به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، نخستین دانشگاههای آمریکا در قرن هفدهم تاسیس شدند. گسترش آموزش عالی در این کشور، آمریکای امروز را به یکی از بزرگترین مقاصد تحصیل برای دانشجویان بینالمللی تبدیل کرده است. به همین دلیل، آشنایی با آموزش عالی این کشور میتواند به ارائه الگویی موفق برای کشور ما کمک کند. ایسکانیوز در این گزارش به بررسی ساختار آموزش، بودجه و نحوه نظارت بر عملکرد موسسات آموزش عالی آمریکا میپردازد.
یکی از مفاهیم اساسی در اداره کردن آموزش عالی ایالات متحده، دولت محدود و محلی است. براساس این مدل، قانون اساسی ایالات متحده عمده وظایف دولت از جمله آموزش را به ایالتها واگذار میکند. در نتیجه هریک از ۵۰ ایالت، وظیفه اداره کالجها و دانشگاههای عمومی را دارند.
با وجود آن که دولت نقش بسیار مهمی در تأمین مالی آموزش عالی آمریکا ایفا میکند؛ اما کالجها و دانشگاههای آمریکایی توسط منابع درآمدی متنوعی پشتیبانی میشوند. منابع عمده درآمد شامل پرداخت شهریه توسط دانشجویان و خانوادهها (کمکهای مالی دولت به دانشجویان برای پرداخت شهریه در این دسته قرار میگیرد)، اعتبارات، کمکهای مالی و قراردادهای دولتهای فدرال، ایالتی و محلی، هدایای خصوصی، موقوفات و سایر درآمدهای سرمایهگذاری و فروش خدمات است.
هرچند منابع درآمدی مؤسسههای آمریکایی متنوع است، دو منبع برای اکثر مؤسسهها از اهمیت ویژهای برخوردار است: اعتبارات دولتی برای مؤسسههای عمومی و شهریه و هزینههایی که دانشجو یا خانواده وی باید پرداخت کند. به همین دلیل یکی از سؤالهای همیشگی در امور مالی نظام آموزش عالی آمریکا این است که چه مقدار از هزینههای تحصیل را دولت و چه مقدار را دانشجویان و خانوادهها باید تقبل کنند؟
به طور سنتی اعتبارات دولتی بخش عمدهای از درآمد مؤسسههای عمومی را تشکیل میداده؛ اما هماکنون این اعتبارات رو به کاهش است و دولتهای ایالتی و نهادهای عمومی در پی افزایش شهریه هستند و قصد دارند مسئولیت تأمین مالی را از مالیاتدهندگان به دانشجویان منتقل کنند، چراکه در بیشتر ایالتها آموزش عالی بعد از نظام سلامت و آموزش ابتدایی و متوسطه سومین میزان تخصیص بودجه را به خود اختصاص داده است.
کارشناسان معتقدند از آنجا که هزینههای سلامت به سرعت در حال افزایش است و بسیاری خواستار حفظ شرایط آموزش عمومی هستند، ازاین رو بودجه آموزش عالی باید کاهش یابد و در مقابل شهریهها افزایش پیدا کند. همچنین در مواقعی که شرایط اقتصادی مناسب است، ایالتها اعتبارات کالجها و دانشگاهها را افزایش میدهند و در عوض خواستار این هستند که مؤسسهها شهریهها را کاهش دهند، اما هنگامی که اقتصاد دچار مشکل میشود و درآمد مالیاتی ایالتها کاهش مییابد، ایالتها هزینههای آموزش عالی را کاهش میدهند.
کیفیت دانشگاههای آمریکایی چگونه ارزیابی میشود؟
اعتبارسنجی آمریکایی با نوع تضمین کیفیت انجام شده توسط دولتها در اکثر کشورهای دیگر متفاوت است. دولتهای فدرال و ایالتی میتوانند الزامات مسئولیتپذیری که خود در نظر دارند را به مؤسسهها تحمیل کنند، اما آنها به طور کلی ارزیابی کیفیت آکادمیک را از طریق فرایندهای اعتبارسنجی و بررسی خودکار به مؤسسهها واگذار کردهاند. دولت فدرال به طور خاص به سازمانهای معتبر منطقهای و ملی برای تعیین اینکه آیا مؤسسهها از کیفیت علمی و سلامت اداری کافی برای گنجاندن برنامههای کمک مالی دانشجویان فدرال برخوردارند، تکیه میکند.
زمانی که دپارتمان آموزش آمریکا به طور رسمی یک سازمان اعتبارسنجی را به رسمیت میشناسد، تأیید میکند که سازمان به اندازه کافی بر کیفیت در حوزههایی که از طرف دولت فدرال مجاز است نظارت خواهد کرد. از جمله این موارد میتوان به سلامت مالی و شایستگی مدیریتی، پذیرشهای عادلانه و روشهای استخدام و مدارکی دال بر موفقیت دانشجویان اشاره کرد.
همچنین سازمانهای اعتبارسنجی حداقل استانداردهایی را که مؤسسهها باید در طیف وسیعی از زمینهها مانند برنامههای درسی، مدارک تحصیلی اعضای هیئت علمی، نتایج یادگیری دانشجویان، خدمات دانشجویی و سلامت مالی داشته باشند را ارزیابی میکنند.
انتهای پیام/
نظر شما