به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری ایسکانیوز، آموزش مجازی تا پیش از شیوع بیماری کرونا، تنها روشی کمکی برای آموزش شناخته می‌شد؛ اما پس از آن و تعطیلی دانشگاه‌ها به تنها روش آموزشی در کشور تبدیل شد. این روش با فرصت‌ها و چالش‌های بسیاری همراه بود. ایسکانیوز در مصاحبه‌های برخی استادان در تدریس مجازی کوتاهی می‌کنند و آموزش مجازی یادگیری را کاهش می‌دهد به بیان مشکلات دانشجویان در زمینه آموزش مجازی پرداخته است. 

شاهین آخوندزاده در گفت‌وگو با ایسکانیوز، با بیان این که شیوع کرونا و تعطیلی آموزش حضوری، موردی اورژانسی بود که ۲ سال پیش برای همه جهان اتفاق افتاد، اظهار کرد: مشکل اصلی برای ادامه یافتن آموزش‌های حضوری در زمان شیوع کرونا این بود که بخش قابل توجهی از دانشجویان در دانشگاه‌های ایران، بومی نیستند و باید از خوابگاه استفاده کنند.

معاون پژوهشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه دانشگاه‌های کشور به دلیل فراهم نبودن شرایط اسکان دانشجویان در خوابگاه، مجبور بودند به سمت آموزش مجازی بروند، افزود: یعنی امکان‌پذیر نبود که دانشجویان در آن شرایط در اتاق‌های چهار خوابه اسکان داده شوند. بنابراین مهم‌تر از برگزاری کلاس، اسکان دانشجویان در خوابگاه است.

وی با تصریح بر این که آموزش مجازی تا پیش از شیوع کرونا، در همه دنیا به خوبی رشد کرده ‌بود؛ اما در ایران رشد خوبی نداشت، گفت: به همین دلیل، تعطیلی ناشی از کرونا فرصتی برای رشد آموزش مجازی در ایران شد.

آخوندزاده تاکید کرد: به نظر من، عملکرد آموزش و پرورش در آموزش مجازی بهتر از آموزش عالی بود. چون در آموزش و پرورش، آموزش به معنای واقعی آنلاین بود؛ اما در دانشگاه‌ها آموزش مجازی تلفیقی از آموزش زنده و ضبط شده بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این که آموزش مجازی تفاوت استادان را مشخص کرد، یادآور شد: استادی که به روز باشد، توانایی آموزش مجازی دارد. استادانی هم که این ضعف را داشتند باید برای جبران آن برنامه‌ریزی کنند.

وی در پایان با اشاره به این که ماهیت ویروس کرونا قابل پیش‌بینی نیست، اظهار کرد: به همین دلیل نباید در مورد این ویروس سریع صحبت کرد. همانطور که صحبت‌هایی مطرح می‌شد و کمتر از یک هفته بعد، خلاف آن محقق می‌شد.

انتهای پیام/