مهدی فکور در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که دانشگاه برای کسی پروژه صنعتی تعریف نمی‌کند، اظهار کرد: استادان بر اساس اعلام نیازی که از سوی صنعت یا جامعه مطرح می‌شود، خودشان پروژه‌ها را تعریف و به دانشگاه ارائه می‌کند.
معاون پژوهشی دانشگاه تهران با اشاره به این که قرارداد استادان با صنعت در دانشگاه بسته می‌شود و تسهیلاتی به استاد اعطا می‌شود، افزود: این تسهیلات شامل آزمایشگاه، پژوهشکده و مشاوره حقوقی است.
وی با تصریح بر این که دانشگاه نقشی در تخصیص بودجه برای پروژه‌های صنعتی ندارد، گفت: به همین دلیل، نمی‌توان گفت از سوی دانشگاه رانتی برای پژوهش اتفاق می‌افتد و یک استاد می‌تواند مبلغ بیشتری را دریافت کند.
فکور در ادامه خاطرنشان کرد: وقتی یک استاد طرح کلانی را وارد دانشگاه می‌کند، تیمی باید مسئولیت شکست پروژه را برعهده گرفته و زیر پروژه‌ها را توزیع کند. کسی که این کار را انجام می‌دهد، قطعا باید پاسخگو باشد.
معاون پژوهشی دانشگاه تهران تاکید کرد: نکته مهم این است که باید به سراغ استادانی رفت که در زمینه مورد نظر تجربه دارند، سابقه خوبی دارند و توانسته‌اند در ارتباط با صنعت پروژه‌های خوبی را انجام بدهند. این موضوع به مدیر پروژه برمی‌گردد و صفر و یکی نیست، امری نسبی است. به همین دلیل، ممکن است مدیر پروژه یک استاد را توانمند تشخیص دهد و همین موضوع دلخوری برای استاد دیگری ایجاد کند.
گفتنی است؛ موضوع رانت‌های پژوهشی ۲ سال پیش از سوی یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران در دیدار با رهبری مطرح شد. این استاد دانشگاه از نبود نظارت بر طرح‌های پژوهشی و تخصیص پروژه‌ها به افراد دارای روابط خاص، گلایه کرد. این اظهارات با واکنش‌هایی از سوی رئیس وقت دانشگاه تهران و وزارت علوم همراه شد. برای مثال، معاون پژوهشی وقت وزیر علوم، رانت‌های پژوهشی را فراگیر ندانست و تخصیص پروژه به استادان آشنا را طبیعی قلمداد کرد. ایسکانیوز پیش‌تر در مصاحبه نفوذ فساد در قراردادهای صنعت با دانشگاه به بررسی این موضوع پرداخته است.
انتهای پیام/
نظر شما