به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری ایسکانیوز، بعد از گذشت بیش از یک دهه، سازمان همکاری‌های شانگهای با عضویت ایران موافقت کرد. به گفته برخی کارشناسان، پیوستن ایران به پیمان شانگهای امیدهایی را برای گشایش درهای اقتصادی به روی ایران و استفاده از ظرفیت اقتصادی کشورهای همسایه ایجاد کرده است. در مقابل اما برخی دیگر از کارشناسان عقیده دارند عضویت ایران، تاثیر چندانی در بهبود حال و اوضاع نابسامان کشور نخواهد داشت.

در همین ارتباط، علی بیگدلی استاد روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسکانیوز، درباره منافع ایران از حضور در سازمان همکاری‌های شانگهای اظهارکرد: اینکه ایران بعد از چندین سال عضو یک اتحادیه بین‌المللی شده بسیار خوب است؛ زیرا نشان می‌دهد که کشور از یک انزوای بین المللی خارج شده است.

وی افزود: البته باید گفت که سازمان همکاری‌های شانگهای با مشکلات عجیب و غریبی مواجه است؛ به گونه‌ای که اختلافات متعددی بین کشورهایی از جمله هند، پاکستان، چین، تاجیکستان و افغانستان وجود دارد که اجازه نمی‌دهد این سازمان به عنوان یک نهاد منطقه‌ای از قدرت لازم برخوردار باشد. با این تفاسیر باید گفت که کشورهای عضو پیمان شانگهای، به هیچ وجه نمی‌توانند اقتصاد درحال احتضار ایران را احیا کنند.

بیگدلی ادامه داد: توانایی اقتصادی کشورهای عضو سازمان همکاری‌های شانگهای در حل مشکلات معیشتی مردم ایران و بالابردن سطح رفاه عمومی، هیچ اثری نخواهد داشت؛ حتی کشورهایی مانند روسیه و چین نیز به دلیل مشکلاتی که با آمریکا دارند، نمی‌توانند گره اقتصاد ایران را باز کنند و توانایی سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف اقتصادی را ندارند.

این استاد دانشگاه گفت: اینکه ایران برای اولین بار عضو یک اتحادیه منطقه‌ای شده است، از اهمیت زیادی برخوردار است؛ اما اینکه امیدواری‌مان صرفا به کشورهای عضو این پیمان باشد، تاثیرچندانی در اقتصاد کشور نخواهد داشت. سازمان همکاری‌های شانگهای، یک سازمان امنیتی و نظامی است که جلوه‌‎های اقتصادی آن بسیار محدود است؛ به همین دلیل دلبستگی به این سازمان برای حل مشکلات اقتصادی، راه به جایی نخواهد برد.

وی با بیان اینکه کشورهای عضو پیمان شانگهای، بازار مناسبی برای صادرات غیرنفتی ایران ندارند، یادآور شد: بازار این کشورها از ظرفیت مناسبی برای رونق بخشی به اقتصاد ایران برخوردار نیستند؛ البته بنده این موضوع را به طور 100 درصد رد نمی‌کنم؛ اما اینکه بخواهیم به این دست مسائل دل بستگی داشته باشیم، بعید می‌دانم موفقیت چندان زیادی کسب کنیم.

بیگدلی با اشاره به اختلافات بین پاکستان و هندوستان گفت: باتوجه اختلافات پاکستان و هندوستان و اثر مستقیم پاکستان بر تحولات افغانستان، راه ترانزیتی چابهار به هندوستان نیز تقریبا متوقف شده است زیرا که طالبان با هند اختلافات زیادی دارد. این مسئله نیز از جمله موضوعاتی است که می‌تواند بر منافع اقتصادی ایران از سازمان همکاری‌های شانگهای سایه بیاندازد.

استاد روابط بین الملل دانشگاه شهید بهشتی تاکید کرد: اقتصاد کشورهایی مانند چین و روسیه بسیار شکننده است و به‌دنبال سرمایه‌گذاری کشورهای غربی مانند آمریکا در کشورشان هستند. به طوری که کشورهای آسیای مرکزی، چشمشان به دنبال سرمایه‌گذاری‌های غربی است؛ زیرا اقتصاد روسیه، توان حمایت اقتصادی از این کشورها را ندارد و همچنان در شرایط اقتصادی بدی به سر می‌برند. به عنوان مثال کشوری مانند گرجستان برخلاف ظاهرش، کشوری بسیار فقیر است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اقتصاد ایران برای تحرک، نیازمند پتانسیل جدیدی است که کشورهای عضو پیمان شانگهای توانایی به حرکت درآوردن اقتصاد ایران را ندارند. با این اوصاف باید گفت که دلبستگی به شانگهای  راهبردی اشتباه است که دولتمردان باید به آن توجه جدی داشته باشند.

انتهای پیام/