مهسا نعمتی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، درباره اطلاعات آماری افراد مبتلا به اختلال هویت جنسی، اظهار کرد: آمارهای رسمی که وجود دارد این است که از هر ۳۰ هزار نفر مرد، یک نفر مبتلا به ملال جنسیتی است و در زنان از هر ۱۰۰ هزار نفر، یک نفر مبتلا به ملال جنسیتی است.

پژوهشگر اختلال هویت جنسی با بیان این که آمارهای جهانی نشان می‌دهد که تمایل به تطبیق جنسیت در مردان بیشتر از زنان است، افزود: اما مشاهدات بالینی من در ایران نشان می‌دهد که دخترهایی که تمایل به تطبیق جنسیت به پسر دارند، بیشترند. احتمالا این موضوع به دلیل هنجارهای فرهنگی مردسالارانه و تابوهایی که مختص به جامعه ماست. البته این رسمی نیست و بر اساس تجربه شخصی من است.

وی تربیت خانوادگی را یکی از عوامل مهم در ایجاد ملال جنسیتی دانست و گفت: متاسفانه خانواده‌های ایرانی، معمولا از رفتارهای پسرانه فرزندان دختر خود استقبال می‌کنند چون این دخترها آرایش نمی‌کند و علاقه‌ای به ارتباط با پسرها ندارند.

نعمتی با تصریح بر این که این شیوه تربیتی خود را تا بلوغ نشان نمی‌دهد، یادآور شد: پس از بلوغ و وقتی که خانواده انتظار دارد یک دختر داشته باشد، دختر جنسیت خود را نمی‌پذیرد و خانواده در این مرحله متوجه مشکل می‌شود.

پژوهشگر اختلال هویت جنسی درباره شکل‌گیری اختلال هویت جنسی تاکید کرد:  همه افراد یک جنس دارند و یک جنسیت. جنس، بیولوژیکی است و آن چیزی است که به لحاظ بصری دیده می‌شود که از هورمون‌ها و کروموزوم‌ها ساخته شده است و جنسیت یعنی باور انسان از آن چیزی که هست، مردانگی یک مرد یا زنانگی یک زن.

وی با بیان این که در حالت نرمال جنس و جنسیت باید همخوان باشند؛ اما برای ترنس‌ها جنس و جنسیت همخوان نیست، افزود: یعنی جنس دختر است؛ اما جنسیت مرد است. به عبارت دیگر، باوری که از خودش دارد، مردانه است.

چرا برخی افراد اختلال هویت جنسی دارند؟

نعمتی با اشاره به این که نظریه‌های مختلفی برای دلایل ترنس بودن مطرح می‌شود؛ هنوز دلیل قطعی وجود ندارد، گفت: برخی نظریه‌ها دلیل ترنس بودن را زیستی می‌دانند، به این معنا که هورمون‌های نرینه‌ساز یا مادینه‌ساز که جنین دریافت می‌کند، سبب این اختلال می‌شود. برخی دیگر هم نظریه یادگیری را مطرح می‌کنند که بر اساس آن سبک تربیتی خانواده‌ها تاثیرگذار است. مانند این که پدری دوست دارد فرزند پسر داشته باشد و به همین دلیل فرزند دختر خود را پسرانه تربیت می‌کند.

پژوهشگر اختلال هویت جنسی با تصریح بر این که افراد ترنس معمولا مقاومت زیادی دارند که ما ذاتا اینگونه هستیم و بر اثر تربیت این تمایل ایجاد نشده است، اظهار کرد: البته برای کمک به این افراد، فرقی ندارد که یک ترنس ذاتا ترنس است یا بر اساس تربیت ترنس شده است.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: آنچه باید بررسی شود این است که فرد ترنس است یا سردرگمی هویت دارد. اگر سردگمی هویت وجود داشته باشد، می‌توان با درمان‌های روانپزشکی به او کمک کرد. کسی که مشکل سردرگمی هویت دارد، نمی‌داند که در کدام دسته قرار می‌گیرد.

نعمتی با تصریح بر این که صرف این که یک نفر با جسم زنانه مراجعه می‌کند و احساس می‌کند که باید مرد باشد، مورد پذیرش نیست، افزود: این فرد باید مدت‌ها تحت جلسات رواندرمانی قرار بگیرد تا متخصصان مطمئن شوند که مشکل روانپزشکی وجود ندارد.

انتهای پیام/