بهزاد فراهانی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز درباره اینکه درحال حاضر مشغول چه فعالیتی هستید، بیان کرد: دوم، سوم و چهارم بهمن‌ماه، آخرین قسمت نمایشنامه‌خوانی اجرا شد. نمایشنامه ای  که بیشتر گرایش زنانه دارد.

بازیگر سینما و تلویزیون در پاسخ به اینکه چرا کمتر در فیلم‌های تلویزیونی حضور دارید، گفت: تلویزیون انحصاری کانالها و گروههای خاص شده است و به ما نوبت نمی‌رسد.

وی درباره اینکه چرا کم‌کار شده‌اید، گفت: من کم کار نشده ام این مدیریت تلویزیون است که کم کار شده است. بارها گفته ام که این تلویزیون را تلویزیون ملی نمی دانم. رسانه ملی از نشان دادن تئاتر لذت می برد نه اینکه پرهیز کند. تئاتر پدیده ای انسانی است که از شریفترین هنرهای بشری است. اگر تئاتر کنار گذاشته شود باید برای آن مدیریت غصه خورد.

فراهانی درباره اینکه علت ضعف عملکرد صداوسیما چیست، تشریح کرد: تئاتر پدیده‌ای افشاگر است و روابط حاکم بر جامعه و مردم را کالبدشکافی می‌کند. این روابط زمانی که تحلیل شود مردم آگاه می‌شوند و تلویزیوندوست ندارد مردم آگاه شوند.

بازیگر سینما و تلویزیون درباره اینکه سطح فیلم‌های درحال پخش از تلویزیون را چطور می‌بینید، بیان کرد: دستاورد هنر بر جهان پدیده‌ای است که در امکانات هنر تبلور پیدا می‌کند. سینما تئاتر موسیقی و نقاشی ملتها هنر را تولید می‌کنند. این تعولیدات سرمایه‌داری امریکا که نیست. تولیدات هنرمندان شریف و انسانگرا است. زمانی که اینها را به هر بهانه ای کنار میگذاریم طبیعتا دستاوردهای لازم مردم را از آنها دریغ می‌کنیم. عدم نشان دادن فیلم خارجی بزرگ‌ترین کم لطفی در حق مردم ایران است که از دیدن هنر خوب و سالم محروم می شوند.

وی افزود: در واقع هنری را به مردم نشان می هیم که حاکم فرموده است و چون حاکم فرموده است دیگر هنری نیست که خلق شده باشد و از توانایی هنرمند سرچشمه گرفته باشد. زمانی که دستور می‌دهیم این هنر باید اینجور باشد و اینجور نباشد جلوی رشد خلاقیت و وظایف هنر را می گیرد در نتیجه باعث ضربه به فرهنگ، اخلاق، زبانشناسی و ادبیات می‌شود.

فراهانی درباره اینکه چه چیزی باعث جذب مخاطب به تلویزیون می شود، گفت: در سیاست کلان فرهنگی کشور باید به تغییری بنیادی تن دهیم، ما جرات اینکار را نداریم. در سیاست کلان باید اجازه بدهیم که زندگی در هنر سینما، تلویزیون و تئاتر جاری شود و زمانی که ما نمی‌گذاریم آنچه در کشورمان به تصویر درآید یا به صحنه ببریم طبیعی است سقوط هنر را بشارت دهیم و هنر باید این آزادی را داشته باشد که به درون خانواده، احساسات خانواده و روانیات خانواده نیاز دارد. وقتی هنوز هم با فرق بین زن و مرد مشکل داریم، حرفی باقی نمی ماند.

بازیگر سینما و تلویزیون در پاسخ به این سوال که شرایط کرونایی بر زندگی شما هم موثر بوده است، بیان کرد: کرونا به من و خانواده‌ام لطف داشت. چون دوسالی که مجبور بودیم در خانه بمانیم من توانستم همه آثار این 60ساله کار حرفه ای هنری ام را برای چاپ آماده کنم و از همه مهم تر آرزوی 43ساله ای که ساخت یک فیلم سینمایی بوده را برآورده کنم و فیلم بسیار زیبایی ساختم و خوشحالم.

وی درباره حمایت های صداوسیما از پیشکسوتان گفت: من کارمند صداوسیما هستم، استاد دانشگاه‌شان بودم، جزو شخصیت‌های خاص رادیو و تلویزیون هستم و هر مدیرعاملی ادعا کرد (بجز اقای قطبی بزرگ) که شب عید به ما یک نامه کوچک مبارک‌باد داده است، من سرم را می زنم.

انتهای پیام/