به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، کاهش سطح بینایی علت های مختلفی دارد و موارد رایجی مثل آب مروارید فقط علت این اتفاق نیست. در این قسمت علت‌های مختلف کاهش بینایی را به شما معرفی می کنیم که با آن ها آشنایی بیشتری پیدا خواهید کرد و می توانید سرنخ های بیشتری به دست بیاورید.

بیشتر بخوانید:

علامت و تغییرات چشمی فردی که بیماری قلبی دارد

آب مروارید

تار شدن چشم معمولاً به دلیل آب مروارید اتفاق می افتد که عامل کاهش سطح بینایی است. معمولا اکثر افراد با بالا رفتن سن به آب مروارید دچار می شوند. علائم آن شامل تاری دید، حساسیت به نور، مشکل بینایی هنگام شب و دوبینی است که اگر به مرور زمان، آن را درمان نکنید، باعث کاهش سطح بینایی می شود که معمولاً یک معاینه معمولی توسط متخصص می تواند خیلی راحت آب مروارید را تشخیص دهد.

گلوکوم یا آب سیاه

یکی دیگر از انواع کاهش سطح بینایی، گلوکوم است که باعث مشکلات بینایی، ایجاد نقطه کور و نابینایی می گردد. گلوکوم یا آب سیاه به دلیل افزایش فشار داخل چشم ایجاد می شود. اگر درمان نشود، یکی از علت های اصلی نابینایی خواهد بود.

انواع مختلفی از گلوکوم وجود دارد اما رایج ترین نوع آن، گلوکوم با زاویه باز است که تشخیص آن در وهله اول کار سختی است و تا جایی که بافت زیادی تخریب نشود، قابل تشخیص نخواهد بود و افراد در این حالت حس می کنند که از داخل یک تونل به همه چیز نگاه می کنند. در چنین حالتی قسمت مرکز بینایی خوب کار می کند اما اطرافش خیر.

تجویز دارو و اقدامات مختلف می تواند این آسیب را متوقف کند اما درمان آب سیاه نمی تواند همه چیز را مانند اول کند. این که شما این موضوع را زود تشخیص دهید، بهترین راه برای محافظت از بینایی است. معمولا این اتفاق ژنتیکی هم رخ می دهد و هیچ درمان قطعی برای گلوکوم وجود ندارد و راهکارهایی که موجود هستند، فقط برای محافظت از سطح بینایی خواهند بود.

دارو های قطره چشم هم می توانند فشار چشم را کاهش دهند.

لیزر تراپی هم یکی از گزینه های بهتر شدن وضعیت بینایی در چنین شرایطی است.

دژانسیون ماکولا یا تباهی لکه زرد

تباهی لکه زرد به خاطر بالا رفتن سن اتفاق می افتد و می تواند اولین علت کاهش بینایی در افراد بالای 50 سال باشد. لکه زرد در پشت چشم قرار گرفته و بخشی از قرنیه است که باعث می شود جزئیات را ببینید. دو نوع اصلی از تباهی لکه زرد وجود دارد که یکی از آن ها خشک و دیگری خیس است که باعث کاهش سطح بینایی در مرکز چشم و کاهش توانایی برای دیدن جزئیات می شود و فرد فقط از اطراف چشم نگاه می کند.

تباهی لکه زرد از نوع خشک یکی از انواع رایج این بیماری است و زمانی اتفاق می افتد که این ناحیه نازک تر می شود، سن بالاتر می رود و در طول چند سال به تدریج پیشرفت می کند. هیچ درمانی برای مراحل نهایی این بیماری وجود ندارد اما تغییراتی در سبک زندگی و استفاده از بعضی از مکمل ها می تواند خطر آن را کاهش دهد و از پیشرفت آن جلوگیری کند.

رتینوپاتی دیابتی

با افزایش سطح چاقی در بین مردم، ابتلا به بیماری چشم دیابتیک هم افزایش پیدا کرده و یکی از بیشترین علت های نابینایی در افراد جوان است اما کنترل قند خون و سطح گلوکز، می تواند شما را از این خطر نجات دهد.

اکثرا چون علامت خاصی از رتینوپاتی دیابتی نمی بینید، به همین دلیل اقدامی نمی کنید. پس بهتر است که چند وقت یک بار چشم خود را معاینه کنید تا از این مشکلات جلوگیری شود. افراد مبتلا به دیابت حتما باید این کار را هر سال انجام دهند؛ زیرا بیشتر در معرض خطر هستند.

عیوب انکساری

عیوب انکساری علت اصلی کاهش بینایی است. انواع مختلفی از آن از جمله نزدیک بینی یا دوربینی، آستیگمات و یا مشکل بینایی تمرکزی وجود دارد که می توان با عینک، لنز یا حتی جراحی آن ها را بهبود بخشید.

تصادف

هر گونه آسیب به چشم به علت تصادف، ضرب دیدگی یا سوختگی حاصل از مواد شیمیایی، می تواند سطح بینایی را کاهش دهد.

البته اگر به موقع آن را تشخیص ندهید و درمان صحیح را به کار نگیرید، این وضعیت پیشرفت می کند و التهابات را به وجود می اورد. پس بهتر است بعد از این اتفاقات سریعاً به متخصص چشم مراجعه کنید.

میگرن

انواع مختلفی از میگیرن وجود دارد اما میگرن چشم عامل کاهش سطح بینایی یا کوری در یکی از چشم ها می شود که معمولاً موقتی است.

تومور

گاهی اوقات کاهش بینایی به خاطر سرطان یا درمان های سرطان اتفاق می افتد. سرطان هایی که معمولاً بینایی را تحت تاثیر قرار می دهند، شامل موارد زیر هستند:

ملانومای چشم
لیمفومای چشم
سرطانی که از یک بخش بدن به چشم پخش می شود
بعضی از سرطان های سر و گردن
بعضی از سرطان های مغز
جراحی و رادیوتراپی روی چشم یا در نزدیکی اطراف چشم هم می تواند علت این کاهش این بینایی باشد.

جداشدگی شبکیه

جداشدگی شبکیه زمانی اتفاق می افتد که لایه حساس به نور از بافت پشت چشم، از جای طبیعی خودش جدا می شود. هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، شبکیه مواد مغذی را دریافت نمی کند، بافت می میرد و بینایی دچار مشکل می شود.

معمولاً برای درمان از لیزر استفاده می کنند که با لیزر، شبکیه را دوباره سر جایش می چسبانند یا با استفاده از گاز، شبکیه را به جای اصلی خودش هل می دهند. گاهی اوقات هم اگر جداشدگی شبکیه خیلی بزرگ باشد، جراحی انجام می دهند.

نوریت اوپتیک یا التهاب عصب بینایی

التهاب عصب بینایی می تواند علامت بیماری ام اس یا بعضی از بیماری های دیگر باشد. عصب بینایی تصاویری که از چشم دیده می شود را به مغز می فرستد.

هنگامی که ملتهب می شود، بینایی به طور ناگهانی دچار مشکل می شود و این وضعیت گاهی اوقات بدون هیچ درمانی خود به خود بهبود پیدا می کند و گاهی اوقات برای درمان از استروئید ها استفاده می کنند تا التهاب را کم کنند اما درمان بیماری زمینه ای که علت ایجاد التهاب عصب چشم شده است، بهترین راه برای درمان این وضعیت است.

انتهای پیام/