به گزارش گروه علم و فناوری باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز)؛ محققان رشته‌های مهندسی شیمی و مهندسی مکانیک دانشگاه علم و فناوری پوهانگ در کره جنوبی، میکروفونی ساخته‌اند که صدا را با استفاده از مواد پلیمری در سیستم‌های میکروالکترو مکانیکی تشخیص می‌دهد. این میکروفون کوچک و نازک میدان شنوایی وسیع‌تری نسبت به گوش انسان دارد و به راحتی به پوست بدن متصل می‌شود.

ریزفناوری‌ها یا سیستم‌های میکروالکترو مکانیکی یا MEMS در واقع تلفیقی از اجزای مکانیکی، حسگرها ، بازوهای مکانیکی و اجزای الکترونیکی هستند که روی لایه‌ای از ماده استراتژیک سیلیکون قرار می‌گیرند. این ساختار مکانیکی بسیار کوچک در ابعاد میکرون بر پایه فناوری تراشه‌های الکترونیکی استوار است.

میکروفون‌های معمولی مبتنی بر MEMS که در تلفن‌های همراه، دستگاه‌های بلوتوث و سایر موارد استفاده می‌شوند از ساختارهای دیافراگمی نازک، کوچک و پیچیده تشکیل شده‌اند. اما از آنجا که آنها از سیلیکون سفت و شکننده ساخته شده‌اند، خم کردن میکروفون به‌ صورت دلخواه دشوار است و در توانایی تشخیص صدای دستگاه اختلال ایجاد می‌کند.

از این رو، تیم تحقیقاتی کره جنوبی با ایجاد ساختار میکروفون مبتنی بر MEMS با استفاده از مواد پلیمری که انعطاف‌پذیرتر از سیلیکون هستند و می‌توانند به هر شکلی طراحی شوند، بر این محدودیت غلبه کردند. اندازه میکروفونی که این تیم طراحی کرده به اندازه یک چهارم اندازه ناخن و ضخامت آن تنها چند صد میکرومتر است. میکروفون را می‌توان به راحتی روی پوست بدن یا حتی روی انگشت وصل کرد.

بر اساس این مطالعه، حساسیت شنوایی این میکروفون بالاتر از گوش انسان است، در حالی که صداهای اطراف و صدای کاربر را بدون اعوجاج تشخیص می‌دهد. علاوه بر این، می‌تواند هم صداهای بلند بالای 85 دسی‌بل و هم صداهایی با فرکانس پایین که گوش انسان نمی‌تواند بشنود، تشخیص دهد.

در آزمایش‌ها، زمانی که حسگر صوتی روی پوست به یک برنامه دستیار صوتی متصل شد، کاربر می‌توانست بدون زحمت در گوگل جستجو، متن را ترجمه و کنترل کند. این حسگر صوتی کاربردهای بالقوه‌ای در دستگاه‌های تشخیص صدای پوشیدنی در وادی اینترنت اشیاء و رابط انسان و ماشین دارد.

با این حال، تیم تحقیقاتی قصد دارد با ادغام پوست الکترونیکی شنوایی با سنسورهای فشار و دمای قابل اتصال به پوست، نمایشگرهای منعطف و موارد کاربردی دیگری طراحی کند.