به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، زندگی اجتماعی و شهرنشینی قواعد و قوانین خاص خودش را دارد که رعایت نکردن آنها باعث می‌شود تا مشکلات عدیده‌ای برای شهروندان به وجود بیاید. امروزه همسایه و همسایه‌داری یکی از اجزای جداناشدنی از زندگی هستند و همه افراد به نوعی با همسایگان خود در ارتباطند. همین مسئله باعث شده تا برای همسایه‌داری حق و حقوقی درنظر گرفته شود. در دین اسلام نیز توجه بسیاری به حق و حقوق همسایه‌ها شده است.
بیشتر بخوانید:
مجازات ارسال‌کنندگان فیلم به شبکه‌های خارجی چیست؟
در آیات نورانی قرآن در آیه ۶۳ سوره نسا آمده است: «احسان به همسایگان، زمینه‌ساز جلب محبت الهی است و انسان را در دایره محبوبان خداوند قرار می‌دهد که خود مقامی بس بزرگ است.» در حدیثی از پیامبر عظیم‌الشأن اسلام نیز نقل شده است: «همیشه جبرئیل مرا وصیت به همسایه می‌کرد تا جایی که گمان کردم همسایه از همسایه ارث می‌برد.»
با وجود این، همه ما در عالم همسایگی شاهد این بوده‌ایم که برخی افراد با بیان اینکه چهاردیواری اختیاری است، اقدام به آزار و اذیت همسایگان خود می‌کنند.
چهار دیواری اختیاری نیست
مجید مطلبی، وکیل پایه یک دادگستری با بیان اینکه تعریفی از «چهاردیواری اختیاری» در قانون همسایگی وجود ندارد، به همشهری می‌گوید: با مراجعه به قواعد و اصول فقهی ازجمله قاعده «تسلیط» یا سلطنت که در واقع تثبیت‌کننده ارکان مالکیت است، اینطور می‌توان بیان داشت که هر مالکی نسبت به مال خود تسلط کامل دارد و می‌تواند در آن، هرگونه تصرف اعم از تصرفات مادی، حضور فیزیکی و حقوقی اجاره دادن یا فروختن کند و هیچ فردی نمی‌تواند او را بدون مجوز قانونی از تصرفات در آن مال منع کند و براساس مقررات ماده ۳۰قانون مدنی ایران این حق محترم شمرده شده است.
او با اشاره به قاعده فقهی «لا ضرر و لاضرار فی الاسلام» نیز می‌گوید: براساس این قاعده فقهی هیچ ضرر و زیانی در اسلام وجود ندارد و از نظر اسلام ورود هرگونه ضرر به شخص یا شیء ممنوع شده است که درصورت ورود ضرر، باید جبران ضرر شود. همچنین براساس اصل ۴۰قانون اساسی هیچ‌کس نمی‌تواند اعمال حق خویش را وسیله ضرر به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.
آزارهای همسایه‌آزارها
دیوارهای کاغذی از معضلات آپارتمان‌های امروزی است؛ دیوارهایی که به راحتی صدای عطسه و سرفه و حتی صحبت‌های همسایه‌ها را به دیگران منتقل می‌کند. ماجرا اما زمانی بغرنج می‌شود که یکی از همسایه‌ها بخواهد واحد ساختمانی خود را تعمیر یا تمرین موسیقی کند، نگهداری از حیوانات خانگی و سروصدای این حیوانات هم یکی دیگر از معضلات زندگی در واحدهای آپارتمانی است که باعث سلب آرامش همسایگان می‌شود. اینها برخی نمونه‌های همسایه‌آزاری است که البته محدود به همین نکات نمی‌شود و به تعداد انسان‌هایی که در همسایگی یکدیگر زندگی می‌کنند می‌توان مواردی از همسایه آزاری را مشاهده کرد. آنطور که مجید مطلبی می‌گوید: در مواجهه با همسایه‌آزاری نخستین اقدام تذکر موضوع به فردی است که باعث اذیت و آزار همسایه‌ها شده و اگر این موضوع نتیجه نداد و مزاحمت تکرار شد فرد شاکی می‌تواند براساس ماده ۱۶۰قانون آیین دادرسی مدنی مصوب سال ۱۳۷۹ با تقدیم دادخواست به مراجع قضایی، از مزاحمت‌های مذکور، رفع مزاحمت را درخواست کند. همچنین اغلب این اقدامات می‌تواند تحت عنوان جرم اخلال در نظم و آسایش و آرامش عمومی و نیز ایجاد مزاحمت از مصادیق مواد ۶۱۸و ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ (بخش تعزیرات مصوب ۱۳۷۵) قابل تعقیب در مراجع قضایی باشد.
حبس تا یک سال در صورت شکایت از نگهداری حیوانات
این روزها شاهد این هستیم که برخی از شهروندان با علاقه‌ای که به نگهداری از حیوانات دارند، برخی انواع سگ، گربه و... را در منازل خود نگهداری می‌کنند و بعضا شاهد اختلاف بین دیگر همسایه‌ها با این افراد به دلیل آلوده کردن فضای مشاعات، سروصدای بی‌موقع و... هستیم. اگرچه قوانین خاص و انحصاری جامع و کامل درخصوص نگهداری از حیوانات در منازل شخصی و آپارتمان‌ها وجود ندارد اما آنطور که مطلبی می‌گوید: از عموم قوانین متعدد می‌توان نتیجه گرفت که اگر همسایه‌ای مدعی باشد که نگهداری حیوان خانگی به‌عنوان مثال سگ و گربه، حتی در واحد شخصی که قسمت اختصاصی ساختمان محسوب می‌شود، بهداشت عمومی ساختمان را به مخاطره می‌اندازد و این امر نیز اثبات شود، حسب مورد، شخص مرتکب نگهدارنده حیوان خانگی را با عنوان مجرمانه اقدام علیه بهداشت عمومی موضوع ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات، می‌توان تحت تعقیب قرار داد و حتی مجازات قانونی به حبس تا یک سال را نیز در پی خواهد داشت. همچنین درصورت ورود خسارت، اعم از مادی یا معنوی به اشخاص، برابر ماده یک قانون مسئولیت مدنی مصوب ۱۳۳۹ مسئول بوده و نیز حتی مطابق ماده ۵۰۱ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات قابل تعقیب و مجازات، حسب مورد قصاص یا دیه خواهد بود.
مصالحه قبل از شکایت
اگر اختلافی بین همسایه‌ها روی داد به جای اینکه ابتدا به مراجع قضایی یا هیأت‌های حل اختلاف مراجعه کنید بهتر است حل و فصل اختلاف از طریق گفتمان و مذاکره باشد. زمانی که اشخاص از طریق مشاوره با حقوقدان و مذاکره با یکدیگر از حقوق و تکالیف خود، همدیگر را مطلع کنند دیگر محملی برای ایجاد مشکلات حاد از قبیل ایراد ضرب و جرح، توهین و حتی شکایت وجود نخواهد داشت. البته این امر با وساطت مدیر ساختمان و سایر شرکاء نیز به سهولت امکانپذیر است؛ اما چنانچه این امر افاقه نکرد، ناگزیر باید قبل از طرح موضوع در محاکم دادگستری، ابتدا درخواست خود را از طریق ارسال اظهارنامه رسمی مطالبه کرده و در صورت امتناع همسایه خاطی از انجام تکالیف خود، اشخاص می‌توانند موضوع را در مراجع قضایی شخصا یا از طریق وکیل پیگیری کنند.
منبع: همشهری آنلاین
انتهای پیام/
نظر شما