به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، چشمهایم را میبندم و تصور میکنم که اگر جای او بودم چطور رفتار میکردم، زیر بار این همه غم دوام میآوردم یا نه؟ هنوز جوابی برای این سوالها پیدا نکردهام. آذر جایی در یادداشتهایش نوشته است: من هر شب با رویای یک سکانس شیرین از زندگی میخوابم و صبح از این دیالوگ تکراری سرمست میشوم «مامان خوبی؟»، کاش مامان همیشه خوب باشد و کاش آن سوی پرده همیشه صبح باشد اما آن سوی پرده ورای رویاهای شیرین کودکی روی دیگری هم دارد که هزاران مادر و پدر و کسانی که هر کدام عزیز یک خانواده هستند، هر روز با مشکلات آن دست و پنجه نرم میکنند. بچههای نگران از سلامتی مادریا پدر، مادران و پدران چشم انتظار بهبود فرزند و آبشار موهایی که دختربچهها با آن خداحافظی میکنند و رویای پلیس شدنی که پسربچهها از یاد میبرند همه سکانسهای تلخی از سرطان است. سرطان؛ بیماری که بعد از مشکلات قلبی رتبه دوم را در جهان به خود اختصاص داده است، در کشور ما تنها یک بیماری نیست و هزینههای کمرشکنش درد بیشتری به نسبت رنج خود بیماری به خانوادهها وارد میکند.
صدها هزار نفر در سال با غول سرطان میجنگند
نگاهی به آخرین گزارش ثبت سرطان نشان میدهد که تعداد کل موارد جدید سرطان در هر سال در ایران ۱۲۵ هزار نفر است که ۵۳ درصد در مردان و ۴۷ درصد در زنان است و شایعترین سرطانها در مردان: معده، پوست، پروستات، روده بزرگ و مثانه و در زنان: پستان، روده بزرگ، تیرویید، پوست و معده بوده و در هر دو جنس نیز شامل: پستان، پروستات، روده بزرگ، پوست و معده ثبت شده است و تصور کنید که این جمعیت که هرساله به تعدادشان هم افزوده میشود، اگر در ماه میلیونها تومان صرف درمان بیماری خود کنند چه عدد بزرگی میشود و با توجه به وضعیت اقتصادی و تورم در کشور چه باری بر دوش خانوادهها قرار دارد.
پای صحبت چند بیمار مبتلا به سرطان نشستیم تا از نزدیک با واقعیت زندگی و مشکلات آنها آشنا شویم. آذر سرپرست خانواده خود است و یک پسر نوجوان دارد، او سال گذشته متوجه شد که به سرطان تخمدان مبتلا شده و دقیقا از همان روز بود که زندگی آذر شکل دیگری پیدا کرد. او میگوید: با شروع بیماری، جلسات شیمی درمانی هم آغاز شد و هر ۲۱ روز با بیمه سلامت چهار میلیون تومان برای دارو و شیمی درمانی پرداخت میکردم. شش جلسه تزریق دارو داشتم که هربار یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان برایم هزینه داشت.
داروهایی که تحت پوشش بیمه نیستند
آذر به دلیل نوع بیماری مجبور به انجام عمل جراحی شد اما با وجود هزینههای سنگین عمل موضوع به همینجا ختم نشد، او از ادامه روند درمان خود توضیح داد: بعد از عمل با تجویز پزشک آنکولوژیست باید دو سال نگهدارنده یا همان داروی «اوستین» تزریق کنم که متاسفانه این دارو تحت پوشش بیمه نیست و هر ۲۱ روز پنج میلیون و ۲۰۰ هزار تومان برای آن پرداخت میکنم. همه اینها فقط مربوط به خود داروهای سرطان است و به آن هزینه آزمایشاتی که هر چند وقت یک بار باید تکرار شوند، ویزیت پزشکان و اسکنهای متعدد را هم اضافه کنید.
مادر پوپک هشت سال است که با این بیماری دست و پنجه نرم میکند. او میگوید: در تشخیص اولیه مشخص شد که مادرم مبتلا به سرطان سینه است. هزینه اولیه مربوط به ماموگرافی و اسکن است که در مورد مادر من ماموگرافی انجام نشد و بعد از آن بیوپسی انجام شد. مادر من بیمه سلامت داشت و برای عمل جراحی سینه و هزینه بیمارستان هشت سال پیش ۱۵ میلیون پرداخت کرد. بعد از آن مراحل شیمی درمانی آغاز شد. هر ماه برای شیمی درمانی هزینههای بسیاری پرداخت کرد و آزمایشات بسیاری در این میان انجام شد که خود آنها به تنهایی هزینه زیادی را به خانواده ما تحمیل میکرد.
در جریان درمان مادر پوپک خطای پزشکی هم رخ میدهد و به دلیل سهلانگاری پزشک معالج این بیمار برخی داروها را با تاخیر دریافت میکند، پوپک توضیح داد: ما آن زمان چندان اطلاعی در مورد اینکه میتوانیم شکایت کنیم نداشتیم وبعد از متاستاز سرطان دوره جدیدی در درمان مادرم آغاز شد؛ تقریبا در هر باری که مادرم برای دریافت دارو به بیمارستان مراجعه میکرد، با وجود دولتی بودن بیمارستان سه میلیون پرداخت میکردم.
او به جنبه دیگری در درمان این بیماران اشاره کرد و گفت: موضوع دیگری که هزینههای بسیاری دارد، عوارض جانبی بیماری است که برای هر کدام بارها به پزشکان متخصص مختلف مراجعه میکردیم. این عوارض جانبی قلب و غدد و پوکی استخوان برای همه بیماران سرطانی وجود دارد زیرا داروهایی که دریافت میکنند به شدت روی بدنشان تاثیر میگذارد.
کارشکنی بیمهها در مورد پرداخت هزینه سرطانهای طولانی مدت
پوپک توضیح داد که گذشته از هزینههای دارو و شیمی درمانی موضوع دیگری که هزینه بیماران سرطانی را به خصوص آن دسته از بیماران که درمانشان طولانی شده است را زیاد میکند این است که اگر سال بیماری طولانی شود بیمه تشخیص میدهد که ما نمیخواهیم بیشتر از این هزینههای درمان شما را تحت پوشش قرار دهیم و نکته جالب توجیه بیمه برای این کار است، آنها میگویند که مثلا اگر این داروی قلب را بیشتر از چند سال استفاده کنید برای سلامتی شما مضر است و ما نمیتوانیم آن را تحت پوشش قرار دهیم درحالی که بیمار دارو را با تشخیص پزشکش مصرف میکند!
هزینههای مربوط به درمان سرطانها به نوع بیماری بستگی دارد و بخشی از هزینههای درمان هم توسط بیمهها تقبل میشود اما این رویه بیمه در تقبل نکردن هزینهها در سرطانهای طولانی مدت معضل برخی بیماران است که هزینههای سنگین درمانشان آنها را دچار مشکل کرده است. از جهتی برخی سرطانها که نیازمند پیوند عضو هستند و یا سرطان خون هزینههای بسیار زیادی دارند که باید توجه جدی نسبت به آنها صورت گیرد. نمونههایی نظیر آذر و مادر پوپک بسیار زیاد هستند که با امید برای زندگی میجنگند اما هزینههای درمان مشکلاتشان را دوچندان میکند. تحت پوشش بیمه نبودن برخی داروها هم از دیگر مشکلات قابل اشاره است. بسیارند زنان و مردانی که خود سرپرست خانواده هستند و گرفتار بیماری هم شدهاند و با وجود هزینههای درمان و وضعیت اقتصادی کشور امیدی به ادامه راه ندارند و پشت میز نشینها باید تکانی به خود بدهند که امید این بیماران ناامید نشود.
انتهای پیام/
نظر شما