محبعلی رهدار در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز با بیان اینکه ارتباط موثر بین تمامی افراد جامعه یک مهارت اجتماعی محسوب میشود، اظهار کرد: در چنین شرایطی افراد باید از سطح قابل قبولی برخودار باشند تا بتوانند بر یکدیگر تاثیر بگذارند. همچنین نباید فراموش کنیم که افراد در این باره بینیاز از آموزش نیستند.
وی عنوان کرد: یک استاد وظیفه تربیت قوه عاقله جامعه را برعهده دارد؛ به همین منظور علاوه بر مهارت برقراری ارتباط موثر که سایرین در تعاملات اجتماعی به آن نیاز دارند، باید مهارتهای دیگر را نیز فرا گیرد تا بتواند یک رابطه مناسب استاد شاگردی ایجاد کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان ارتباط ایدهآل بین استاد و دانشجو را یک رابطه تعاملی دانست و گفت: خوبی این مسئله این است که هر استاد روزی دانشجو بوده است و به خوبی درک میکند که انتظار دانشجو چیست و چطور میتواند تعامل موثری را متناسب با شان استادان داشته باشد. استاد برای ارتباط ایده آل که یک رابطه تعاملی است، باید توانایی تشخیص استعداد دانشجویان را داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه ارتباط استاد و دانشجو صرفا به انتقال دانش در دانشگاهها ختم نمیشود؛ بلکه استاد الگوی فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی برای دانشجویان است، گفت: در این راستا یک استاد خوب میتواند مشاوری فرهیخته و قابل اعتماد برای دانشجویان باشد. بنابراین رابطهای ایده آل که چاشنی محبت در آن وجود دارد، یک حمایت اجتماعی برای طرفین محسوب میشود.
تفاوت دیدگاه استاد و دانشجو نسبت به برقراری ارتباط با یکدیگر
رهدار با بیان اینکه استاد برای داشتن یک رابطه ایده آل با دانشجویان باید نقشهای متفاوتی را برعهده داشته باشد، گفت: بنابراین یک استاد باید نقشهایی مانند «هدایتگری و مشاوره برای نشان دادن مسیر درست موفقیت به دانشجویان و سهم داشتن در موفقیت آنان»، «تسهیلگر اجتماعی در پیدا کردن فرصتها و کسب تجربیات جدید» را ایفا کند. اساتید باید به عنوان تسهیلگر اجتماعی در پیدا کردن فرصتها و کسب تجربیات جدید برای دانشجویان ایفای نقش کنند.
این استاد دانشگاه سیستان و بلوچستان با بیان اینکه دغدغهها و آسیبهایی که در هر رابطه اجتماعی وجود دارد، در رابطه بین استاد و دانشجو نیز وجود دارد، گفت: البته این مشکلات در برخی از مواقع مانع از شکل گیری مناسب این ارتباط میشود. همچنین ممکن است این آسیبها از منظر دانشجو و استاد متفاوت باشد. به عنوان مثال استادان فکر میکنند دانشجویان ممکن است، در این ارتباط حد و حدود را رعایت نکنند. از سوی دیگر دانشجویان هم فکر میکنند؛ ممکن است برخی تعاملات باعث ناراحتی و رنجیدن استادان شود؛ به همین منظور هر دو طرف ترس از برقراری ارتباط دارند. باتوجه به تمام این موارد، به نظر من، راهکار حل این مشکل ارائه آموزشهای مرتبط با مهارت برقراری ارتباط موثر است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: من به عنوان یک معلم اعتقاد دارم که اگر استاد و دانشجو، نقشهای ارتباطی خویش را در حوزههای مختلف اجتماعی، فرهنگی و شغلی یاد بگیرد و مهارت متناسب آن را کسب کنند، ارتباط ایده آل تعاملی موثر ناشی از شناخت و درک طرفین خواهد بود.
انتهای پیام/
نظر شما