به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، هیئت علمی شدن، هدف اغلب مدرسان دانشگاه است، چرا که جذب شدن به عنوان عضو هیئت علمی با خود ثبات شغلی و شأن اجتماعی به همراه دارد؛ اما از آنجایی که نظرسنجیهای دانشجویان بر جذب اعضای هیئت علمی موثر است، متاسفانه برخی افراد متقاضی هیئت علمی شدن، پیش از جذب تلاش زیادی برای جلب نظر دانشجویان و دانشگاه میکنند؛ اما پس از آن، کیفیت و کمیت تدریسشان کاهش مییابد.
سارا رضایی در گفتوگو با ایسکانیوز، با اشاره به این که استادان معمولا وقتی هیئت علمی نیستند و میخواهند جذب شوند، نیاز دارند که از دانشجویان رتبه خوبی بگیرند، اظهار کرد: به همین دلیل در ترمهای آزمایشی، کیفیت تدریس، نمره دادن و انجام پروژهها خیلی قوی عمل میکنند؛ اما به محض این که هیئت علمی میشوند، کیفیت تدریسشان افت میکند و از زمان کلاس کم میکنند. البته وجدان کاری در همه استادان به یک شکل نیست.
دانشگاهها برنامهای برای تقویت مهارتهای نرم ندارند
دبیر اتحادیه انجمنهای مهندسی صنایع کشور با بیان این که دانشجویان خلا جدی در مهارتهای نرم دارند،افزود: مجازی شدن آموزشها، این مشکل را تشدید کرده است که دانشجویان تازه وارد حتی نحوه صحبت کردن با همکلاسیها و استادان را بلد نیستند.
وی با تصریح بر این که بسیاری از دانشجویان تمایل دارند که مهارتهای نرم را یاد بگیرند؛ اما دانشگاه برنامهای برای آنها ندارد، گفت: به نظر من این ایراد به آموزش وارد است چه آموزش و پرورش و چه آموزش عالی که دانشجویان روابط اجتماعی را به درستی یاد نگرفتهاند
رضایی با تاکید بر این که پارسال طرحی به نام ققنوس در مورد مهارتهای نرم برگزار کردیم که با استقبال دانشجویان روبرو شد، افزود: دانشجویان حاضر بودند هزینه کنند تا این مهارتها را بیاموزند.
گفتنی است؛ مهارتهای نرم یکی از مهارتهای ضروری برای دانشجویان است که به آنها کمک میکنند روابط شخصی و کاری بهتری داشته باشند. این مهارتها همچنین سطح یادگیری دانشجویان و تواناییهای شغلی دانشجویان را افزایش میدهد. با وجود اهمیت این یادگیری مهارتهای نرم؛ اما دانشگاهها تاکنون هیچ برنامه نظامندی برای ارتقای آن نداشتهاند.
انتهای پیام/
نظر شما