به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسکانیوز، ۲ دانشجوی یک دانشگاه منطقهای در دهلینو اخراج و سه دانشجوی دیگر تعلیق شدند. تقریبا ۵۰ روز است که دانشگاه جنوب آسیا (SAU) درگیر ناآرامی و آشوب است. دانشجویان این دانشگاه خواستار افزایش کمک هزینهها، بورسیهها و ارائه زمان بیشتر برای تکمیل دوره دکتری افرادی که در دوران کرونا مشغول به تحصیل بودند.
این دانشگاه سال ۲۰۱۰ توسط هشت کشور عضو انجمن همکاری منطقهای جنوب آسیا (SAARC) تاسیس و اداره میشود. این دانشگاه دورههای تحصیلات تکمیلی و دکتری را در رشتههای مختلف ارائه میدهد و مدارک آن توسط ۸ هشت کشور سارک به رسمیت شناخته میشود.
این دانشجویان در حال حاضر سعی میکنند درخواستهای خود را فراتر از مرزهای هند ببرند. در این راستا، به صورت کتبی از اتحادیههای دانشجویی در آسیای جنوبی خواستند که تجمع ۲ دسامبر را برگزار کنند.
فراخوان دیگری هم ۳۰ نوامبر توسط گروهی که خود را «هیئت عمومی دانشجویان» مینامیدند، اعلام شد. علاوه بر هند، دانشجویان سایر کشورهای عضو سارک SAARC یعنی افغانستان، بنگلادش، بوتان، مالدیو، نپال، پاکستان و سریلانکا در دانشگاه جنوب آسیا SAU مشغول به تحصیل هستند. اعتراضات ماه گذشته در این دانشگاه پس از فراخوان پلیس و دریافت اخطار اخراج ۲ دانشجو تشدید شد.
دانشجویان معترضند که کمک هزینهها با افزایش تورم هماهنگ نیست
یکی از مشکلات این دانشجویان، افزایش هزینههای زندگی است. دانشجویان معترضند که کمک هزینهها با افزایش تورم هماهنگ نیست. به همین دلیل، دانشجویان غیرهندی در پرداخت هزینههای زندگی با مشکل مواجه هستند.
آمل شایلا سورش دانشجوی هندی این دانشگاه میگوید: زمانی که این موسسه تاسیس شد، هدف آنها این بود که هیچ دانشجویی به دلیل بیپولی و تحت هیچ شرایطی از تحصیل محروم نشود. متاسفانه در شرایط کنونی ادامه زندگی برای دانشجویان سخت شده است.
دانشجویان گلایه داشتند که از زمان شیوع بیماری کرونا، معیارهای تعیین اینکه چه کسی بورسیه تحصیلی دریافت کند، تغییر کرده و تعداد افراد واجد شرایط برای کمک مالی کاهش یافته است. علاوه بر این که مبلغ کمک هزینه کاهش یافته است.
دانشجویی که نخواسته نامش فاش شود، به رسانهها میگوید که مقامات دانشگاه علاقهای به شنیدن خواستههای دانشجویان ندارند. نه تنها کمک هزینهها کاهش یافته، بلکه تعداد آنها هم کمتر شده است.
پیشتر ۵ بورسیه تحصیلی برای هند و پنج بورسیه دیگر برای دانشجویان خارجی وجود داشت. هم اکنون یک سهمیه از هر گروه کم شده است.
اومش جوشی دانشجوی رشته جامعهشناسی است که در جریان اعتراضات اخراج شد. این دانشجو میگوید که زمانی ۲۱ نفر از ۳۰ دانشجو در کلاسهای این دانشگاه بورسیه بودند.
به همین دلیل، دانشجویان خواهان افزایش کمک هزینههای تحصیلی خود هستند تا بتوانند به تحقیق و تحصیل خود ادامه دهند. این دانشجویان درخواست کردند که کمک هزینه تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد از پنج هزار روپیه (۶۱ دلار آمریکا) به هفت هزار روپیه (۸۶ دلار آمریکا) افزایش یابد.
درخواست دیگر معترضان این است که برای دانشجویان دکتری که در دوران کرونا نتوانستند رسالهشان را تکمیل کنند، فرصت بیشتری درنظرگرفته شود. همچنین دانشجویان بینالمللی مقطع دکتری خواستار ارائه کمک هزینه برای تسریع تحقیقاتشان شدند.
دانشجویان پس از ارائه «منشور مطالبات» خود، ۱۳ اکتبر در مقابل دفتر اداری دانشگاه تجمع کردند. یک نوامبر بود که مقابل در اتاق رئیس دانشگاه تحصن کردند. اعتراضات دانشجویان در ادامه به دخالت پلیس منجر شد. این تحصن به اخراج ۲ دانشجو و تعلیق سه دانشجوی دیگر (۲ نفر برای یکسال و یک دانشجوی بنگلادشی برای یک ترم) منتهی شد.
دانشجویان این اقدامات تنبیهی را خودسرانه توصیف کردند؛ اما مدیران دانشگاهی معتقدند که تماس با پلیس برای حفظ آرامش دانشگاه انجام شد. سپس بیانیهای صادر کرده و اعلام کردند که دانشجویان از قوانین سرپیچی کردهاند. به همین دلیل، لازم بود اقدامی برای بیانضباطی انجام شود.
به گفته این دانشگاه، دانشجویان متحصن به زور وارد دفتر یکی از مسئولان دانشگاه شدهاند. این دانشجویان، مسئول مذکور را حبس کرده و اجازه خروج به وی ندادهاند.
دخالت پلیس در امور دانشگاه و اخراج دانشجویان، معترضان را خشمگینتر کرد. اعتصاب غذای ۲۴ ساعته ۸۰ دانشجو در هفتم نوامبر واکنش دانشجویان به این اتفاقات بود. برخی معتقدند که تنشها زمانی تشدید شد که یکی از اعتصابکنندگان دچار ایست قلبی شد.
انتهای پیام/
نظر شما