به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، در دوسالی که از اپیدمی کرونا می‌گذرد، مدارس روزهای کمی به صورت حضوری بودند و در بیشتر موارد آموزش‌ها به صورت مجازی انجام می‌شد. در این شیوه جدید اهمیت تولید محتوای خلاق توسط معلم‌ها بیش از گذشته آشکار شد و در این بین معلم‌هایی کیفیت آموزشی مناسبی داشتند که در تولید محتوا بروز بودند و خلاقانه عمل کردند. نارضایتی‌ها از آموزش آنلاین باعث شد تا سراغ معلم‌هایی برویم که در این شرایط کیفیت مطلوبی ارائه دادند و از رمز کار آن‌ها بپرسیم.

شهرزاد محمدی‌رهنما؛ آموزگار، روانشناس و مولف در گفت‌وگو با ایسکانیوز به شیوه آموزش کیفی که بر اساس الگوی ویلیام گلسر؛ مشاور و تئوریسین اشاره و عنوان کرد: در این شیوه به نحوی عمل می‌کنیم که دانش‌آموز خود مشتاق یادگیری  باشد. مبنای این روش شناخت و ورود به دنیای مطلوب هر شخص است. هر فردی دنیای مطلوب خود را دارد و برای اینکه او را جذب کنیم باید وارد دنیای مطلوبش شویم، در مورد بچه‌ها ما از این روش استفاده می‌کنیم.

او ادامه داد: دنیای مطلوب بچه‌ها بازی کردن است ومن معلم پایه اول هستم و فکر می‌کنم بچه‌ها در این سن بیشتر دنبال بازی هستند. بر همین اساس محتواهایی که در این دوسال تولید کردم، انیمیشن و داستان بوده است. در روزهای اول دانش‌آموز پیش زمینه‌ای از آموزش آنلاین نداشت و ارتباط برقرار کردن با این فضا برای او سخت بود و من باید خود را بروز می‌کردم تا دانش‌آموز چند ساعت پای آموزش بنشید و خسته نشود. نکته جالب این بود که نتیجه‌ای را گرفتم که در آموزش حضوری گرفته بودم و  اولیا رضایت صد درصدی داشتند .

محمدی رهنما توضیح داد: من باید به قدری خلاق باشم که خلا آموزش حضوری جبران شود. این موضوع به خصوص درمورد  دانش‌آموزان کلاس اول که حتی فضای مدرسه را ندیده‌اند، اهمیت پیدا می‌کند. در شرایط فعلی بار بر دوش والدینی می‌افتد که برای آموزش‌های تخصصی آموزش ندیده و فن معلمی نمی‌دانند و با این راه  جذابیت آموزشی برای دانش‌آموز به وجود نمی‌آید.

او در ادامه موضوع اهمیت لباس معلم به ویژه در مورد دوره ابتدایی را مطرح کرد و گفت: من از لباس‌های رنگی و فضای شاد برای تولید محتواهایم استفاده می‌کردم تا دانش‌آموز برای ماندن در کلاس، علاقه‌ نشان دهد. تولید محتواهایی این چنین از من انرژی بسیاری می‌گیرد اما این رسالت معلمی من است. اذیت شدم و گاهی 24 ساعته همراه دانش‌آموز بودم اما دوست دارم این روش آموزش کیفی گسترده شود و نظام آموزشی ما به این سمت حرکت کند. ما نتیجه کار خود را رصد و مدام بررسی می‌کردیم که نتیجه مطلوب ما اتفاق افتاده است یا خیر. این در بررسی عملکرد آموزشی‌ام به من کمک کرد.

محمدی‌رهنما ضمن تاکید بر لزوم تخصصی و کابردی شدن آموزش‌های ضمن خدمت از توجه نکردن برخی معلم‌ها به آموزش‌های مفید گلایه کرد و اظهار داشت: زیرساخت‌های ما مشکل دارد و زمانی که سیستم آموزش ما سنتی بوده و معلم متکلم‌وحده است، پیشرفتی حاصل نمی‌شود. من به عنوان  معلم باید به دنبال بروز کردن خود بروم. ما در مدرسه هاوین به مدیریت خانم رنجبر تلاش کردیم تا آموزش کیفی را پرورش دهیم اما هنوز این حرکت نوپا است و گاهی حتی اولیا به ما خرده می‌گیرند اما من روند موفقیت را می‌بینم.

این معلم پایه اول بیان کرد: شیوه آموزش‌ باید برای هر دانش‌آموز متفاوت باشد؛ گاهی دانش‌آموزی هوش ریاضی خوبی ندارد اما هوش کلامی بالایی دارد و من معلم باید استعدادهای او را بارور کنم. برای من مهم است که دانش‌آموز بتواند در جمع صحبت کند و ارتباط اجتماعی خوبی داشته باشد تا اینکه نمره خوب بگیرد. گاهی برای ارائه مبحثی شب قبل انیمیشنی برایشان می‌فرستم تا فضای ذهنی آن‌ها را برای پذیرش مطلب آماده کنم.

او افزود: راه پیدا کردن روش‌های درست، شناخت دنیای مطلوب بچه‌ها است. اگر وارد این دنیا شوید، بچه‌ها عاشق آموختن می‌شوند. برای مثال من دیدم که بچه‌ها ترانه‌ها را به خاطر می‌سپارند اما شعری که من می‌خواهم حفظ کنند را از یاد می‌برند و متوجه شدم که دنیای مطلوب بچه‌ها ریتمیک است و بر این اساس شعرهای کتاب فارسی را ریتمیک اجرا کردم و این باعث شد تا در خاطرشان بماند. در حقیقت باید در دانش‌آموز احساس نیاز به وجود آورد و او را تشنه یادگیری کرد وگرنه بعداز چند سال تمام آموخته‌های خود را فراموش می‌کند.

این آموزگار تاکید کرد: به همکارانم توصیه می‌کنم که به شیوه تولید محتوا توجه کنند؛ گاهی یک فیلم ده دقیقه‌ای در کلاس به اندازه 40 دقیقه تدریس تاثیر دارد و درست است که این کار زمان زیادی از آن‌ها می‌گیرد اما نتیجه بسیار متفاوت‌تر از شیوه سنتی است. با این حال نباید فراموش کرد که دانش‌آموزانی در گوشه و کنار کشور هستند که به حداقل‌ها دسترسی ندارند. گاهی در این مناطق دانش‌آموزان خلاقی پیدا می‌شوند که تشنه یادگیری هستند اما کسی باید چراغ راه آن‌ها شود. در مجموع معلم باید همواره در حال یادگیری باشد و اگر فکر کند به قله خود رسیده است، آن روز پایان کار او است. به همکارانم توصیه می‌کنم از پرورش در کنار آموزش غافل نشوند، بچه‌ها بلاخره باسواد می‌شوند اما شاید اگر نکته پرورشی و حال خوبی که باید در این سن دریافت کند را چند سال بعد بیاموزد، چندان برایشان مفید نباشد.

انتهای پیام/