عباس فرهادی دانش‌آموخته دکتری روابط بین‌الملل دانشگاه خوارزمی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، با بیان این که اندیشـمندان حوزه جامعه‌پذیری سیاسی معتقدند که نهادهـای دولتـی و غیـردولتـی نقش مهمی در جامعه‌پـذیری سیاسـی افـراد دارنـد، اظهار کرد: نهادهای دانشجومحور هم که با محوریـت خـود دانشجویان شکل گرفته‌اند، مانند تشکل‌های دانشجویی، نقش مهمی در جامعه‌پذیری سیاسی دانشجویان دارنـد.
وی با اشاره به این که چند سال پیش پژوهشی در مورد تأثیر تشکل‌های دانشجویی را بـر جامعه‌پذیری سیاسی دانشجویان انجام دادیم، افزود: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که این تشکل‌ها مانند انجمن‌های اسلامی دانشگاهی، بسیج دانشجویی، جامعه اسلامی و تشکل‌های علمی تأثیر مثبتی بر جامعه‌پـذیری سیاسـی دانشـجویان دارنـد، البته تنها برای دانشجویانی که عضو آن‌ها باشند. به این معنا که تشـکل‌هـای سیاسـی بـر اساس مشی سیاسی خود، اقدام به برگزاری جلسات و همایش‌ها، سخنرانی‌ها و صدور بیانیه کرده و با رویکردی آسانتر، جامعه‌پذیری را به اعضای خود القا می‌کنند.
فرهادی در ادامه خاطرنشان کرد: نتایج پژوهش ما نشان داد که میانگین جامعه‌پذیری سیاسی در دانشجویان عضو بسیج و انجمن اسلامی بسیار بالاتر از سایر گروه‌هاست. دانشجویان انجمن مستقل، کانون‌های فرهنگی و کسانی که عضو هیچ تشکلی نبودند، جامعه‌پذیری پایین‌تری در مقایسه با سایر گروه‌ها داشتند.
دانش‌آموخته دکتری روابط بین‌الملل دانشگاه خوارزمی با تصریح بر این که تشکل‌های دانشجویی نه تنها باعـث جامعـه‌پـذیری سیاسـی دانشجویان می‌شوند، بلکه الگوی جامعه‌پذیری را هم سازماندهی مـی‌کننـد، گفت: البتـه اکنـون ایـن سـازوکارها در دانشگاه‌های کشور خیلی ضعیف بوده و شاید در حال نابودی است.
دانشـجویانی که دیـدگاه‌هـای سیاسی را پیگیری می‌کنند، جامعه‌پذیرتر هستند
وی با تاکید بر این که میزان جامعه‌پذیری سیاسی دانشـجویان ارتبـاط مسـتقیمی بـا پیگیـری دیـدگاه‌هـای احـزاب و شخصیت‌های سیاسی دارد، یادآور شد: به این معنا که اگر دانشجویی با ساختار رسـمی و نیمـه رسمی قدرت سیاسی آشنایی داشته و عملکرد و مواضع آن را پیگیری و ارزیـابی کنـد، طبعـاً از جامعه‌پـذیری سیاسـی بیشـتری برخـوردار است.
فرهادی با بیان این که اگر سیاستگذاران عرصه‌های دانشجویی شـناخت کـافی از ذائقـه و خواســته‌هــای دانشــجویان داشته باشند، می‌توانند به کمک سیاستگذاری مطلــوب و متناســب بــا خواســته‌هــای دانشــجو، جامعه‌پذیری سیاسی آن‌ها بپردازد، افزود: اما هم‌اکنون سیاسـت‌هـای وزارت علـوم و سـایر نهادهـای دولتـی و غیردولتی تأثیر چندانی بر جامعـه‌پـذیری سیاسـی آن‌هـا ندارند و عمـلاً شـاهد نقـش منفعلانـه ایـن نهادهـا در زمینه سیاستگذاری دانشجویی هستیم.
این دانش‌آموخته دکتری روابط بین‌الملل با اشاره به این که انفعال وزارت علـوم و سـایر نهادهـای دولتـی و غیردولتی، معضل مهمی در زمینه جامعـه‌پـذیری سیاسـی دانشجویان به حساب می‌آید، گفت: وزارت علوم به عنوان نخستین و قدرتمندترین سازمان مـرتبط بـا امـور دانشـجویی باید متـولی تمـام برنامـه‌هـا و سیاسـت‌هـای کـاربردی در جهـت هـدایت و سازماندهی دانشجویان باشد که افزون بـر تـدوین برنامـه‌هـای کـاربردی، باید تشـکل‌های سیاسی و علمی درون دانشگاهی را هم فعال کند تا بدین وسیله دانشجویان ارزشهای جامعه را بهتر فراگیرند. متاسفانه وزارت علوم تاکنون نتوانسته مسئولیت خود در زمینه جامعه‌پذیری سیاسی را به خوبی انجـام دهد کـه ایـن یکی از مهمترین علل روی‌آوری دانشجویان به سایر وسایل جامعه‌پذیری سیاسی است.
فرهادی یکی از مهمترین مواردی که باعث سیاستگریزی و سیاست‌زدگی دانشجویان شـده است، استفاده‌های سیاسی و ابزاری از دانشجویان بوسیله گروه‌های سیاسی ذینفع دانست و افزود: وقتی دانشـجویان شـعارهای سیاسـتمداران را خـالی از واقعیت بیرونی ببینند، دچار سرخوردگی شده و اعتماد خود را از دست می‌دهند.
این دانش‌آموخته دکتری روابط بین‌الملل در پایان اظهار کرد: شواری عالی انقلاب فرهنگی و وزارت علوم و نهاد نمایندگی مقـام معظـم رهبـری در دانشگاه‌ها، موظفند که اجازه سوءاستفاده و ورود گروه‌های سیاسـی را بـه فضـای دانشـگاهی ندهند و در این رابطه مقاومت کند.
انتهای پیام/
نظر شما