ابراهیم سحرخیز معاون سابق آموزش متوسطه و کارشناس آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز درخصوص کاهش سرانه فیزیکی مدارس و تراکم کلاس‌ها گفت: سرانه منطقی برای هر دانش‌آموز در سطح کشور با استانداردهای جهانی فاصله بسیار زیادی دارد. البته باید توجه داشت که سرانه فیزیکی فقط کلاس درس نیست، فضای کتابخانه، آزمایشگاه و محیط مناسب برای ورزش اهمیت دارد و ما در این فضاها به ویژه فضای ورزشی ضعف بسیار زیادی داریم و از دنیا عقب هستیم. مثلا فضای سرپوشیده‌ای برای ورزش نداریم که در روزهای آلودگی هوا بچه‌ها از ورزش محروم نشوند.
بیشتر بخوانید
بیمه جدید معلمان باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟ / بیشتر فرهنگیان و بازنشستگان از آتیه‌سازان حافظ راضی نیستند
او افزود: در بحث فضای آزمایشگاهی و کارگاهی هم بی‌توجهی معلمان و مدیران باعث شده که این دو فضا مورد توجه قرار نگیرند و هم مشکل کمبود امکانات و سرانه وجود دارد. مدارس دولتی ما امروز سرانه کافی ندارند و آزمایشگاه و کارگاه هم برای تجهیز شدن به پول نیاز دارد.
سحرخیز ضمن بیان اینکه کتابخانه بخش فراموش شده در آموزش و پرورش است، توضیح داد: اگر سری به مدارس بزنید متوجه می‌شوید که کتاب‌هایشان متناسب با نیاز دانش‌آموزان نیست. هنوز کتاب‌های دهه ۶۰ را در کتابخانه دارند و این کتاب‌ها هم توسط نسل جدید با اقبال مواجه نمی‌شود. ما باید بازنگری جدی در این خصوص داشته باشیم. متاسفانه تنها کتاب مورد اقبال دانش‌آموزان کتاب‌های کنکور است و سایر کتاب‌ها را نه می‌خوانند و نه مشوقی وجود دارد زیرا در ارزشیابی مدیر و معلم محلی از اعراب ندارد.
این کارشناس آموزش و پرورش عنوان کرد: سرانه فیزیکی مدارس بسیار کم است، در چند سال اخیر مدارس ما چند نوبته شده‌اند. در سال‌های ۸۹ یا ۹۰ مدارس دو نوبته را کاهش دادیم اما امروز تراکم کلاس‌ها بالا رفته و به مرز ۳۵ یا حتی ۴۰ نفر رسیده است.
او ادامه داد: در شهرستان‌های تهران که مهاجرت پذیر هستند، مدارس تراکم مضاعف و بیش از انتظار دارند که منجر به افت تحصیلی دانش‌آموزان می‌شود. مفهوم مدارس دو نوبته این است که به اندازه شیفت بعد از ظهر کمبود مدرسه داریم. ما انتظار داریم که بر اساس تعارف شورای عالی آموزش و پرورش میانگین استاندارد سرانه فیزیکی به ۱۹ برسد یعنی به ازای هر ۱۹ نفر یک کلاس داشته باشیم اما امروز در برخی استان‌های کوچک میانگین ۲۶ است.
سحرخیر عنوان کرد: میانگین ۲۶ یعنی ما کلاس‌های ۴۰ نفره داریم و در برخی روستاها هم که جمعیت کم است، تعداد دانش‌آموز کمتری دارد. ۲۶ یعنی فاجعه! معلم چطور می‌تواند کلاس ۴۰ نفره را اداره کند؟ با این شرایط انتظار دارند که خشونت ترویج نشده و بین دانش‌آموزان دعوا نشود؟
خانه مسکونی را به مدرسه تبدیل می‌کنند
معاون سابق آموزش متوسطه ضمن اشاره به اینکه امروز شاهد اغماض آموزش و پرورش نسبت به مدارس غیردولتی هستیم، بیان کرد: سازمان نوسازی مدارس باید پیش از دایر شدن مدرسه غیردولتی بازدید کند که این ساختمان استحکام دارد یا خیر؟ کلاس مناسب دارد و حیاط مدرسه پاسخگوی تعداد دانش‌آموزان هست یا خیر؟ سرویس بهداشتی استاندارد و آب آشامیدنی مناسب دارد؟ سیستم گرمایشی و سرمایشی مطلوب دارد؟ در حالی که هیچ کدام از این موارد رعایت نمی‌شوند و فرد خانه مسکونی را تبدیل به مدرسه می‌کند.
او افزود: در مقابل مدارسی هم در مناطق یک و سه تهران داریم که بسیار مجهز ساخته شده و شهریه‌های ۴۰ میلیونی می‌گیرند! آقایان می‌گویند که افزایش قیمت‌ها روی شهریه اثر نمی‌گذارد اما این اتفاق خواهد افتاد.
پیک جمعیتی در دوره ابتدایی
سحرخیر اظهار داشت: در دوره‌ای مبلغی برای نوسازی مدارس اختصاص یافت و اتفاق خوبی هم افتاد اما بعدا پیگیری نشد و در چند سال اخیر هم به دلیل کمبود بودجه دولت دست به دامان خیرین مدرسه‌ساز شد. استفاده از خیرین خوب است اما پاسخگوی این میزان نیاز نیست. ما جامعه را به فرزندآوری تشویق می‌کنیم و دوباره شاهد پیک جمعیتی در دوران ابتدایی خواهیم بود اما امکانات کافی نیست.
او اضافه کرد: هزینه ساخت هر کلاس امروز بیش از ده میلیون تومان است و این به بنیه قوی مالی نیاز دارد. اگر آماری از تراکم کلاس‌ها بگیریم مشخص می‌شود که چه میزان مدرسه نیاز داریم. فضای آزمایشگاهی و کارگاهی نیازمند توجه ویژه دولت است.
سحرخیز ضمن اشاره به اینکه میزان تخصیص از تولید ناخالص ملی به آموزش و پرورش کمتر از دو ونیم درصد است درحالی که که کشور همسایه ما ترکیه تا پنج درصد از تولید ناخالص ملی خود را به آموزش اختصاص داده است، بیان کرد: کمتر از دو نیم درصد به مفهوم تضعیف مدارس دولتی است. کدام مدارس دولتی را سراغ دارید که در ثبت نام اولیا را نقره داغ نکد، ۳۰ درصد از هزینه آموزش و پرورش در مدارس دولتی را مردم تحت عنوان کمک‌های داوطلبانه می‌دهند. دولت به مدیر مدرسه سرانه نمی‌دهد و او مجبور است که کارنامه و آب و برق را بهانه کند و از مردم پول بگیرد. همین چند سال پیش مردم ده هزار میلیارد تومان به آموزش و پرورش کمک کردند، این رقم بالایی است.
رشد مدارس غیرانتفاعی و تضعیف دولتی‌ها
این کارشناس آموزش و پرورش درخصوص رشد بی‌رویه مدارس غیرانتفاعی گفت: در سال ۹۲ ما یک میلیون دانش‌آموز غیردولتی داشتیم و زمان آقای فانی این عدد به دو میلیون رسید و در سال ۱۴۰۰ دو میلیون و ۱۹ هزار دانش‌آموز در مدارس غیردولتی داریم. در هشت سال دولت روحانی تعداد مدارس غیردولتی بیشتر شد و مدارس دولتی تضعیف شدند. قطع سرانه آموزشی مدارس، جذب معلمان خرید خدمات، دو شیفته کردن همه بی‌توجهی به مدارس دولتی بود در حالی که ما باید طبق قانون اساسی آموزش و پرورش رایگان داشته باشیم. ۸۷ درصد مدارس آمریکا دولتی است.
سحرخیز با اشاره به نقش تعارض منافع در کاهش افت کیفی مدارس دولتی، توضیح داد:نگاه کنید که مدارس خوب غیرانتفاعی برای چه کسانی است؟ مدارس لاکچری تهران را چه کسانی مدیریت می‌کنند؟ بیشتر این مدارس برای وزاری سابق آموزش و پرورش است و فرقی هم نمی‌کند برای کدام جناح باشند هر دو مدرسه دارند. همین‌ها ریشه آموزش و پررش دولتی را خشکانده‌اند و نفوذ بسیار زیادی هم دارند.
او اضافه کرد: در دولت آقای رئیسی هم برخی از مدیران کل خود مدرسه غیرانتفاعی دارند و در دقیقه ۹۰ مدرسه خود را تعطیل کرده‌اند. تصمیم‌گیران شورای عالی آموزش و پرورش چه کسانی هستند؟ همان‌هایی که برای مدارس دولتی گریه می‌کنند و شعار بی‌عدالتی می‌دهند، خود مدرسه غیرانتفاعی دارند. کسی که مدرسه غیردولتی دارد اول به جیب خودش فکر می‌کند.
سحرخیز با انتقاد از مدیریت مدارس غیرانتفاعی و کوتاهی در حق معلمان، اظهار داشت: مدارس غیردولتی بیمه معلمان را نصف پرداخت می‌کند و حقوق‌های ناچیز می‌دهند. تا زمانی که نگاه بازاری به حوزه آموزش و پرورش وجود داشته باشد، شرایط همینطور است. آموزش و پرورش امروز طبقاتی شده است و یک طرف آقازاده‌ها قرار دارند. فرزند چند درصد از نمایندگان انقلابی مجلس در مدارس دولتی تحصیل می‌کند؟ مدارس دولتی جای طبقات فرودست جامعه است. معلم‌ها هم انگیزه کافی ندارند و درگیر مشکلات هستند.
انتهای پیام /
نظر شما