مونا مقصودی در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان اینکه زندگی در خوابگاههای دانشجویی سرشار از لحظه های تلخ و شیرین است اظهار کرد: در هر صورت زندگی جمعی با افراد جدید و ناشناس با فرهنگی های متفاوت محلی برای ایجاد چالش های جدید و جدی خواهد بود. این چالشها گاهی باعث ایجاد درگیریهای لفظی یا لج بازی بین دانشجویان ساکن در یک اتاق یا اتاقهای موجود در یکی از راهروهای ساختمان مد نظر می شود.
وی ادامه داد: متاسفانه درگیری بین دانشجویان بر سر موضوعات کوچک و کم اهمیت بسیار در خوابگاهها رایج است و مسئولان خوابگاه یا معاونان دانشجویی دانشگاهها با تعیین فردی به عنوان ارشد خوابگاه به خود زحمت نمیدهند تا در این موضوعات دخالت کنند و حل آن را وظیفه ارشد خوابگاه میدانند.
این دانشجوی ساکن خوابگاه یاد آور شد: به عنوان مثال درگیری بین دانشجویان گاهی بر سر موضوعاتی مانند پوشیدن دمپایی یکدیگر، استفاده از مواد غذایی باقی مانده در یخچال، میل کردن دانشجویان از غذای یکدیگر بدون اجازه است. این مسائل تقریبا در تمامی خوابگاه های دانشجویی وجود دارد و محدود به دانشگاه یا شهر و استان خاص نیست.
محل نامناسب خوابگاه های دانشجویی؛ افزایش آزارهای جنسی و روحی دختران
این دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد با تاکید بر اینکه محل خوابگاه دانشجویی دخترانه بسیار در تامین و برقراری امنیت آنها تاثیرگذار است، گفت: اگر محل خوابگاهها از نظر جغرافیای شهری در منطقه قابل قبولی وجود نداشته باشند، باعث میشود که دختران برای رفت و آمد به مشکلات و مزاحمتهای بسیاری رو به رو باشند.
وی با بیان اینکه ساختمانهای خوابگاه دانشجویی به ویژه دخترانه در محلهها به سرعت مشخص میشوند، گفت: رفت و آمد دختران خیلی زود در محل به چشم می آید به ویژه غروب که دانشجویان بعد از اتمام کلاس های درس به خوابگاه مراجعه میکنند. این موضوع باعث میشود که برخی از افراد سودجو برای این دختران مشکلات و آزارهای روحی را ایجاد کنند.
مقصودی با ذکر مثالی عنوان کرد: دانشجویان دختر غیر بومی در خیابان بنبست خوابگاه با مردی مواجه شدند که بیمار روانی بوده و برای دختران مشکلات فراوانی ایجاد کرده بود، با تکرار این اتفاق مسئولان خوابگاه دست به کار شدند.
این دانشجوی دانشگاه کردستان ادامه داد: حال که مسئولان خوابگاههای دانشجویی را در مکانهای نامناسب بنا کردهاند، با توجه مسائل اتفاق افتاده برای دختران، ای کاش کیوسک نگهبانی در ابتدای خیابان بگذارند که حداقل قوت قلب برای دانشجویان دختر باشد تا با سلامت روانی به محل اسکان بازگردند.
انتهای پیام/
نظر شما