترم می‌خواهند و برخی دیگر به صورت جدی به دنبال شغل آینده خود هستند.
دانشجویانی که در بهترین دانشگاه‌های ایران تحصیل کرده‌اند، می‌خواهند همیشه در معتبرترین مکان‌ها فعالیت کنند، چون تصور می‌کنند بهترین موقعیت‌ها تنها محدود به شرکت‌های معتبر است؛ اما کارشناسان معتقدند بهترین فرصت‌های پیشرفت همیشه در شرکت‌های بزرگ و معتبر نیست بلکه معمولا در شرکت‌هایی است که شما می‌توانید تاثیرگذارترین فرد آن باشید و مهارت و سرمایه اجتماعی به دست بیاورید.
نیویورک تایمز در گزارشی با عنوان «آیا همیشه باید تلاش کنید در معتبرترین مکان باشید؟» به بررسی این موضوع پرداخته است.
آدام گرنت روانشناس سازمانی در دانشکده وارتون دانشگاه پنسیلوانیا متخصص شغل و ارتباطات در این گزارش آورده است؛ همه افرادی که می‌خواهند شغل موفقی داشته باشند، دچار این دوگانگی هستند که از کجا شروع کنند؟ آیا باید معتبرترین سازمان را انتخاب کنند یعنی جایی که مانند یک ماهی کوچک در یک حوض بزرگ باشند؟ یا به دنبال یک شغل تاثیرگذار باشند مانند بودن یک ماهی بزرگ در یک حوضچه کوچک؟
ممکن است تصور کنید بهتر است برای پیشرفت شغلی از یک سازمان یا فضای کاری معتبر معروف و شناخته شده شروع کنید؛ اما برخلاف باور عموم بهترین فرصت برای رشد نه در موقعیت‌های خیلی ویژه بلکه در سازمان‌هایی ایجاد می‌شوند که به شما فرصت می‌دهد تا هر روز با پذیرفتن مسئولیت‌های پیچیده‌تر، مهارت‌ها و سرمایه‌های روانی و اجتماعی خود را افزایش دهید. چنین فضاهایی را معمولا در شرکت‌های در حال توسعه می‌توان جستجو کرد.
شرکت‌های کوچک چگونه به رشد نیروهای خود کمک می‌کنند؟
سازمان در حال توسعه، سازمانی است که نه آنقدر گسترده و وسیع باشد که تعداد زیادی نیروی کاربلد داشته و دیگر نیازی به جذب نیرو نداشته باشد و نه آنقدر تازه تاسیس که هیچ قاعده و نظم درستی نداشته باشد. بلکه منظور از سازمان در حال توسعه، شرکتی است که به اندازه کافی شناخته شده نیست تا بتوانند نیروی حرفه‌ای استخدام کند. به همین دلیل، معمولا افراد جوان و تازه کار را جذب کرده و روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کند تا نیروهای قابل اتکایی بسازد. پیشرفت دقیقا در این فرآیند اتفاق می‌افتد.
فارغ‌التحصیل هوشمند خودش را در چنین فضایی قرار می‌دهد چون بیشترین فرصت برای رشد در محیطی فراهم می‌شود که در حال گذراندن مسیر رشد باشد. چنین فضایی به دلیل کمبود متقاضی مجبور است بر روی پرورش استعداد نیروهای خودش تمرکز کند و این اتفاق برای یک تازه کار بی‌نظیر است.
در مطالعه‌ای که سال ۲۰۱۷ روی تیم‌های حرفه‌ای فوتبال انجام شد، محققان تیم‌هایی را که به دسته پایین‌تر سقوط کرده بودند، بررسی کردند. از آن جایی که سقوط باعث می‌شد تیم‌ها در دسته‌های پایین‌تر قرار بگیرند و وارد رقابت با تیم‌های ضعیف‌تر شوند، نتایج مطالعه نشان داد؛ بازیکنان جوان‌تری که در تیم‌های سقوط کرده بودند، در طول دوران حرفه‌ای خود در لیگ‌های قوی‌تری قرار گرفتند و دستمزد بالاتری دریافت کردند. چون فرصت بیشتری برای تمرین داشتند و برای پست‌های کلیدی با رقابت کمتری روبرو بودند و در نتیجه پیشرفت بیشتری داشتند.
انتهای پیام/
نظر شما