به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری ایسکانیوز، امروز ۲۸ مهر برابر با ۲۰ اکتبر تقویم میلادی است. روزی که در تاریخ آبستن وقایع و اتفاقات زیادی در ایران و جهان بوده است. به مرور برخی از این وقایع می‌پردازیم.

بیشتر بخوانید:

۲۷ مهر؛ در تاریخ چه گذشت؟

رویدادها:

۳۵۱ - تاریخنگار ارتش روم و آمار تلفات جنگ ایران و روم

مورخ ارتش روم در ذیل روز ۲۰ اکتبر سال ۳۵۱ میلادی (این روز را از انطباق تقویم ها به دست آورده اند) به صورت مبهم چنین نوشته است :

کل تلفات جنگ نخست امپراتور کنستانتینوس دوم با ایران (منظور؛ جنگ سال ۳۴۸ میلادی با شاپور دوم مشهور به ذوالاکتاف است) ۵۰ هزار و ۲۳۱ نفر و تلفات کل جنگ دوم با ایران (منظور جنگ سال ۳۵۰ میلادی) ۳۹ هزار و۱۲ نفر. این مورخ شاید به دلیل عرق ملی روشن نساخته است که این ارقام، جمع تلفات دوکشور و یا به تنهایی ـ روم بوده است. از آنجا که فاتح هر دو جنگ، ایران بود و طرف مغلوب نمی تواند کشتگان فاتح را شمارش کند به احتمال بسیار زیاد این تلفات سنگین را رومیان تحمل کرده بودند. مورخ ارتش روم در زیر این ارقام نوشته است که این آمار نهایی را فرماندهی کل ارتش برای سنای روم تهیه کرده است و سپس توضیحات دیگر....

نتیجه دو شکست و عقب نشینی رومی ها در دو جنگی که در بالا اشاره شد، وقوع شورشهای مسلحانه در قلمرو روم در آلمان، گل (فرانسه)، ایلریا (یوگوسلاوی)، اسپانیا و حتی بریتانیا شد که سالها بعد، نخست به تقسیم آن امپراتوری به دو حوزه حکومتی و سپس تجزیه کامل و اضمحلال انجامید.

ارتشها از زمان اسکندر مقدونی دارای مورخ موظف شده اند که رویدادهای روزانه را یادداشت می کند و در پایان فصل و یا سال با مروری بر آنها یک گزارش تاریخی می نویسد که تا ربع قرن در آرشیو ارتش و از آن پس برای همیشه در آرشیو ملی نگهداری می شود تا در دسترس محققان باشد. به احتمال زیاد، این روش از توسیدیدس که یک ژنرال بود و تاریخ جنگهای « پلوپونز» را نوشت اقتباس شده است.

در پاره ای از کشورهای پیشرفته این کار اینک فراتر از ارتش رفته و سازمانهای دیگر را در بر گرفته که مروری بر چنین گزارشها؛ پسرفتها و پیشرفتهای سازمان در فاصله زمانی معین را نشان می دهد. در تنظیم ای گزارشها نهایت دقت و امانت بکار می رود و به همین دلیل است که انجام آن را به کسی که در این رشته تحصیل و مطالعه کرده ومهارت داشته باشد واگذار می کنند و کار آن درست عکس روابط عمومی است.

۵۴۲ - اعدام بئوتیوس فیلسوف بزرگ رومی

امروز سالروز درگذشت «آنیسیوس بئوتیوس Anicius Boethius» فیلسوف، نویسنده و سیاستمدار رومی است که پس از اتمام کتابی را که در دست نوشتن داشت ۲۰ اکتبر سال ۵۴۲ میلادی در شهر رم اعدام شد. یکی از اتهامات «بئوتیوس» حمایت از ژنرالی بود که این ژنرال متهم به خیانت ازجمله جاسوسی برای ایران شده بود. بئوتیوس همچنین متهم شده بود که با روم شرقی تماس گرفته و این دولت را از ضعف های دولت روم غربی که به دست استروگوتس ها Ostrogoths اداره می شد آگاه کرده تا دست به تعرض بزند و وحدت روم را احیاء سازد. ژنرال رومی هم همین خبر را به ایران داده بود که روم شرقی را آسوده بگذارد تا همه توان خودرا برای برانداختن استروگوتس بکار اندازد.

«بئوتیوس» عضو سنای روم بود. آخرین کتاب بئوتیوس «تسلای فلسفه Consolation of Philosophy» عنوان دارد که در آن ثابت کرده است که «تقوا، پاکدامنی و پرهیزگاری» پایدار، ابدی و همیشگی اند. به باور این فیلسوف، «تقوا» یک قدرت است. تقوا را نمی توان از انسانی که واقعا دارای آن است سلب کرد.

کتابهای قبلی این فیلسوف عبارتند از: «عقاید ارسطو و اقلیدس»، «فلاسفه یونان چه گفته اند»، «در اهمیت وحدت ملی» و «چرا رومی ها باید متحد و یکپارچه باشند». کتاب اخیر الذکر که درباره لزوم وحدت و یگانگی میان رومی ها بود باعث دشمنی Theodoric امپراتور ژرمن نژاد (استروگوتس) روم با وی شد، زیر ذره بین او قرار گرفت و بالاخره متهم و اعدام شد.

Theodoric نخست بئوتیوس را متهم کرد که در سنا قوانین را به گونه ای انشاء می کند که از طریق قانون، رومی ها (ایتالیایی ها) مقامهایی را که Ostrogoth ها با شمشیر از آنان گرفته اند پس بگیرند و از این راه بتدریج به حکومت ایشان که سالها تحت انقیاد رومی ها بودند و اینک نوبت به ایشان رسیده است پایان دهد.

دفاع بئوتیوس در جلسه سنا از یک ژنرال رومی به نام «آلبینوس» که متهم به تماس محرمانه با دولت ساسانیان در ایران و ترغیب دولت روم شرقی به تصرف روم غربی شده بود بهانه صدور دستور بازداشت و محاکمه او شد.

ژنرال آلبینوس ضمن یک رشته مکاتبات محرمانه با دولت روم شرقی و ایران می کوشید که با کمک روم شرقی به حکومت Ostrogoth ها بر روم غربی پایان دهد و در یکی از نامه هایش که به دست امپراتور Theodoric افتاده بود از امپراتور روم شرقی خواسته بود که به درگیری خود با ایران بر سر سوریه و ارمنستان پایان دهد تا بتواند از طریق لشکرکشی و جنگ، باردیگر به وحدت قلمرو روم تحقق بخشد و بر حکومت Ostrogoth ها بر روم غربی نقطه پایان بگذارد.

آلبینوس در یک نامه خود به شاه وقت ایران که آن هم به دست دولت روم غربی افتاده بود Ostrogoth ها را قومی جنگجو و نژاد پرست خوانده بود و قول داده بود که اگر دولت ایران در طول لشکر کشی احنمالی روم شرقی به روم غربی دست به اقدام نظامی نزند، پس از تحقق وحدت روم، میان دو ابرقدرت با تامین منافع ایران یک پیمان صلح همیشگی امضاء خواهد شد.

در روز محاکمه بئوتیوس به اتهام شریک جرم ژنرال آلبینوس، شخص امپراتور Theodoricبدون اعلام قبلی در جلسه حاضر شده بود و ضمن اشاره به مواردی از کتاب «چرا رومی ها باید متحد باشند» تالیف بئوتیوس، وی را متهم به تبعیض نژادی و «قلدر» شمردنOstrogoth ها کرده بود، و قاضی در این شرایط حکم اعدام فیلسوف را صادر کرد که بئوتیوس خواست که اجازه داده شود کتابش «تسلای فلسفه» را به پایان برساند و سپس اعدام شود که قاضی پذیرفت.

اعدام بئوتیوس خشم رومی ها برانگیخت و امپراتور را متهم به جعل نامه ها (تماس با روم شرقی) کردند و ....

کتاب Consolation of Philosophy به زبان های مختلف ترجمه شده و از عقاید فلسفی بئوتیوس استفاده می شود.

۱۷۴۰ - تنها زنی که بر امپراتوری مقدس ریاست کرد

 ۲۰ اکتبر سال۱۷۴۰ ماریا ترزا Maria Theresa (ماری ترز، ماریا تریسیا ۱۷۱۷ ـ ۱۷۸۰) رئیس امپراتوری مقدس شد (شامل بیشتر سرزمین های کاتولیک نشین اروپا به پایتختی وین و مورد حمایت پاپ). ماری ترز همچنین تنها زنی از خانواده هابسبورگ اتریش بود که امپراتور شده بود. او که چهل سال بر این امپراتوری پهناور حکومت کرد ۲۳ ساله بود که پادشاه شده بود. ماری ترز زنی مقتدر بود که موفق شد بر این امپراتوری از پراگ و بوداپست و تا اسپانیا و ایتالیا و ایالات جنوبی و شرقی آلمان و نیز اتریش و همچنین بسیاری از مناطق یوگوسلاوی حکومت کند و مخالف و معارض نداشته باشد.

۱۸۲۷ - استقلال یونان از عثمانی

ناوگان مشترک قدرت های اروپایی مرکب از انگلستان، روسیه و فرانسه در جنگ دریایی «ناوارینو» ناوگان عثمانی را نابود کرد و این رویداد به استقلال یونان انجامید که قرن ها در کنترل عثمانی بود. یونان از زمان فیلیپ پدر اسکندر مقدونی، دیگر استقلال نداشت و به ترتیب توسط مقدونی ها، رومی ها و رومی های شرقی (دولت قسطنطیه) اداره می شد و پس از نشستن دولت عثمانی برجای روم شرقی، یونان بمانند سایر مناطق قلمرو این دولت به دست عثمانی ها افتاده بود.

۲۰۱۱ - کشته شدن معمر قذافی، دیکتاتور سابق لیبی

سرهنگ مُعَمَّر محمد قَذّافی (زادهٔ ۷ ژوئن ۱۹۴۲-درگذشته ۲۰ اکتبر ۲۰۱۱)، سیاستمدارِ انقلابی و رهبر لیبی از سال ۱۹۶۹ تا ۲۰۱۱ بود. وی در اول سپتامبر سال ۱۹۶۹ میلادی با کودتایی آرام حکومت محمّد ادریس سنوسی، پادشاه وقت لیبی را سرنگون ساخت. وی پس از کودتا، سیستم حکومتی لیبی را بر اساس ترکیبی از سوسیالیسم و اسلام طراحی کرده و خود رهبر لیبی شد.

حکومتِ طولانی مدتِ سرهنگ قذافی از کودتای ۱۹۶۹ میلادی تا سرنگونی در نتیجهٔ جنگ داخلی در سال ۲۰۱۱، یکی از طولانی‌ترین دوره‌های زمامداری در طولِ تاریخ بود. در طی دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی، لیبی تحت رهبری قذافی، از سوی غربی‌ها، یک کشور حاشیه‌ای به حساب می‌آمد،که ستم ناشی از اختلافات داخلی، تروریسم، قتل و غارت توسط رهبران را نشان می‌داد، که در این اثنا قذافی مبادرت به اندوختن چندین میلیارد دلار ثروت برای خودش و خانواده‌اش کرد. قذافی بر پایهٔ فلسفهٔ سیاسی و ملی‌گرایانه‌ای که در کتاب سبز تشریح کرده‌است، در سال ۱۹۷۷ میلادی نام جمهوری عربی لیبی را به «جماهیریه عربی سوسیالیستی خلق عظیم لیبی»[پ ۱] تغییر داد. وی در سال ۱۹۷۹ میلادی لقب نخست‌وزیر را کنار گذاشت و از آن پس «برادرْ رهبر» و یا «راهنمای انقلاب سوسیالیستی لیبی» نامیده شد. قذافی از حامیان شرکت آُپیک بود که تور پان‌آفریکان برای ایالات متحده آفریقا را رهبری کرد. پس از بمباران لیبی در سال ۱۹۸۶ میلادی و تحریم‌های اقتصادی بر ضدّ این کشور از سوی سازمان ملل، تغییراتی در رفتار لیبی صورت گرفت. این تغییرات عبارتند از: برقراری روابط قتصادی و همکاری‌های امنیتی نزدیک با غرب، همکاری و شرکت در بررسی پرونده حمایت لیبی از تروریسم؛ پرداخت غرامت به بازماندگان حوادث تروریستی منتسب لیبی؛ کنار نهادن برنامه دستیابی به سلاح هسته‌ای. مجموعه این تغییر رفتارها منجر به برداشته شدن تحریم‌های سازمان ملل متحد علیه لیبی در سال ۲۰۰۳ میلادی شد. معمر قذافی در فوریه ۲۰۰۹ میلادی به عنوان رئیس دوره‌ای اتحادیه آفریقا انتخاب شد.

در فوریه ۲۰۱۱ میلادی گروهی از معترضان سیاسی که از مخالفان و معترضان جدید تونس و مصر و دیگر بخش‌های جهان عرب الهام گرفته بودند بر ضد دولت قذافی در لیبی به‌پا خواستند و این موضوع به‌سرعت به یک شورش عمومی مبدل شد.

در روز ۲۰ اکتبر ۲۰۱۱، قذافی درحالی که زخمی شده بود تسلیم نیروهای انقلابی شد و پس از چند ساعت کشته شد.

انتهای پیام/