حزب الله همچنان محبوب‌ترین جریان سیاسی لبنان است / شکست دشمنان در ایجاد اختلاف بین مردم و مقاومت

سندس الاسعد معتقد است علیرغم همه تهدیدات و کارزارهایی که توسط ایالات متحده، عربستان سعودی و متحدانشان علیه مقاومت در انتخابات پارلمانی این کشور شکل گرفته بود، نتایج نشان داد که حزب الله در تمام مناطق لبنان محبوب است.

به گزارش خبرنگار بین‌الملل ایسکانیوز، انتخابات پارلمانی لبنان در روز 15 ماه می (برابر با 25 اردیبهشت) در داخل این کشور برگزار شد. همچنین رای‌گیری از لبنانی‌های مقیم خارج نیز در روزهای 16 و 18 اردیبهشت انجام شد. در این دوره از انتخابات، ۷۱۸ نامزد انتخاباتی به منظور کسب ۱۲۸ کرسی مجلس لبنان در ۱۵ حوزه انتخاباتی با یکدیگر رقابت کردند. پس از پایان انتخابات و مشخص شدن نتایج آن، حرف و حدیث‌های زیادی در مورد پیروز انتخابات به وجود آمد و اکثر جریان‌های سیاسی تلاش کردند تا خود را به عنوان پیروز انتخابات نشان دهند. به منظور بررسی دقیق‌تر نتایج انتخابات، مصاحبه‌ای با «دکتر سندس الاسعد» -روزنامه‌نگار و تحلیلگر لبنانی- انجام شد.

متن گفتگو با «دکتر سندس الاسعد» بدین شرح است:

- نتیجه انتخابات لبنان را چطور ارزیابی می‌کنید و مشارکت مردمی در آن چطور بود؟

اعلام نتایج انتخابات پارلمانی با سالگرد «توافق 17 می» مصادف شد که هدف آن عادی‌سازی روابط با رژیم اشغالگر در اواخر دهه 80 بود. اکثریت قریب به اتفاق لبنانی‌ها به مقاومت علیه کسانی رای دادند که بار دیگر برای عادی‌سازی با دشمن تلاش می‌کنند. در واقع، حضور حامیان مقاومت علیرغم همه تهدیدها و کارزارهای ارعاب با بیشترین درصد آرا (بیش از 365 هزار رای) قابل توجه بود و خاطرنشان کرد که سرلیست جریان مقاومت بالاترین نتیجه را در سراسر لبنان به ثبت رساند. علیرغم تبلیغاتی که انجام شده بود مبنی بر اینکه لبنان توسط ایران اشغال شده است، سفرای واشنگتن و ریاض به طور واضح و آشکار در روند انتخابات مداخله و میزان پرداختی انتخاباتی را فاش کردند.

 بنابراین، هیچ یک از سناریوها نتوانست بین مقاومت و مردمش اختلاف ایجاد کند و ثابت شد که علیرغم تحریم‌های وحشیانه آمریکا و آنچه واشنگتن و متحدانش ترویج می‌کنند، حزب الله در تمام مناطق لبنان محبوب است. بنابراین، مقاومت این حق و وظیفه را دارد که در تصمیم گیری‌ها به ویژه در رابطه با آینده لبنان و حاکمیت آن شرکت کند.

- صحبت‌های زیادی در مورد پیروز انتخابات مطرح شده و به نظر می‌رسد جریان‌های مختلف سیاسی هر یک خود را پیروز انتخابات معرفی می‌کنند. به نظر شما کدام جریان سیاسی موفقیت بیشتری در این انتخابات کسب کرد؟

همه 13 نامزد مقاومت پیروز رای آورده‌اند. این موضوع در مورد آمریکا درست است که برخی از متحدانش به دلیل اتحادشان –حتی با وجود انتخابات ناعادلانه- شکست خورده‌اند. امروزه اکثر جناح‌های لبنانی، حتی جناح های موسوم به انقلاب 17 اکتبر، در پارلمان حضور دارند. هیچ جریانی اکثریت واقعی را به دست نیاورد. با این حال، اگر نتایج را از نزدیک مرور کنیم، علیرغم همه حمایت‌های سیاسی و مالی تیم سعودی آمریکایی، به طور کلی مقاومت برنده است. برای مثال، در بیروت رقیب مقاومت، خالد قبانی تنها 3433 رای به دست آورد. در مقابل، امین شری -نامزد مقاومت- 26.363 رای کسب کرد. از این رو، انتخاب پایتخت مقاومت است.

علاوه بر این، آرای نامزدهای حزب‌الله از آرای دیگر جریان‌های لبنانی‌ها که با شعارهای «ضد مقاومت و ضدایران» (فقط 161097 رای) در انتخابات شرکت کردند و همچنین از آرای فالانژها (فقط 24516) فراتر رفته است. تیم مقاومت اکثریت آری را به دست نیاورد، اما با یادآوری اینکه به دلیل قانون ناعادلانه، برخی از نمایندگان با حداقل 1000 رای برنده شده‌اند، مقاومت بالاترین درصد آرا را کسب کرده است.

- نتیجه به دست آمده را تا چه حدی برای پایان دادن به بحران‌های مختلف در لبنان را مطلوب می‌دانید؟

پس از اعلام نتایج و شکست سناریوی ایجاد اختلاف بین لبنانی‌ها و مقاومت، آمریکا مستقیما تحریم‌های خودسرانه خود علیه شرکت‌های لبنانی و افزایش نرخ دلار را از سر گرفت. همین امروز، روزنامه الاخبار مقاله‌ای را با عنوان «تهدید اروپا برای لبنان: تسلیم شدن برای غذا» منتشر کردند که نشان می‌دهد 2 هفته قبل از انتخابات پارلمانی، «سون کوپمنز» -فرستاده ویژه اتحادیه اروپا برای روند صلح خاورمیانه- پس از بازدید از سرزمین‌های اشغالی فلسطین، وارد بیروت شده است. او در این سفر مدعی شده که عادی‌سازی روابط با اسرائیلی «به عنوان تنها راه ثبات در خاورمیانه و تنها راه خروج لبنان از بحران کنونی» است. این پیشنهاد «در مقابل نان، دارو، برق و برخی امتیازات به مقاومت» است.

فراس الشوفی -نویسنده ودیپلمات هلندی- به وضوح تاکید کرده بود که لبنانی‌ها بدون کمک خارجی از و اروپا و به ویژه ایالات متحده، هیچ راه حل عملی برای بحران ندارند و اینکه این کمک بدون «راه حل نهایی دو کشور و بیت المقدس به عنوان پایتخت آنها و رسیدگی به بحران پناهجویان» صورت نخواهد گرفت. او مدعی شده بود: «شما قادر به حل بحران‌های خود نیستید؛ زیرا قبلا در مذاکرات صلح شرکت نکرده‌اید». بر اساس اخبار منتشر شده، کوپمنز به مجری لبنانی گفت بود: «ما اکنون درها را به روی روند صلح باز می‌کنیم که برای شما سعادت به همراه خواهد داشت». علاوه بر این، نماینده اروپایی تاکید می‌کند که «فرایند صلح مشکل انرژی در لبنان را یکبار برای همیشه حل خواهد کرد و به لبنانی ها اجازه می‌دهد تا بر منابع نفت و گاز سرمایه گذاری کنند و لبنان می‌تواند به سرعت به کنسرسیوم منطقه‌ای جذب سرمایه‌گذاری و احیای اقتصاد بپیوندد». این بدان معناست که آنچه در حال حاضر در لبنان در جریان است، یک جنگ جهانی برای اعمال عادی سازی با صهیونیست‌ها است، موضوعی که در لبنان کاملا مطرود است. به همین دلیل، آینده لبنان مبهم به نظر می‌رسد.

به نظر نمی‌رسد ائتلاف آمریکا و عربستان به مقاومت اجازه اداره امور داخلی و مقابله با محاصره تهاجمی را بدهد و مبارزات پی درپی را علیه مقاومت برای ایفای نقش خود در سطح محلی انجام دهد. این حکایت ما با دشمنمان است؛ هر گاه با دشمن مقابله کنیم، محاصره شدیدتر می‌شود. ما صالحان هستیم: ما و مردم این سرزمین همانطور که همیشه در همه جبهه‌ها مقاومت کرده‌ایم، ایستادگی می‌کنیم و نه از لحاظ سیاسی و نه نظامی در برابر استکبار جهانی تسلیم نمی‌شویم. تیم مقاومت اکثریت آرا را به دست نیاورد، اما با یادآوری اینکه به دلیل قانون ناعادلانه، برخی از نمایندگان با حداقل 1000 رای برنده شده‌اند، مقاومت بالاترین درصد آرا را به خود اختصاص داده است.

-شما چند بار در خلال صحبت‌هایتان از «قانون ناعادلانه» استفاده کردید. منظورتان از ناعادلانه بودن چیست؟

بر اساس نظام فرقه‌ای کنونی، هیچ طرفی اکثریت مطلق پارلمان را به دست نیاورده است، اما تعداد نمایندگان نشان دهنده محبوبیت نیست. از نظر انتخاباتی، لبنان به گونه‌ای تقسیم شده است که از 128 نماینده، نیمی به مسلمانان و نیمی به مسیحیان اختصاص دارد. باید به این نکته توجه کرد که دو مذهب به فرقه‌هایی تقسیم می‌شوند (شیعه، سنی، مرونی، کاتولیک و غیره) که دارای حداکثر تعداد نمایندگان از پیش تعریف شده‌ای هستند که می‌توانند پیروز انتخابات شوند. علاوه بر این، کرسی‌ها به طور اجباری بر اساس وابستگی‌های فرقه‌ای و حزبی ساخته می‌شوند که برای دهه‌ها وجود داشته است. این بدان معناست که یک نامزد می‌تواند تنها با 8000 رای در یک کرسی انتخاباتی نماینده مجلس شود، در حالی که در کرسی دیگر ممکن است به 22000 رای نیاز باشد. اگر قانون عادلانه بود شیعیان 70 درصد کرسی‌ها را کسب می‌کردند.

انتهای پیام/

کد خبر: 1142163

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • 0 + 0 =