شکیبا رحمانی دانشجوی دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران که بهمن ‌ماه سال ۱۳۹۸ و پس از یک سال و نیم تحصیل در خارج از کشور به ایران بازگشته در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز پیرامون تفاوت‌های تحصیل در دو کشور اظهار کرد: دانشجوی دندانپزشکی در دانشگاه دبرسن کشور مجارستان بودم که بعد از یک سال و نیم و در بهمن ماه ۱۳۹۸به دلیل مسائل شخصی و افزایش سرسام‌آور ارزش دلار به ایران بازگشتم. دانشگاه آزاد را بر اساس تجربه خوبی که بعضی از دوستان و اقوام از آن داشتند، انتخاب کردم. هروقت با خواهرم که دانشجوی داروسازی دانشگاه تهران است، درباره دانشگاه‌های‌مان صحبت و آن‌ها را با هم مقایسه می‌کنیم، او دانشگاه من را از لحاظ مدیریت و برنامه‌ریزی بهتر از دانشگاه خود می‌داند.

وی افزود: روند انتقالی به ایران دشوار بود. ابتدا در مصاحبه وزارت بهداشت شرکت ‌کردیم، سپس نامه قبولی خود را به دانشگاه‌های مختلف بردیم که هرکدام از آن‌ها آزمون‌های کتبی و شفاهی جداگانه‌ای از ما گرفتند. آزمون کتبی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران خیلی سخت بود و تنها ۱۲ نفر از بین داوطلبین پذیرفته شدند.

عدم اعتماد به دانشجویان پزشکی برای معاینه بیماران در مجارستان

رحمانی  امکانات و سطح علمی دانشگاه دبرسن را از دانشگاه‌های ایران بهتر می‌داند اما معتقد است ‌اگرچه دانشگاه‌های مجارستان به لحاظ تئوری قوی‌تر بودند و حتی امکان حضور در کلاس اساتید برنده جایزه نوبل نیز در آن‌جا برای ما فراهم بود، اما آموزش مهارت‌محور و کارآموزی‌های عملی در ایران با سطح بالاتری دنبال می‌شود؛ زیرا در مجارستان برخلاف ایران، به دانشجوی پزشکی برای معاینه و برررسی بیمار خیلی اعتماد نمی‌شود. از طرفی تعداد و تنوع بیش‌تر نمونه‌های بیمارستانی در ایران نسبت به کشوری مثل مجارستان است.

او ادامه داد: استادان در ایران علی‌رغم کمبود بعضی امکانات، از جان برای آموزش و تربیت دانشجو مایه می‌گذارند. رفتار آن‌ها با دانشجویان نیز بستگی به میزان جدیت دانشجویان در درس دارد و طبیعتا با هرکس که بیش‌تر اهل مطالعه باشد، رفتار بهتری دارند.

دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران بیان کرد: بعضی تفاوت‌های فرهنگی دو کشور باعث شده که برخی قوانین دانشگاهی مثل حضور به موقع در کلاس در دبرسن خیلی سخت‌گیرانه‌تر از ایران اعمال شود. البته فکر می‌کنم وضعیت دانشگاه آزاد نسبت به بقیه دانشگاه‌ها مطلوب‌تر باشد؛ زیرا در ایام کرونا که آموزش مجازی بود، همه کلاس‌های ما سر وقت برگزار می‌شد اما حتی پیش آمده بود که اساتید خواهرم از داخل ماشین و با شرایط نامناسبی کلاس برگزار می‌کردند.

شکیبا رحمانی با تاکید بر این‌که هیچ وقت کنکور سراسری در ایران را دور نزده و حتی با وجود حمله عصبی حین کنکور رتبه 4هزار را کسب کرده بود، گفت: علی‌رغم آن‌که دانشجویانی که از خارج از کشور به دانشگاه آزاد انتقالی گرفته‌اند، شهریه چند برابر بیش‌تری را نسبت به دانشجویان عادی پرداخت می‌کنند، اما فضاسازی بدی از سوی دانشجویان دیگر علیه آن‌ها در دانشگاه شکل می‌گیرد؛ مثلا روزهای اول به ما می‌گفتند که شما کنکور را دور زدید و حالا هم جای بقیه را اشغال کرده‌اید. البته این جو مسموم با گذشت چند ترم و حضوری شدن کلاس‌ها، وقتی سطح درسی و نمرات خوب ما برای همه روشن شد، کاهش یافت و تقریبا از بین رفت.

وی در پایان عنوان کرد: مقدار شهریه ما از ۵۵میلیون تومان در هر ترم شروع شد و هرسال ۱۰درصد افزایش پیدا می‌کند که ۳ یا ۴ برابر شهریه دانشجویان عادی است اما بنظرم نسبت به خارج از کشور و دانشگاه‌های دیگر خیلی زیاد نیست.

انتهای پیام/