به گزارش خبرگزاری ایسکانیوز؛ اول از همه در مورد بازی های لیگ برتر باید گفت این گزارشگرانی که بخصوص بازی های قرمزو آبی را گزارش می کنند به نظر صرفا می توان نام علاقمندبه فوتبال را روی آنها گذاشت، نه استعدادی، نه صدایی ،نه هیجانی، کلا آیتم های یک گزارشگر را ندارند که ندارند.

سپاهان

نیمکت سپاهان پر است از نام های بزرگ. اگر از رفیعی و مغانلو نیمکت نشین بگذریم باید به غیبت خلعتبری و رضا میرزایی هم اشاره کرد.

بازیسازی

سپاهان دو نکته در بازیسازی نشان داد، اول اینکه خط اول این تیم یعنی گلر اتریشی در بازیسازی فوق العاده هست و بازی با پای خوبی دارد و حتی شروع های مجدد مناسبی را نشان داد. دوم اینکه اتفاقا خط آخر این تیم با شهباززاده آن جلو ها هم همین فاکتور را در بازیسازی دارد. برای ساختن بازی اینروزها داشتن دروازه بان با آیتم بازی با پا غنیمت هست و مهاجمی که علاوه بر گل زدن در بازیسازی هم شرکت کند.

 نکته اصلی

 در مورد سپاهان در مورد تمام موقعیت های ایجاد شده روی دروازه استقلال دقیقا ردپای اساسی یاسین سلمانی کاملا دیده می شود، اتفاقی که حالا یا او شهبلززاده را تغذه کرده یا جابجایی با حسینی و احیانا احمدزاده در نیم فضاها ایجاد می کند و حتی تک ضربه هایی که پشت دفاع حریفان ارسال می کند. عملا مغز متفکر میانه میدان سپاهان اوست.

لوزی و مثلث

نکته دیگر و جالب بازی سپاهان مالکیت توپ در میانه میدان با تک ضرب های متعدد و ایجاد لوزی ، مثلث های پشت سر هم هست که در نهایت راس این اشکال هندسی مهاجم نوکی مثل شهباز زاده یا احیانا مغانلو می باشد. تنوع فاز حمله سپاهان چه در عمق بخصوص در نیمه اول و چه از کناره ها در نیمه دوم بازی با استقلال کاملا دیده می شود وشاید بتوان‌گفت این بازی تنها برای سپاهان گل نداشت وگرنه فاز تهاجمی این تیم در ایجاد موقعیت روز نسبتا موفقی را سپری کرد.

فاصله خطوط

تعریف نویدکیا از فاصله خطوط خود یعنی از خط دفاع تا حمله کاملا درست است ، یکی از دلایل اینکه تیم هاتوانست پموج دوم را ایجاد کند همین رعایت فاصله خطوط است که در این سپاهان دیده شد که خیلی عامیانه تر حداقل برتری عددی تیم را در حمله به دنبال داشت.

استقلال

استقلال مجیدی همچنان چقر و بد بدن بازی می کند، دونده و تلاشگر با ذهنیت نباختن. به همین راحت یک دیدگاه در یک تیم جا افتاده.

گل نخوردن

تعریف امسال کادر فنی حداقل در این چند هفته این بوده،گل نخوردن، گل نخوردن ،گل نخوردن. اولویت اول، دوم و سوم هست و در نهایت به گل زدن فکر کردن. دو گل خورده در این تعداد بازی نشان از شکل گیری یک ساختار دفاعی مناسب برای این تیم‌می باشد.

ژستد

استقلال هنوز هم روی حرکت ها و ضربات سر ژستد حساب می کند اتفاقا این همان تعریف اولیه شکل حمله استقلال است و بعد از آن موج دومی همراه با خاقانی و بخصوص حسین زاده شکل می گیرد.

برتری عددی

استقلال اگر گل نخورد دقیقا به دلیل برتری عددی آنها بخصوص در نیمه دوم در باکس خودی بود تا ضربه آخر توسط مهاجمان زده نشود. این جزو تاثیرات گابریل پین ایتالیایی است.

گل زدن

 دو بازی چهار گل زده می تواند روزهای خوش آینده را برای استقلال تداعی کند اما یک بحث در این مورد وجود دارد تعداد موقعیت های صد در صد استقلال برای بردن و گل زدن حداقل در بلزی شبیه به سپاهان ناچیز هست پس مجیدی باید بیشتر از همه به فکر شکل انتقال بازی و ایجاد موقعیت صد در صد در بازی های آینده باشد.

بردهای اقتصادی

 بردهای اقتصادی می تواند جزو تعاریف یک تیم برای بدست آوردن امتیازات باشد اما یک تفاوت فعلا در استقلال با دیگر تیم هایی که به این سبک می برند وجود دارد آن هم اینکه، این تیم ها تعداد موقعیت های کمی به تیم حریف می دهند نکته ای که اینجا در بازی سپاهان دیده نشد. و گاهی با خوش شانسی استقلال توپ ها گل نشد.

خط میانی

بالاخره استقلال به نظر می رسد به یک ثبات در میانه میدان با نیک نفس و مهدی پور رسیده،خوب یا بد باید ین ثبات ایجاد می شد تا بالانس بین خط حمله و دفاع هم شکل بگیرد. دقت کنید در کنار این بازیکنان چشمی و مهری هم هستند و رضاوندی که مصدوم است. مجیدی باید کمی خصوصیات تهاجمی این هافبک ها را بیشتر کمد تا در شکل گیری انتقال مثبت توانایی بیشتری از تیم او دیده شود.

شخصیت

 بعد از ذهنیت نباختن و بردن سپاهان و مساوی با گل گهر و پرسپولیس حالا استقلال در حال شکل دادن شخصیت تیمی خود است. دقت کنید این اولین قدم برای ایجاد یک تیم و روانه شدن به سمت یک هدف است.

امیر کریمی