به گزارش خبرگزاری ایسکانیوز؛ بعد از قرن دوازدهم میلادی شیوه مدرن این رشته توسط انگلیسی ها پایه گذاری شد و دست آخر فوتبال به سبک امروزی از اوایل سال 1800 میلادی در مدارس عمومی بریتانیا آغاز گردید.

ارکان اصلی فوتبال

در تمامی ادوار فوتبال، سه مقوله بازیکن، تماشاگر و داور به عنوان ارکان اصلی این رشته مطرح بوده و قوانین موضوعه فوتبال در این مورد تدوین و اجرا شده است. هرچند در دهه های اخیر نقش سیاست و اقتصاد و همچنین فرهنگ را در فوتبال به وضوح می بینیم و تاثیرات متقابل آنان را می توانیم احساس کنیم.

سیاست و اقتصاد

سیاست و اقتصاد که در موازات یکدیگر حرکت می کنند و گاهی با فرهنگ در تضاد هستند، با نزدیک شدن به فوتبال شیوه نامه های جدید ومناسبات بدیعی را برای فوتبال تعریف کرده و اعتباری فراتر از ورزش بدان داده و رنگ و لعاب نوینی را بدان بخشیده اند. در متُد جدید فوتبال مثلث سنتی این رشته رکن فوتبال نبوده، بلکه فوتبال تبدیل به وسیله و یا هدفی شده است که از طریق آن می توان به اهداف از پیش تعیین شده و اغلب خارج از این رشته نزدیک شد.

فساد اثبات شده

فساد های گزارش شده و اثبات شده در بین سران فیفا و بسیاری از باشگاه های بزرگ و کوچک دنیا که گاهی منجر به رسوایی های اقتصادی و فرهنگی شده و با محرومیت های سبک و سنگین مواجه شده است، دلیل متقنی بر این مدعاست.

فوتبال و قهرمانی

اگر به سه دهه قبل و قبل تر از آن برگردیم و حداقل به فوتبال سرزمین ایران بنگریم، فوتبالی را می بینیم که با عشق و علاقه و البته استعداد و توانایی شروع می شد و ضمن اغنای هوادار، ضلع سوم خود را اعتبار می بخشید. تیم های منتخب شهرستان ها، مسابقات باشگاهی تهران بزرگ و لیگ سراسری ایران که همیشه منتظر درخشش بازیکنان خوش استعداد نواحی مختلفی چون خوزستان، فارس، تبریز، مازندران، گیلان و خراسان بزرگ بود، منجر به تشکیل تیم ملی گردیده و قهرمانی در آسیا "هم در رده ملی و هم باشگاهی" را به همراه داشت.

تماشاگران و لذت فوتبال

تماشاگران فوتبال چه آنانی که فوتبال را در ورزشگاه ها دنبال می کردند و چه آنانی که به ندرت از قاب تلویزیون و اغلب در لابلای نشریه های متعدد ورزشی گزارش بازی ها را می دیدند، مسیر مشخصی را دنبال کرده و فارغ از تحلیل های ریز و درشت امروزی که به طرق مختلف با اپلیکشن های رنگانگ منتشر می شوند و بدور از اخبار غیر مرتبطی که صرفا تمایل دارد به حواشی و زندگی خصوصی افراد بپردازد، از فوتبال لذت برده و نقل هر محفل ورزشی، تکنیک ها ی نابی بود که توسط جوانان و نوجوانان تقلید می شد. آنچه از جنجال ها و بی قانونی ها قدیم گزارش شده که اغلب زود گذر بوده در لابلای پهلوانی ها کم رنگ می شد.

داوران و مسیر روشن

سیاه پوشان مستطیل سبز که معمولا ترکیبی از بازیکنان بازنشسته فوتبال و علاقمندان جوان به این رشته بود، با درک فوتبالی بالا، مدیریت نود دقیقه بازی که حاصل تجربه گذشته آنان بود را آموخته بودند و با بد اخلاقی هایی که حاصل غیرت و تعصب منطقه ای بود، بردستی برخورد می کردند. "بداخلاقی هایی که در طول هر فصل فوتبال، به ندرت قابل ملاحظه بود و اغلب تکرار نمی گردید." در واقع سیب سرخ داوری آن روزگار کمتر به آفت های کنونی آلوده شده بود و هرگاه انحرافی دیده می شد، توسط ارکان دیگر فوتبال کنترل می گردید.

مثلث فراموش شده فوتبال

با این حال باید اعتراف کرد: مثلث اصلی فوتبال به فراموشی سپرده شده و به حاشیه رفته است و در عصر جدید و به خصوص دهه اخیر پهلوانان، قهرمان نمی شوند. آنچه مایه مباهات و نشانه تمدن و اعتبار و قدمت می شود، پا گذاشتن به راهی است که به هر طریق ممکن" درست و نادرست" قهرمانی را تضمین نماید. در این فوتبال تماشاگر برای بازگشت به چرخه فوتبال متوسل به مقوله هایی چون فحاشی، تخریب، پرداختن به حواشی، کری های خارج از قاعده و ورود به حریم خصوصی دیگران می شود. بازیکنان تعصب و تعهد را فراموش کرده و به بهانه حرفه ای گری، از مسیر اصلی بیرون می روند و داوران قادر نیستند، فلسفه داوری را درک کرده و اغلب تمرکز لازم را در این مقوله نداشته و زود هنگام محو می شوند. مقوله ای که در سنوات اخیر منجر به دور شدن فوتبال ایران از دوران طلایی داوری آسیا شده است.

حسن صانعی پور