به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، حضور دانشجویان خارجی در هر کشور، علاوه بر درآمدزایی ارزی، موجب مشارکت فعال در روند جهانی شدن علم و تسهیل انتقال فناوری و غنی شدن فرایند آموزش می‌شود. به همین دلیل، کشورهای پیشرفته برای افزایش تعداد دانشجویان خارجی، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری می‌کنند.
آمارها از تعداد دانشجویان داخلی و خارجی در دانشگاه‌های ایران نشان می‌دهد که از مجموع سه میلیون، ۲۰۶ هزار و ۳۸۰ نفر دانشجویان کشور در سال ۱۴۰۰، سه میلیون و ۱۷۹ هزار و ۸۸۰ نفر دانشجوی داخلی و ۲۶ هزار و ۵۰۰ نفر دانشجوی خارجی بوده‌اند. نمودار زیر بیانگر درصد دانشجویان داخلی و خارجی کشور در سال ۱۴۰۰ است؛
سهم دانشجویان خارجی در سال ۱۴۰۱ کمتر از یک درصد خواهد بود
با وجود تاکید کارشناسان بر سیاستگذاری در جهت افزایش تعداد دانشجویان خارجی در ایران؛ اما پیش‌بینی می‌شود تعداد دانشجویان خارجی در سال ۱۴۰۱ با افزایش ۵۰۰ هزار نفری به ۲۷ هزار نفر خواهد رسید. مقایسه تعداد دانشجویان خارجی با تعداد برآوردشده از دانشجویان داخلی در سال ۱۴۰۱ و محاسبه سهم آن‌ها از کل دانشجویان کشور، همچنان نشان‌دهنده سهم کمتر از یک درصد این دانشجویان است.
آمارها از تعداد دانشجویان حضوری وزارت علوم هم بیانگر این است که از مجموع ۷۰۱ هزار و ۶۲۰ نفر دانشجوی حضوری، تعداد دانشجویان داخلی ۶۸۷ هزار و ۹۷۶ نفر و تعداد دانشجویان خارجی ۱۳ هزار و ۶۴۴ نفر بوده است. پیش‌بینی می‌شود که سال ۱۴۰۱ در حالی که تعداد دانشجویان حضوری داخلی به ۶۸۸ هزار نفر افزایش خواهد یافت؛ اما تعداد دانشجویان خارجی حضوری به ۱۳ هزار نفر کاهش یابد.
انگلیسی چگونه کشوری پیشرو در جذب دانشجویان بین‌المللی شد؟
بررسی آمارهای جهانی نشان می‌دهد که انگلیس بیشترین سهم را از دانشجویان خارجی دارد. به طوری که ۲۰.۷ درصد از کل جمعیت دانشجویی این کشور را دانشجویان بین‌المللی تشکیل می‌دهد. کارشناسان معتقدند که دانشجویان خارجی به دلایلی مانند کیفیت آموزش، شهرت دانشگاه، طول دوره فرصت‌های کاری دانشگاه‌های انگلیس را انتخاب می‌کنند.
انگلستان یکی از قدیمی‌ترین و معتبرترین سیستم‌های آموزشی در جهان را دارد که مدتهاست یکی از کانون‌های برتر آموزشی است. چرا که از محققان و معلمان آکادمیک در سطح جهانی استفاده می‌کند. معمولا مدت دوره تحصیلی کارشناسی چهار سال است؛ اما انگلستان این فرصت را برای دانشجویان فراهم می‌کند که دوره کارشناسی خود را سه ساله به پایان برسانند که این یک مزیت به حساب می‌آید. کوتاه شدن دوره تحصیل فرصتی برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها برای دانشجویان بین‌الملل ایجاد می‌کند.
یکی دیگر از مزایای تحصیل در دانشگاه‌های انگلستان این است که دانشجویان می‌توانند تا ۲۰ ساعت در هفته در حین تحصیل کار کنند و همچنی در طول تابستان به صورت تمام وقت ادامه تحصیل دهند. این مورد هم یکی از تجارب سودمند برای دانشجویان خارجی است که می‌توانند در زمان دانشجویی فضای کار را تجربه کنند چون در بازار کار امروزی، مدرک تحصیلی به تنهایی برای رسیدن به یک حرفه خوب کافی نیست.
به نظر می‌رسد با توجه به مزایای حضور دانشجویان بین‌الملل در کشورها هم از جهت درآمدزایی و هم از جهت رشد علمی، لازم است وزارت علوم برنامه‌های جدی‌تری برای جذب دانشجویان خارجی داشته باشد.
انتهای پیام/
نظر شما