کوروش بختیاری؛ فعال محیط زیست و آغازگر پویش سهشنبههای بدون خودرو در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص اینکه منشا آلودگی هوا بیشتر خودروها هستند یا کارخانهها گفت: منشا آلودگی هوا در هر شهری متفاوت است برای مثال در شهری مانند اراک بخش عمده آلودگی هوا ناشی از صنایع است و براساس آمار ارائه شده ۶۰ درصد مشکل از صنایع و ۴۰ درصد ناشی از خودروها است. در فصل زمستان هم که مشکل کمبود گاز به وجود میآید نیروگاهها با سوخت مازوت کار میکنند اما در تهران بخش عمده آلودگی ناشی از تردد خودروها است البته بخش عمده مشکل مربوط به خودروهای سنگین میشود.
او افزود: در کشور ما غالب حمل و نقل عمومی فرسوده بوده و این مشکل در مورد اتوبوسهای شهری بیشتر است. اتوبوسهای فرسوده کشور علاوه بر آلودگی هوا عامل آلودگی صوتی و بصری هم هستند. با این وجود شهرداری و دولت برنامه ویژهای برای نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی نداشته و این باعث شده تا مردم تمایلی به استفاده از حمل و نقل عمومی نداشته باشند؛ همین موضوع یکی از عواملی است که مردم به استفاده از خودروهای شخصی تمایل پیدا میکنند. خودروهای دودزا سهم مهمی در آلودگی هوا دارند.
بختیاری توضیح داد: در مورد کمپین بدون خودرویی که ما راه اندازی کردیم مسئولان تا حدودی همکاری کردند، هرچند همکاریها در حد مطلوب ما نبود اما اتفاقات خوبی رقم خورد و در اثر مطالبهگریهای این کمپین مسیرهای زیادی برای دوچرخه در شهرهای مختلف ساخته شد. در تهران ۵۰۰ کیلومتر خط ویژه دوچرخه ساخته شد که اتفاق خوبی بود. در وزارت کشور کارگپروه حمل و نقل پاک به وجود آمد که با همکاری شهرداریها بر روی برنامههای فرهنگی و زیرساختی کار میکردیم اما متاسفانه در مدیریت جدید همکاریها به ویژه در تهران کمرنگتر شده و ما دنبال این هستیم که با همکاری مدیریت شهری وضعیت را بهبود ببخشیم. شهر به همه مردم اختصاص دارد و تنها مختص کسانی نیست که از خودروی شخصی استفاده میکنند اما به این سمت رفته است.
او در پاسخ به این سوال که چرا گره حل نشدن مشکل آلودگی هوا در کجاست که این معضل هر سال بدتر از سال قبل میشود، عنوان کرد: ما قوانین بالادستی برای حل مشکل داریم اما عدم اجرای درست قوانین و ترک فعل مسئولان که برنامهای برای اجرا ندارند، عامل حل نشدن این معضل است. برای مثال نیروگاهها هر سال قول فیلتراسیون میدهند اما عملی نمیشود و در مقابل سازمان محیط زیست که ناظر بر موضوع است، پیگیریهای لازم را انجام نمیدهد و این موضوع آلودگی را تشدید میکند. مثلا نیروگاه شازند در زمان گازسوزی سه برابر حد استاندارد آلایندگی دارد و تصور کنید که در زمان مازوت سوزی چه اتفاقی میافتد!
این فعال محیط زیست اضافه کرد: با وجود اینکه مطالبات مردمی بسیار است اما مسئولان نمیخواهند که مشکل حل شود. سال گذشته پنج هزار نفر بیانیهای برای اعلام جرم علیه نیروگاه شازند را امضا کردند و از مسئولانی که ترک فعل کرده بودند به دادستانی شکایت کردیم اما حتی دادستانی هم پیگیر نشد. به ما میگویند که کمبود گاز و مصرف بیش از حد برق عامل مازوت سوزی است اما کشور ایران دومین ذخیره گاز را دارد و اگر مشکلی هست باید از جای دیگری حل شود نه اینکه تاوان آن را مردم بپردازند. بخشی از دلیلشان برای مازوت سوزی هم این است که نمیتوانند نفت سیاه را صادر کنند و انباشت میشود که به نظر من اینها بهانه است و نباید سلامت مردم را به خطر بیاندازند.
انتهای پیام /
نظر شما